Ἤ ἔστὧ μόνον νά ἐλπίζουμε πώς ἴσως κάποτε θά ἐκπροσωπήσουν τά δικά μας (πραγματικά) συμφέροντα;

Σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες ἐξουσίας κυριαρχεῖ μία καὶ μόνον ἀλήθεια: δὲν ἔχουμε ἡγέτες. Ἔχουμε δεσμοφύλακες.
Τὸ ἐὰν παραλλήλως, μέσα ἀπὸ τὶς σύγχρονες δημοκρατικὲς διαδικασίες, διατηροῦμε καὶ ψευδαισθήσεις περὶ τῆς ἐπιλογῆς τους, τότε βιώνουμε τὸν μῦθο μας, σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ μᾶς βγάλῃ ἀπὸ τὴν …κοσμάρα μας!!!
Πρὸς τοῦτον, κατ’ ἐμέ, δὲν χρειάζεται νὰ στιγματίζουμε τοὺς ψηφοφόρους, ἐφ΄ ὅσον εὔκολα κάποιος παρατηρητὴς ἀντιλαμβάνεται ὅτι κι αὐτοὶ θύματα εἶναι, ποὺ ὅμως (γιὰ τοὺς ὁποίους δικούς τους λόγους) αὐτο-κατηγορῶνται ἢ αὐτό-παρηγορῶνται γιὰ τὶς περὶ ψήφου ἐπιλογές τους.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτὸν τὸν τομέα, τῆς (τάχα μου) ἐπιλογῆς μας, τὰ «χαρτιά» εἶναι σημαδεμένα, μιᾶς καὶ οὐδέποτε κάποιο καλόπαιδο θὰ ἐλάμβανε τὸ εἰσιτήριον γιὰ τὴν ἐξουσία ἤ, ἔστω, μόνον γιὰ τὴν β(ο)υλή τους, ἐὰν δὲν ἦταν ἐξ ἀρχῆς βέβαιον πὼς θὰ ὑπηρετοῦσε πιστὰ τοὺς ἀφέντες του.
(Ὅλα τὰ περὶ ἐλπιδοφόρων κομμάτων εἶναι ψευδολογίες, ποὺ χρησιμοποιῶνται μόνον γιὰ νὰ παρατείνονται οἱ ἐλπίδες μας καὶ  νὰ παραμένουμε ἀδρανεῖς.)

Τὸ κακὸ  ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἀρχή του, σὰν τὴν κακὴ ἡμέρα, ποὺ ἀπὸ τὶς πρῶτες ὧρες της καταδεικνύερι τὸ ποιὰ  θὰ εἶναι.
Κακή μας ἡμέρα ἦσαν ὅλες οἱ τότε (σκοτεινές) συμφωνίες, τὰ παρασκήνια, οἱ δολοπλοκίες, οἱ διώξεις, οἱ γενοκτονίες. Κακή μας ἡμέρα ποὺ ἀκόμη ἐξακολουθεῖ, ἰδίως ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς πρόσωπα ἐκείνης τῆς πρώτης ἐποχῆς ἦσαν κι αὐτὰ ποὺ ἐδόμησαν ὅλο τὸ συνταγματικὸ καὶ νομικὸ πλαίσιον τῆς χώρας-μόρφωμα, πρὸ κειμένου νὰ δουλο-νομο-ὑπακούουμε αὐτοβούλως. Μᾶς ἔχουν ἀπὸ τὴν πρώτη ἐκείνην ἡμέρα καλό-ἐκπαιδεύση τόσο πολύ, ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς δὲν ὑπάρχει νόμος ἢ Σύνταγμα γιὰ νὰ προστατεύσῃ ἐμᾶς. Ὅλα αὐτὰ ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν στὴν ὑπηρεσία τῶν τοκογλύφων καὶ τῶν σαπροφυτικῶν τους πραιτωριανῶν, ποὺ ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου εἶναι καὶ οἱ (τάχα μου) πολιτικοὶ ἡγέτες «μας» ἤ, στὴν πραγματικότητα, οἱ ἐπίσημοι δυνάστες-χωροφύλακές μας.

