Χρειάζεται ἄμεσος ἐπανεκκίνησις…!!!

Δὲν ἄφησαν κάτι στὴν τύχη γιὰ 44 ὁλόκληρα χρόνια.

Ἔτσι μία σπουδαία μουσικὴ πολιτισμικὴ ἐξέλιξις τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ὅπως ἦταν τὸ ἐλαφρολαϊκὸ τραγούδι, ποὺ ἤκμασε ἤδη ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ΄60 καὶ παρήγαγε ἐξαιρετικοὺς μουσικούς, στιχουργοὺς καὶ ἑρμηνευτές, ἐκατηγορήθη ὡς μικροαστικό, χουντικό, στερούμενο βάθους ἐνῶ στὴν οὐσία ἐκπροσωποῦσε μία καινούργια κοινωνία, ποὺ ἔβγαινε δυναμικὰ στὸν παγκόσμιο στίβο, διεκδικώντας μία θέση στὶς ἀνεπτυγμένες κοινωνίες. Συνέχεια

Διότι μόνη ἀληθὴς ἀπειλὴ γιὰ τὸν Ἕλληνα ἦσαν πάντα οἱ …προσκυνημένοι!!!

Ὁ Ἑλληνισμὸς οὐδέποτε ἡττήθη, στὴν πραγματικότητα, ἀπὸ τοὺς ἐπιδόξους κατακτητές του, ὅσο ἀπὸ τοὺς ἀρνησιθρήσκους καὶ ἀρνησιπάτριδες, ποὺ ὄχι μόνον ὑπετάχθησαν παθητικῶς ἀλλὰ καὶ συνηργάσθησαν ἐνεργητικῶς μὲ τὸν ἐχθρό.  Συνέχεια

Μία χρονιὰ γεμάτη γλυκὲς οἰκογενειακὲς στιγμές…

Κάθε χρόνο, τέτοιες ἡμέρες -κυρίως τὴν τελευταία – ἀκοῦμε καὶ διαβάζουμε «νὰ φύγῃ, νὰ ἡσυχάζουμε… Ἄν τὲ νὰ ἔλθῃ ὁ ἄλλος νὰ δοῦμε ἄσπρη ἡμέρα… Τόσο χάλια χρονιὰ σὰν κι αὐτήν….»

Τελικά μήπως νά ἀλλάξουμε ἐμεῖς σκέψη καί στάση καί νά καταλάβουμε ἐπί τέλους ὅτι ἐμεῖς κάνουμε καί τίς χρονιές καί τίς συνθῆκες;
Συνέχεια

Ἡ Ἀνδρεία καὶ ἡ Ἀρετή!!!

Ἡ Ἀνδρεία στὶς ἡμέρες μας σβήνει… Κι ἐμεῖς ἀγωνιοῦμε…
Μὰ ἡ Ἀνδρεία σβήνει διότι κρύβεται μέσα στὴν Ἀρετή, ὅπως καὶ ἡ Ἀρετὴ κρύβεται μέσα στὴν Ἀνδρεία.
Εἶναι δύο μέγιστα ὅπλα τῆς Ἀνθρωπότητος, ποὺ σίγασαν ἐμπρὸς στὴν Ὕβριν!!!
Σίγασαν ἀλλὰ δὲν χάθηκαν…
Ἐδῶ εἶναι ἀκόμη κι ἀναμένουν νὰ τὰ ἀνακαλύψουμε… Συνέχεια

Ὁ ἡλιοκεντρισμὸς τῶν θρησκειῶν

 

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΔΟΤΗ ΗΛΙΟΥ

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Συνέχεια

Τί ἀπομένει;

Προσπαθῶ. Ὄσο πιὸ πολὺ ξεγυμνώνεται ἡ Ἑλλὰς ἀπὸ τὸ ἐπίχρισμα τοῦ πλούτου, τόσο πιὸ πολὺ προσπαθῶ νὰ καταλάβω τί ἀπομένει…

Τί ἀπομένει γιά τόν φτωχό ἄνθρωπο, ποὺ στέκεται ἐμπρὸς στὸν κρατικὸ «γκισέ» τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα, νὰ βρῆ τὸ δίκιο του καὶ  τὸν σφαλιαρίζουν ἀνευθύνως καὶ ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας…

Τί ἀπομένει σ’ ἐκεῖνον πού δέν ἔπαιξε τό παιχνίδι τῆς ἀνταλλαγῆς ψήφου, γιὰ σίγουρη θέσ Συνέχεια