
Ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ χρόνου

Θέλω ἀπὸ ἐσένα, θέλεις ἀπὸ ἐμένα, θέλει, θέλουμε ἀπὸ ἐσᾶς, θέλετε ἀπὸ ἐμᾶς, θέλουν.
Ὅλοι μας ἔχουμε ἐπιθυμίες καὶ αἰτήματα ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς πιστεύει ὅτι ὁ δικὸς τοῦ τρόπος γιὰ νὰ γίνουν τὰ πράγματα εἶναι ὁ καλλίτερος. Συνέχεια
Νοιώθουμε πλήξη καὶ ἀνία…
Ὅταν δὲν μποροῦμε νὰ παραδεχθοῦμε πὼς ἔχουμε ἐπιθυμίες….
Ὅταν οἱ ἐπιθυμίες δὲν κάνουν τὸν κύκλο τους, ἡ ὕπαρξίς μας μοιάζει ἀνωφελής.
Ἡ ἀνία εἶναι ἁπλῶς ἡ παθητικὴ ὄψις τῆς προσπάθειας νὰ ἐξαφανίσουμε τὶς ἐπιθυμίες. Συνέχεια
Τόσο δύσκολες τώρα πιὰ οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις… Τόσα τὰ ἀδιέξοδα…
Ῥήξεις, διαζύγια, ἀποχωρισμοὶ στὴν καθημερινότητά μας…
Ἄνθρωποι ποὺ ξαφνικὰ μένουν μόνοι τους, ἄν καὶ κατὰ βάθος, πάντα ἦσαν μόνοι τους.
Κι ἀποροῦμε… Ἴσως μάλιστα νὰ πονᾶμε, ἐὰν κι ἐμεῖς, μὲ τὴν σειρά μας, ἔχουμε ἀπωλέσει κάποιους ἀνθρώπους. Συνέχεια
Ἄλλως τε…
Ποιός μπορεῖ νά ἐκφέρῃ τήν λέξιν: «σ΄ ἀγαπῶ» μέ ἐντιμότητα καί εἰλικρίνεια, ἐννοῶντας κάθε γράμμα της καί δίχως νά περιμένῃ ἀνταπόκρισιν κι ἀνταποδοτικότητα; Καί ποιός μπορεῖ νά στραφῇ στόν καθρέπτη του καί νά πῇ στόν ἑαυτόν του «σ΄ ἀγαπῶ, σὲ ἐκτιμῶ, σὲ σέβομαι»;; Συνέχεια
Πῶς θά πάω στήν ἐπομένη ἡμέρα ἐάν οἱ χθεσινοί μου «λογαριασμοί» παραμένουν ἀνοικτοί;
Κι ἐάν αὔριο προστεθοῦν μερικοί ἀκόμη, πῶς θά καταφέρω νά φθάσῳ στήν μεθεπομένη ἠμέρα μέ ἄλλους τόσους «λογαριασμούς» στήν πλάτη μου;
Τί σημαίνει ὅμως τό «κλείνω λογαριασμούς»;;; Συνέχεια