Σὲ δημοσία διαβούλευσιν ἐτέθη ἀπὸ τὶς 28 Ἰουλίου, δίχως πολλὲς πολλὲς τυμπανοκρουσίες (γιατί ἄρα γέ;) ἕνα νέο αἴσχος ποὺ ἀποκαλοῦν, κατ’ εὐφημισμόν,  «διαβούλευσιν γιὰ τὴν διαχείρισιν ἀναλωθέντων καυσίμων καὶ ῥαδιενεργῶν ἀποβλήτων».
Θέμα του, στὴν πραγματικότητα, τὸ ἐὰν δεχόμεθα, ἤ ὄχι, νὰ μετατραποῦμε σὲ εὐρωπαϊκό, ἤ καὶ παγκόσμιο, σκουπιδότοπο παντὸς εἴδους ἀποῤῥίματος μὰ κυρίως ῥαδιενεργῶν ἀποβλήτων. Ἀπόβλητα ποὺ ΕΠΙΣΗΜΩΣ δὲν ὑπάρχουν στὴν χώρα μας καὶ ποὺ καλούμεθα, ὡς δῆμοι καὶ κοινότητες, νὰ διαχειρισθοῦμε. Ἔτσι γράφετε… Συνέχεια →