Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;

Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;6«Δὲν εἶναι ἀργία… Εἶναι ἀπεργία…»
Διαβάζουμε παντοῦ.
Δὲν εἶναι ἀργία… κατὰ κάποιους… Εἶναι ἀπεργία, διότι κάποιοι ἐργάτες στὸ Σικάγο, τὸ 1886, (κι ὄχι μόνον)  σηκώθηκαν  στὸ πόδι γιὰ νὰ διεκδικήσουν τὸ δικαίωμα τοῦ ὀκταώρου.

Εργατική Πρωτομαγιά

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη
Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα “Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο”.

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα εμφανίστηκε έπειτα αυτού του συμβάντος.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

βικιπαίδεια

Κι ὅλα αὐτὰ ἦσαν κι ἀναγκαῖα καὶ σημαντικά. Καὶ συνέβησαν… Καὶ δὲν συνέβησαν ἐπεὶ δὴ ἦταν Πρωτομαγιὰ ἀλλὰ διότι κάποιαν στιγμὴ ὄφειλαν οἱ ἐργάτες νὰ ἀγωνιστοῦν γιὰ νὰ ἀλλάξουν τὰ ἐργασιακά τους δεδομένα. Ἁπλῶς συνέπεσε (;;;;;;) νὰ συμβῇ τὴν Πρωτομαγιά.

Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα ὅμως τί;
Διότι αὐτὸ ποὺ ἐγὼ θυμᾶμαι, ἀπὸ παιδί, ἦταν ἄλλο…
Θυμᾶμαι πὼς τὴν Πρωτομαγιὰ ξεχυνόμασταν στὶς ἐξοχὲς γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε ἐπὶ τέλους αὐτὰ ποὺ ἡ Ἄνοιξις μας δώριζε ἐν ἀφθονίᾳ…
Διότι ἡ ζωή μας στὸν πλανήτη δὲν εἶναι (οὔτε ἦταν ποτέ) μόνον ἀπόλαυσις. Μὰ ἐὰν δὲν εἴχαμε καὶ τὶς μικρὲς ἀπολαύσεις τότε δὲν θὰ μιλούσαμε γιὰ ζωὴ ἀλλὰ γιὰ βίον ἀβίωτον…
Ἡ ζωή μας σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη ἦταν πάντα πλήρης ἀγῶνων γιὰ ἐπιβίωσιν καὶ κάπου κάπου, μέσα στὸν χρόνο τῶν ἀγώνων καὶ τῆς καθημερινότητος, στιγμὲς στιγμὲς ἀπολαύσεων… Λίγες στιγμὲς ἀπολαύσεων μέσα ἀπὸ τοὺς πολλοὺς πολλοὺς ἀγῶνες…
Ἀλλὰ σὲ καμμίαν τῶν περιπτώσεων οἱ ἀγῶνες δὲν γίνεται νὰ κλειστοῦν σὲ μίαν μόνον ἡμέρα… Διότι ἐὰν κλειστοῦν σὲ μίαν μόνον ἡμέρα, τότε ὅλες οἱ ὑπόλοιπες ἡμέρες χάνουν τὴν βαρύτητά τους καὶ ἀπαξιώνεται ἡ δική μας ἐπιβίωσις…

Θυμᾶμαι ἐπίσης πὼς ὅλες τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες τοῦ ἔτους ΟΛΟΙ μας, ἀπὸ παιδιά, δὲν σταματούσαμε τοὺς ἀγῶνες. Δὲν παύαμε νὰ ἀγωνιοῦμε καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν καθημερινότητά μας… Κι ἁπλῶς αὐτὴν τὴν ἡμέρα ἀπολαμβάναμε τὰ χρώματα καὶ τὸ φῶς…
Κι ἄς πασχίζουν νὰ μᾶς ἀλλάξουν τὶς ἔννοιες καὶ τὶς ἀνάγκες μας….

