Σχετικὰ μὲ τὴν παρακάτω εἴδησιν.
Νὰ βάζουμε τὰ πράγματα σιγὰ σιγὰ στὴν σωστή τους διάστασιν.
Οἱ τύποι εἶναι ἀπατεῶνες καὶ ἀπεδείχθη.
Παρ΄  ὄλα αὐτὰ δὲν σβήνουμε τὴν ἀνάρτησιν, γιὰ νὰ μπορέσουν, βάσει τῆς ἑνότητός μας, νὰ διαπιστώσουν ὅλοι οἱ ἀναγνῶστες τὸ πόσο πολὺ (καὶ αὐτοί) μᾶς ἐμπαίζουν.

Φιλονόη
Ἀπρίλιος 2016

Ἡ παρακάτω εἴδησις μᾶς ἤλθε ἀπὸ τὴν Ἑλένη. ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΙΠΟΤΑ!!! Κάποιοι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ἔκαμαν τὸ θαῦμα τους! ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ!!! ΤΕΛΟΣ!!!

Παραθέτω τὴν εἴδησι ὅπως τὴν διάβασα στὴν ζούγκλα καὶ στὴν σελίδα τῆς END… Θὰ καταλάβετε γιατί!!!

Δωρεά μετοχής 670 δισ. ευρώ

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1904, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την «Τράπεζα της Ανατολής», γνωστότερης ίσως ως «Banque d’ Orient». Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. 

Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής». Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους και κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνικής Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί. Πιθανώς να έχει και δίκιο ως προς τις μετοχές αν και εφόσον αυτές ήταν σε δραχμές, βοηθούσης και της τότε πτωχεύσεως του ελληνικού κράτους. 

Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.

Οι πρόσφυγες από την Ιωνία, την Καππαδοκία, τον Καύκασο, οι οποίοι κάποια στιγμή ζήτησαν την ρευστοποίησης των μετοχών που κατείχαν άκουσαν τους τραπεζικούς υπαλλήλους, ιδιαίτερα μετά το 1940 να τους απαντούν πώς τα αξιόγραφα τους δεν είχαν καμία πλέον αξία. Το θέμα ξεχάστηκε. Κάποιες γιαγιάδες και κάποιοι παππούδες από την Μικρά Ασία είχαν φυλάξει μερικές από αυτές τις μετοχές στα σεντούκια. Κάποιοι άλλοι σε θυρίδες έως ότου, σαράντα από αυτές εμφανίστηκαν ξαφνικά. Κάτοχος η οικογένεια από την Πάτρα του Αρτέμη Σώρρα.

Τι πιο φυσικό κατόπιν αυτής της αποκάλυψης από το να αποταθεί η οικογένεια Σώρρα στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Με τη σειρά της η Τράπεζα πληροφορεί επισήμως τους κληρονόμους τον Σεπτέμβριο του 2010 και κατόπιν τον Φεβρουάριο του 2011 πώς στη βάση του νόμου 18/1944 η αξία των μετοχών έχει εκμηδενιστεί.

Ουδεμία μνεία γίνεται από το νομικό τμήμα της Εθνικής Τράπεζας για το γεγονός ότι η αξία των μετοχών είναι σε χρυσό (ο 18/1944 είναι ο πρώτος νομισματικός νόμος μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Την ευθύνη της διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδα κατά την περίοδο της Κατοχής είχε αναλάβει η «Deutsche Bank»). 

Η οικογένεια Σώρρα δεν το βάζει κάτω. Έρχεται σε επαφή με ειδικούς επί τραπεζικών θεμάτων και νομικούς και οικονομικούς παράγοντες. Ήταν φυσικό κάποια στιγμή να γίνει και η αποτίμηση της τρέχουσας αξίας των 40 μετοχών

Η μεγάλη έκπληξη

Ο κ. Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ και διδάσκει Μακροοικονομία, διεθνείς οικονομικές σχέσεις αλλά και μικροοικονομικά. Ανέλαβε να προχωρήσει στην αποτίμηση των μετοχών. Το πόρισμα του είναι κόλαφος. Κάθε μετοχή σε χρυσό της «Τράπεζας της Ανατολής» αποτιμάται σήμερα στα 670 δισ. ευρώ εκάστη. Τουτέστιν μία φορά και μισή τους σημερινού χρέους της Ελλάδας το οποίο ανέρχεται στα 450 δις ευρώ κατά προσέγγιση. Η συνολική αξία των 40 μετοχών πλησιάζει τα 30 τρισ.. 

Χωρίς καπνό δεν υπάρχει φωτιά

Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής». 

Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνικής ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.

Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.

Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δισ.. Η Εφορία παραπέμπει το θέμα στο υπ. Οικονομικών.

Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους

Το σκεπτικό των μελών της «END» αλλά και της οικογενείας Σώρρα είναι ξεκάθαρο. Η αξία των 4 μετοχών επαρκεί για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αλλά και του σωρευμένου χρέους σε τράπεζες των ελλήνων πολιτών αλλά και για την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθεματικού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. 

Είναι προφανές πώς το τραπεζικό σύστημα της χώρας αλλά και το ευρωπαϊκό στο σύνολο του δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει στο σύνολο του αυτό το ποσό που συνεπάγεται η αξία των μετοχών. Τι μένει λοιπόν; Ο συμβιβασμός ή αλλιώς μία συμφωνία ή πιο απλά μία συμπεφωνημένη από όλα τα μέρη Σεισάχθεια (παραγραφή του χρέους). 

Ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Αντ. Σαμαράς, ο κ. Ευ. Βενιζέλος και ο κ. Γ. Προβόπουλος είναι πλήρως ενημερωμένοι. Ωστόσο δεν έχει ανιχνευθεί καμία ακόμη αντίδραση τους. Δεν απομένει παρά να πληροφορηθεί τα περί της «Τράπεζας της Ανατολής» και τους αποθεματικού της σε χρυσό, τότε το 1932 και η κυρία Κριστίν Λαγκάρντ. 

Ναι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Προκειμένου να γελάσει και το χείλι του κάθε πικραμένου. (ζούγκλα)