Ὅταν τὰ (διόλου κατὰ πῶς φαίνεται) χαϊβάνια ἁλωνίζουν στὴν Θράκη κι ἀφελληνίζουν, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀναρωτηθοῦν κάποιοι γιὰ τὸ ἐὰν ἔχουμε ἤ ὄχι ἀνάλογα δικαιώματα.

Ὅταν μία χώρα-τέρας, σὰν τὴν Τουρκία, ποὺ βασίζει τὴν ὅποια συνοχή της στὴν καταπίεσι τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, σὲ λουτρὰ αἵματος καὶ σὲ γενοκτονίες, ἀρχίζει νὰ ἐμφανίζῃ συμπτώματα μειονοτήτων, τότε φθάνει στὸ τέλος της. 
Συνέχεια →