Φαντάζει κουτὸ τὸ νὰ ξεκινήσουμε νὰ διανύσουμε μίαν ὁλόκληρο, ἄγνωστον μᾶλλον, πορεία, δίχως νὰ πιστεύουμε πὼς στὸ πέρας αὐτῆς τῆς πορείας θὰ εὕρουμε αὐτό, τὸ ὁποῖον μᾶς ᾡδήγησε στὸ νὰ μποῦμε σὲ αὐτὴν τὴν πορεία.
Καὶ  πράγματι, σὲ πολλοὺς συμβαίνει κάτι τέτοιο, ἰδίως ἐὰν ΔΕΝ ἔχουν πεισθεῖ γιὰ τὴν χρησιμότητα τοῦ ἀποτελέσματος. Ἤ, ἀκόμη χειρότερα, ἐὰν ὁ στόχος ΔΕΝ εἶναι δικός μας, ἀλλὰ «ἐμφυτευμένος» ἀπὸ ἐξωτερικοὺς παράγοντες. Συνέχεια →

Πόσο ἀντιφατικό μᾶς ἀκούγεται κάτι τέτοιο;
Κι ὅμως…
Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀποφασίζω σήμερα, γιὰ τὸ αὔριο, βασίζονται σὲ γνώσεις, ἐμπειρίες, ἐπιλογὲς τοῦ ἐχθές μου.
Ἡ κρίσις μου, ἡ ἀντίληψίς μου, ἡ ὅποια συνειδητότης μου εἶναι ἀποτέλεσμα ἐχθεσινῶν ἐπιλογῶν κι ἀποφάσεων. Συνέχεια →

Ὁ λεβέντης αὐτός, ποὺ στέκει ὀρθὸς καὶ ὑπερήφανος, εἶναι ἐσὺ κι ἐσὺ κι ἐσὺ κι ἐγὼ καὶ ΟΛΟ Συνέχεια →

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ σήμερα ποὺ αἰσθάνονται ἐγκλωβισμένοι, πιεσμένοι, σὲ ἀδιέξοδον.
Μία κατάστασις ποὺ ἐπιδεινώνεται καθημερινῶς ἀπὸ τὶς κοινωνικὲς καὶ οἰκονομικὲς συνθῆκες…
Καὶ δὲν εἶναι εὔκολο, μὲ μία πρώτη ματιά, νὰ ἐντοπισθῇ ἡ ἔξοδος καὶ νὰ μπορέσουμε, σιγὰ σιγά, νὰ ξαναζήσουμε αὐτὰ ποὺ πιστεύουμε πὼς χάσαμε… Συνέχεια →

Ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἀπὸ τὴν …εἰκόνα ποὺ ἔχω γιὰ τὸν ἑαυτόν μου.
ἐὰν γιὰ παράδειγμα τὸ …τέρας ποὺ πρέπει νὰ πολεμήσῳ ἔχῃ τὴν παραπάνω εἰκόνα, γιὰ τὰ δικά μου μάτια, ἀλλὰ κι ἐγὼ φαντάζῳ ἕνας ἰπτάμενος φουκαρᾶς ἐμπρός του, τότε …ΟΧΙ!!! Συνέχεια →

Δὲν γίνεται νὰ ἔχῳ ταλέντο στὴν μαγειρικὴ καὶ νὰ θέλῳ νὰ γίνῳ ἰατρός. Τὸ γνωρίζω μέσα μου…
Καλὴ ἡ ἰατρική, ἀλλὰ ἐὰν ΔΕΝ εἶναι μεράκι, ΔΕΝ ἔχω δικαίωμα νὰ στραφῷ πρὸς αὐτήν. Θὰ κάνω κακό. Συνέχεια →