Θέλετε παράδειγμα;
Ἂς ἀναζητήσουμε κάπου, σὲ κάποιαν παράγραφο τῆς ὁποιασδήποτε ὑπό-παραγράφου κάποιαν ἀναφορὰ ἢ στιγματισμὸ τῆς τοκογλυφίας. Ἂς ἀναζητήσουμε κάπου κάτι ποὺ νὰ χαρακτηρίζῃ τὸν τόκο παράνομο.
Ἤ, ἀκόμη καλλίτερα, ἂς ἀναζητήσουμε κάποιαν ἀναφορὰ γιὰ τὰ δικαιώματά μας ἀπέναντι σὲ κάτι «τράπεζες τῆς Ἑλλάδος» ἢ σὲ κάτι «Ἐθνικὲς τράπεζες τῆς Ἑλλάδος»…
Τὰ μόνα εὑρήματα ποὺ θὰ ἐντοπίσουμε εἶναι τὰ δικαιώματα τῶν τραπεζῶν στὴν διαχείρισιν τῶν ζωῶν μας. Οὐδὲν ἄλλον!

Θέλετε κι ἄλλο παράδειγμα;
Ἂς ἀναζητήσουμε τὸ ποῦ, πῶς, μὲ ποιὸν τρόπο μᾶς προέκυψε (μέσῳ φυσικὰ τὼν Ἐθνοσυνελεύσεων) τὸ πρῶτο Σύνταγματ τοῦ τόπου, στὸ ὁποῖον ὁρκίζονται ἅπαντες. Τί θά διαπιστώσουμε; Θὰ διαπιστώσουμε πὼς ὅλο αὐτὸ μᾶς ἦλθε …πακέττο ἀπὸ τὰ ἐξωτερικά… Διότι, πῶς νά τό κάμωμεν; Ἀκόμη καὶ  σὲ αὐτὸν τὸν τομέα μόνον δοκιμασμένες συνταγὲς θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν ἀποδεκτές…

Φυσικὰ τὸ πλέον κραυγαλέον παράδειγμα εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ Νόμοι. Ὅλο τὸ νομικὸ καὶ δικαστικὸ σύστημα τῆς χώρας, ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεώς του, οὐδέποτε ὑπηρέτησε τὸν Ἕλληνα, παρὰ μόνον τοὺς τοκογλύφους-ἀφεντικά.
Ὁ μουσιοῦ Μάουερ τῆς γνωστῆς μας Ἀντιβασιλείας (ναί, ναί, αὐτὸς ποὺ ἤθελε νὰ ξεκάνῃ τὸν Κολοκοτρώνη) ἦταν κι αὐτός, ποὺ νυχθημερὸν ἠγωνίζετο γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε ἐμεῖς Νόμους. Ἡ ἐπίσημος ὅμως ἱστορία (ποὺ προστατεύεται ἀπὸ …ἐμᾶς, ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ, ὑπὸ τὸ ἄγρυπνον βλέμμα τῆς «Ἐθνικῆς Τραπέζης» τῶν Rothschild) ὅμως δὲν μᾶς ἀναφέρει μίαν σπουδαία λεπτομέρεια γιὰ τὴν (οὔτως ἢ ἄλλως κοινῶς παραδεκτὴ πλέον ἀνθελληνικότητα τῆς Ἀντιβασιλείας)… Δὲν μᾶς ἀναφέρει δῆλα δὴ πὼς μαζὺ μὲ τοὺς λοιποὺς Βαυαροὺς σωματοφύλακες, αὐλικούς, χειροκροτητές του ὁ Ὄθων κουβάλησε ἐδῶ καὶ ἕναν σπουδαῖο συγγενῆ τῶν …Rothscild, πρὸ κειμένου νὰ μεριμνήσῃ μόνος του γιὰ τὴν καταγραφὴ ἁπάντων τῶν περιουσιακῶν μας στοιχείων καί, κατ’ ἐπέκτασιν, γιὰ τὴν παράδοσιν αὐτῆς τῆς περιουσίας στοὺς συγγενεῖς του.
Καί ποιός ἄλλος πιό ἱκανός καί ἄξιος γιά νά μεριμνήσῃ περί τοῦ νομικοῦ ἐκείνου πλαισίου, πού θά μᾶς ἀπηγόρευε, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως, ἀπό τά κληρονομικά μας δικαιώματα; Μά, φυσικά, ὁ Μάουερ τῆς Ἀντιβασιλείας.

