Λίγες σκέψεις, γιὰ τὸ πολὺ ἔντιμο κείμενον, ποὺ θὰ σᾶς παρουσιάσω.
Λίγο ἔως πολὺ αὐτὸ τὸ κείμενον πραγματεύεται τὴν ἀνεγκεφαλίτιδα τῶν ἀριστεριστῶν, κυρίως, ἀλλὰ ὄχι μόνον, ποὺ βιάζουν σὰν σκύλα πόρνη τὴν γλῶσσα, πρὸ κειμένου νὰ φανοῦν αὐτοὶ ἀρεστοὶ καὶ ἠθικοί…
Καὶ καλά… Θὰ μπορούσαμε νὰ δεχθοῦμε πὼς αὐτοὶ βλαμμένοι ἤ ἐντεταλμένοι ἦσαν πάντοτε.
Τὸ πρόβλημα ὅμως παραμένει καὶ εἴμαστε ἐμεῖς… Μόνον ἐμεῖς…
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: σοσιαλιστικὸς φασισμὸς
Ὑπάρχει κάτι χειρότερο ἀπό τόν φασισμό σήμερα;
Ναί, ὑπάρχει. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, κατ’ ἐμέ, εἶναι τὸ ἴδιο ἀκριβῶς!
Καθρεπτίσματα. Ἴσως ἀκόμη χειρότερο, σὲ κάποιον βαθμό, διότι ἀθωώνεται πανηγυρικῶς ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαθλιώσεως, ἀπὸ τὸν πολιτικὸ κόσμο, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἄς ποῦμε, τοῦ πνεύματος. Γενικῶς ὑπάρχει μία γενικοτέρα στάσις ἐπιβολῆς κι ἀποδοχῆς τῶν ἀντί… Δῆλα δή, τῶν ὁμοίων.
Κι ἐπεὶ δὴ ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι σοφή, ὅταν λέῃ ἀντί-κάτι (ἀντικαταστάτη, ἀντιπρόεδρο, ἀντίχριστο), ἐννοεῖ ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε ἤ ἀκοῦμε: τὸν ἰσότιμο, τὸν ὁμότιμο, αὐτὸν τέλος πάντων ποὺ ἔχει τὶς ἴδιες Συνέχεια
Ἡ δημοκρατία τῆς Βαϊμάρης καὶ ἡ νέα τάξις πραγμάτων.
τα δύο πρόσωπα της Δ. της Βαϊμάρης: πείνα και πλήρης ηθική παρακμή
Γιὰ κάποιον λόγο, ποὺ δυστυχῶς λίγοι ἀντιλαμβάνονται, πιστεύω πὼς ὁ Χίτλερ δὲν προσεπάθησε νὰ καταργήσῃ τὴν δημοκρατία τῆς Βαϊμάρης ἀλλὰ νὰ τὴν ἐλέγξῃ. Ἐὰν ἀνατρέξουμε στὰ ὅσα πρεσβεύει ἡ ἔννοια «ἐθνικοσοσιαλισμός» τότε πολὺ εὔκολα θὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἡ δημοκρατία αὐτὴ εὑρῆκε οὐσιαστικῶς ἄξιο συνεχιστή της, στὸν ὅρο «ἐθνικοσοσιαλισμός», ποὺ τελικῶς προσθέτει στὴν ἔννοια δημοκρατίας-σοσιαλισμός, τὸν ὅρο «ἐθνικός».
Κατ’ ἐμέ, ὁ Χίτλερ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἦλθε νὰ ἐξαπλώσῃ τὴν δημοκρατία τῆς Βαϊμάρης σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη, ἀλλὰ μὲ στοιχεῖα δημοκρατίας-σοσιαλισμοῦ μόνον σὲ ὅσους ἀφοροῦσαν στὸ γερμανικὸ γένος. Ἐκεῖ ἀκριβῶς κολλᾶ καὶ ἡ ἔννοια τῆς ἀρίας φυλῆς. Ἐμεῖς, οἱ λοιποί, μποροῦμε νὰ ὑπάρχουμε ἀλλὰ μόνον σὰν σκλᾶβοι- Συνέχεια