Ἔτσι ἰσχυρίζεται ἡ σύγχρονος ἐπιστημονικὴ κοινότης. Ἔτσι τέλος πάντων θέλουν νὰ πιστεύουν οἱ ἐρευνητές.
Ὅμως…
Αὐτὸ τὸ ὅμως, ποὺ τόσα χρόνια τριγυρίζει στὸ μυαλό μου, καὶ ἦταν αἰτία νὰ διαφωνήσω πολλὲς φορὲς μὲ κάποιους καθηγητές μου, εἶναι τὸ ὅ,τι τὰ εὑρήματα εἶναι διάσπαρτα, ἄσχετα χρονολογικῶς μεταξύ τους καὶ τυχαῖα. Δυστυχῶς, ἤ εὐτυχῶς, δὲν μποροῦν νὰ ἐξαχθοῦν συμπεράσματα, γιὰ τὸ πότε ἐνεφανίσθη ἤ ἐξηφανίσθη κάποιο εἶδος, διότι ἀφ΄ ἑνὸς ἔχουν «στριμώξει» τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου σὲ κάτι μικρὰ Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις
Συμπλήρωμα-Διόρθωσις τοῦ ἄρθρου περὶ ὁμοιότητος πίθων.
Ὅταν πρὸ ἐτῶν ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ βιβλίον τοῦ Ἐνρίκο Ματίεβιτς μὲ τὶς ἀναφορές του στὸ Περοῦ, ἔμεινα ἄναυδος. Μοῦ ἦταν ἀδύνατον νὰ πιστεύσω τὰ εὑρήματα. Ἀπὸ τότε ἐξεκίνησε ἡ ἐξερεύνησίς μου, σὲ πολλὰ ἐπίπεδα, ἀναλόγως τοῦ ποῦ ἐστόχευα κάθε φορά.
Αὐτὸ ποὺ πιστεύω πλέον εἶναι πὼς οἱ παπποῦδες μας πῆγαν, ἐμεγαλούργησαν, ἐδίδαξαν στὴν Ἀμερική, στὴν Βόῤῤειο Εὐρώπη, στὴν Ἀσία, στὴν Ἀφρική, ἴσως καὶ στὴν Ὠκεανία. Τὰ εὑρήματα εὐτυχῶς, ὅσο σπάνια κι ἐὰν εἶναι, ἐπιβεβαιώνουν τὸν ἰσχυρισμό μου.
Συνέχεια
Ἆρα τὴν τῆς Κλεοπάτρας ἀδελφὴν ηὑρήκασιν;
Ἀρχαιολόγος τις Αὐστριακὴ διαβεβαιοῦται ὅτι ηὕρηκεν τὸν τῆς Ἀρσινόης νεκρόν
Ἐν τῇ πόλει Ἐφέσῳ ἡ Αὐστριακὴ ἀρχαιολόγος Ἵλκη Τοῦρ νεκρόν τινα γυναικὸς ηὗρεν ἤδη τὸ δέκατον ἔτος. ὁ μὲν νεκρὸς ἐν οἰκοδομήματι ”Ὀκτάγωνον” καλουμένῳ ἔκειτο, τὴν δὲ ἀρχαιολόγον οὐκ ἔλαθεν νεκρὸς ὢν δυνατῆς τότε γυναικός, νῦν δὲ λέγει ἡ Συνέχεια
Τέσσερεις νέοι βασιλικοὶ τάφοι στὴν Βεργίνα!
Ἐτοῦτος ὁ τόπος, ὅπου κι ἐὰν τὸν πατήσουμε, ἀπὸ κάτω, ἀπὸ τά σπλάχνα του, ἔχει νὰ μᾶς ἐμφανίσῃ μαρτυρίες ἀδιαπραγμάτευτες… Ἱστορία μὴ καταγεγραμμένη… Μνῆμες ξεχασμένες….
Ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον, ὅλη ἡ χερσόνησος τοῦ Αἵμου, ὅπου κι ἐὰν τὴν σκάψουμε, θὰ εὕρουμε ἀποδείξεις γιὰ τὴν Ἑλληνικότητά της.
Φυσικὰ πράγματα, θὰ μοῦ πεῖτε…
Ναί, φυσικά… Φυσικότατα…
Συνέχεια
Τὰ κεφάλια τῶν θεῶν.
Ὅ,τι πιὸ βάρβαρο εἶχε ὁ πλανήτης, σὲ ἐτοῦτον τὸν τόπο τὸ ἐπέταξε.
Ἀπὸ φανατικοὺς χριστιανούς, ποὺ ἔβλεπαν στὸ κάλλος τὸν κακό τους τὸν φλάρο, ἔως ἀδαεῖς, ἠλιθίους στὰ ὅρια τῆς παρανοίας, τούρκους, ποὺ ἐπώλουν γιὰ μερικὰ γρόσια τὶς μνῆμες τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἀπὸ σταυροφόρους καὶ Σλαύους, ἔως Βενετούς, Γενουᾶτες, Ῥώσσους, Γάλλους, Γερμανούς, Ἄγγλους, Ἑβραίους…
Ἡ σπηλιὰ τοῦ Ἄδου.
Ἔχουμε πεῖ, ἐτούτη ἡ Γῆ, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, κατοικεῖτο ἀδιαλείπτως. Κάθε σπιθαμὴ χώματος ποὺ πατοῦμε ἔχει ἀκόμη πάρα πολλὰ μυστικὰ νὰ φανερώσῃ. Ἐὰν φυσικὰ ἀποφασίσῃ νὰ τὰ φανερώσῃ κάποτε.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα. Ὡς κοινωνίες ἀκόμη δὲν εἴμαστε ἔτοιμες νὰ ἀναγνώσουμε στὰ εὐρήματα ὅλην τὴν γνώσι καὶ νὰ ὠθήσουμε τὴν Ἀνθρωπότητα νὰ πορευθῇ καλλίτερα.