Μέσα λοιπὸν σὲ αὐτὸ τὸ σκουπιδομάνι ἄν τὲ νὰ ἀνακαλύψουμε δικό μας ἡγέτη.
Σοβαρά;

 Μετὰ τὴν «ἀπελευθέρωσή» μας ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς…
ἡ «ἐλευθέρα» Ἑλλάδα …βρέθηκε μὲ ἔναν βασιλιᾶ, τὸν Ὄθωνα, ὁ ὁποῖος δὲν ἤταν κἄν Ἕλληνας!
Χύθηκε ἀπίστευτα πολὺ αἷμα κατὰ τὸν «ἀπελευθερωτικό» ἀγῶνα μας προκειμένου νὰ ἀποκτήσουμε μὲ τὸ ζόρι ΞΕΝΟ Βασιλιᾶ ἀλλὰ καὶ να ἐπιλέγουμε «ἐλεύθερα» ἀνάμεσα στο Γαλλικὸ ἢ τὸ Ἀγγλικὸ κόμμα!

Greece_as_a_kingdom_or_a_statistical_des

Πίσω ἀπὸ κάθε σταγόνα Ἑλληνικοῦ αἵματος, ἕνας Rothschild!!!

Αὐτὰ γιὰ νὰ γνωρίζουμε ποῦ πατᾶμε, τὶ ὑπηρετοῦμε καί, κυρίως, τὶ πρέπει νὰ γκρεμίσουμε.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Δὲν συμπεριέλαβα, ὅπως βλέπετε, στὰ παραπάνω κάτι γιὰ τὴν ἐκκλησία καὶ γιὰ τὸν ἔως σήμερα ῥόλο της. Αὐτὸ τὸ ἀφήνω στοὺς ἄλλους, στοὺς …«ἐμπαθεῖς», ἐφ΄ ὅσον τὴν σήμερον ὅλοι θέλουν νὰ μᾶς ..ἀπό-«σώσουν», συμπεριλαμβανομένων βεβαίως βεβαίως, τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν «μας».  Γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅμως, ἐπὶ τέλους, μὲ ποιοὺς πράγματι ἔχουμε νὰ κάνουμε, ἂς ἐξετάσουμε τοὺς ῥόλους αὐτῶν τῶν ταγῶν «μας» εἰδικῶς κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἐπαναστάσεως. Ὄχι φυσικὰ ἀπὸ τὰ ἐπίσημα χείλη, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς ἀπομνημονευματογράφους. Λίγες σκόρπιες πληροφορίες ἀπὸ ἐδῶ, λίγες ἄλλες τόσες ἀπὸ ἐκεῖ..
…κάτι περισσότερο θὰ ἀντιληφθοῦμε γιὰ τὸ πόσο πολὺ κι αὐτοί, μεταξὺ τόσων ἄλλων, μεριμνοῦν γιὰ τὸ …καλό τους καὶ μόνον! Τὸ δικό μας καλὸ δὲν ἀφορᾶ στὰ ἔργα καὶ στὶς ἡμέρες τους.

εἰκόνα