«Μ. Χατζιδάκις»
Ὁ Βασίλης Βασιλικὸς θυμᾶται μιὰ συνομιλία του μὲ τὸν Μᾶνο Χατζιδάκι:
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορήματα
Τὸ ξεπεσμένο ἔθνος μας…
Ἡ Κυρία σκοντάπτει καθ’ ὁδὸν καὶ πέφτει. Μὰ τὶ πέσιμο!
Τὸ καπέλλο της ἐσφενδονίσθη μακράν, καὶ ὁ ποδόγυρος τῆς ἐσθῆτος της κατέλαβε τὴν θέσιν του, μεταβληθεὶς εἰς κεφαλόδεσμον. Ἀποκαλυπτήρια.
Ἡ Κυρία πρὸς παρερχόμενον διαβάτην: «Βοήθεια!»
Ὁ διαβάτης: «Μωρὲ τὶ λές! Νὰ χάσω τέτοιο θέαμα!»
Συνέχεια
Ἀγροτικὲς ἐργασίες
Ἀγροτικὲς ἐργασίες· στὸ βάθος ὁ τῦμβος τῶν Μαραθωνομάχων…
Συνέχεια
Τὸ βλέμμα τοῦ θνητοῦ…
Ὄλυμπος, 1900… καὶ τὸ βλέμμα τοῦ θνητοῦ χαϊδεύει τὰ πλάγια καὶ ἀγκαλιάζει τὶς θεϊκὲς καὶ ἀπάτητες ἀκόμα κορφές.
Συνέχεια
Ἐπιτύχαμε ὡς γένος ἀλλὰ ἀποτύχαμε ὡς κράτος.
Συνέχεια
Ὁ Αὐτομέδων καὶ τὰ ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως
Ἡ Ποδάγρη ἦταν μία ἀπὸ τὶς Ἄρπυιες.
Ἀπὸ τὴν ἕνωσή της μὲ τὸν Ζέφυρο, ἔφερε στὸν κόσμο τὸν Ξάνθο καὶ τὸν Βάλιο, τὰ δύο ἀθάνατα ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως.
«τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἄμα πνοιῇσι πετέσθην, τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἄρπυια Ποδάγρη βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο» Ἰλ. 16, 150 Συνέχεια