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Ὅλοι αὐτοὶ ποὺ σήμερα βροντοφωνάζουν γιὰ τὸν ἀπεργιακὸ χαρακτήρα τῆς ἡμέρας, ποῦ ἀκριβῶς ἦσαν τότε πού ἀπαιτεῖτο νά ἀπεργήσουν; Ποῦ ἀκριβῶς κρύβονταν ὅταν ὄφειλαν νά ὑπερασπιστοῦν τά δικαιώματα αὐτοῦ τοῦ ἐργάτου;
Ποῦ χώθηκαν, ἰδίως τά τελευταῖα χρόνια, πού οἱ ἀνάγκες τῆς κοινωνίας μας γιὰ ἀντίδρασιν στὰ μέτρα ποὺ ἐπιβάλλονται, εἶναι μεγαλυτέρα ἀπὸ ποτέ…;;;Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;2
Τί ῥόλους ἔχουν παίξει ὅλοι αὐτοί οἰ ἐργατοπατέρες; Τοῦ συμμάχου τοῦ λαοῦ ἤ τοῦ ἐχθροῦ τοῦ λαοῦ;Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;3
Γιατί ἀρνοῦνται τό δικαίωμα στήν καθολική ἀπεργία διαρκείας;
Γιατί ἀποκοιμίζουν τόν κόσμο μέ τό νά τόν ξεγελοῦν μέ κάτι εἰκοσιτετράωρες ἀπεργίες, πού τελικῶς καταλήγουν στό νά τρομοκρατεῖται ὁ ἁπλός πολίτης, τήν ἴδια ὥρα πού οἱ ἐργατοπατέρες τήν ἔχουν κοπανήσει καί πίνουν χαλαρά τό καφεδάκι τους μέσα σέ κάποιο καφενεῖο;Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;1
Τί νά σκεφθῷ ἐγώ ὅταν αὐτούς τούς ἰδίους ἐργατοπατέρες, πού προστάτευαν ἀπό τήν ὀργή τοῦ ὄχλου τήν βο(υ)λή, μετά τούς βλέπω νά μοῦ ζητοῦν νά μετονομάσῳ σέ ἀπεργία κάτι πού εἶναι ἕνα πολύτιμον δῶρο γιά τίς κοινωνίες μας;

Στὴν Ἰαπωνία ἔχουν καθιερώσει εἰδικὲς ἄδειες πρὸ κειμένου οἱ Ἰάπωνες νὰ ἀπολαύσουν τὶς ἀνθισμένες κερασιές.
Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα θεάματα, παγκοσμίως, εἶναι τὸ νὰ βρεθῇ κάποιος στὴν Ἰαπωνία τὴν περίοδο ποὺ οἱ κερασιὲς χαρίζουν ἁπλόχερα τὴν ὀμορφιά τους, ντυμένες σὰν νυφοῦλες…Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;4

Ἐμεῖς, εἶτε ὡς Εὐρωπαῖοι, εἶτε ὡς Ἕλληνες, ἔχουμε κάποιαν ἀντίστοιχο ἡμέρα;
Ἤ μήπως δέν ἔχουμε ὄμορφες εἰκόνες γιά νά τίς ἀπολαύσουμε;
Ἤ μήπως κι αὐτήν, τήν μοναδική ἡμέρα τοῦ ἔτους, πού ἔχουμε ἀφιερωμένην στήν ἐπαφήν μας μέ τήν Φύσιν, πρέπει νά τήν ἀκυρώσουμε, πρό κειμένου νά ἐλεγχθοῦμε καλλίτερα;

Ναί… Νὰ ἐλεγχθοῦμε… Δυστυχῶς… Ἐκεῖ ἀκριβῶς εἶναι τὸ πρόβλημα… Ὁ Ἔλεγχός μας!!!
Αὐτὸ ἐπιζητοῦν κάποιοι. Κι αὐτὸ ἐπιτυγχάνουν, σὲ μεγάλον βαθμό, ἰδίως μέσα ἀπὸ τέτοιες παραποιήσεις.
Διότι ὁ ἀγών, ὁ κάθε ἀγών, συμβαίνει καθημερινῶς, 24 ὧρες τὸ 24ωρον καὶ 365 ἡμέρες τὸ ἔτος.
Ἐὰν ἐγὼ τὴν μοναδικὴ ἡμέρα ποὺ ἔχω ἀφιερωμένη στὴν εὐαρέσκειά μου καὶ στὴν φυσική μου ἐκτόνωσιν, τῆς ἀλλάξω ῥόλο, τότε δὲν τιμῶ τὶς ὑπόλοιπες 364 ἡμέρες, ποὺ φτύνω κυριολεκτικῶς αἷμα, πρὸ κειμένου νὰ ἐπιτύχω τὴν ἐπιβίωσίν μου.
Νὰ παραμείνῳ στὴν πόλιν καὶ νὰ ἀπεργήσῳ… Εἰδικῶς σήμερα…
Ἀν τὶ νὰ ἀπεργήσῳ γιὰ τριάντα ἡμέρες ἤ γιὰ μίαν ἑβδομάδα, κατὰ πῶς πρέπει, πρὸ κειμένου νὰ γκρεμοτσακίσῳ τοὺς δυνάστες μου, ἐγὼ θὰ ἀπεργήσω εἰδικῶς σήμερα, τιμῶντας 364 ἡμερῶν δουλείας…
Κι αὐτό δέν τόν κάνω γιά νά δοξάζονται τά ἀνεψούδια τῶν Rothschild, τά ὁποῖα ἀνεψούδια ἀλλοίωσαν μέ τίς «θεωρίες» τους ὅλην τήν σημερινή μου πραγματικότητα;
Δῆλα δὴ καὶ τὴν μοναδικὴ ἡμέρα ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ τιμήσῳ τὸν ἑαυτόν μου, θὰ τὴν ἀφιερώσω στὸ νὰ τιμήσῳ τοὺς δυνάστες μου…
Ἔ… Νισάφι πιά!!!

Συμπερασμαστικῶς…
Τὴν ἡμέρα ἐκείνην ποὺ ἐγὼ θὰ καταφέρω νὰ γεμίσῳ μὲ ἐνέργεια, πρὸ κειμένου νὰ ἀντιμετωπίσῳ τὶς ὑπόλοιπες, δύσκολες πράγματι, μοῦ ζητοῦν νὰ τὴν μετατρέψῳ σὲ κάτι ἄλλο. Ὅμως μετατρέποντας αὐτὴν τὴν ἡμέρα σὲ κάτι ἄλλο, πέραν αὐτοῦ ποὺ πράγματι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι, οὐσιαστικῶς παραιτοῦμαι ἀπὸ τὸ δικαίωμά μου νὰ ἔλθῳ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν Φύσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο λίγο, ποὺ ἔχασα λόγῳ τῆς τεχνολογίας καὶ τῆς παραπληροφορήσεως, μοῦ ζητοῦν νὰ τὸ ἀφήσῳ ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή μου…
Ἄρα νὰ ἀφήσῳ ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή μου τὸ δικαίωμά μου νὰ γευθῷ ἐλάχιστα ἀπὸ αὐτά, ποὺ σὰν ἄνθρωπος, οὔτως ἤ ἄλλως, δικαιοῦμαι, μὰ ξέχασα πὼς δικαιοῦμαι.
Ἄει… καλά…
Καὶ μὴ χειρότερα…

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Μελετῆστε αὐτὴν τὴν εἰκόνα… (παρακάτω εἶναι κι ὁ σύνδεσμος)… Ἀποκαλύπτει πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὸν κόσμο μας…
Πρωτομαγιά, ἀργία ἤ ἀπεργία;5

Υ.Γ.2. Ἐγὼ πάντως θὰ εἶμαι στὴν ἐξοχή!!!

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ.

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply