Νομίζω πὼς καταντήσαμε ἀρκούντως γελοῖοι (ὡς χώρα) καὶ γραφικοὶ (ὡς ἄτομα), μὲ τὸ νὰ ἀναμένουμε ἀπὸ τὴν FRONTEX νὰ προστατεύσῃ τὰ σύνορά μας, τὴν στιγμὴ ποὺ τὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν ἀπεποιήθη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐθνικῆς κυριαρχίας ἐπισήμως ἐδῶ καὶ χρόνια.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ (ἀτύπως ἀλλὰ οὐσιαστικῶς) τὰ σύνορα δὲν γίνονται σεβαστά, ἀρχῆς γενομένης (πάντα ἐπισήμως) ἀπὸ τὸ GAPατον, ἦταν προδιαγεγραμμένη ἡ σημερινὴ κατάντια τους, πολλῷ δὲ μᾶλλον ἡ …«φύλαξίς» τους!!!
Ὑποτίθεται πὼς τὴν FRONTEX τὴν ἔβαλαν γιὰ νὰ φυλᾷ τὰ σύνορα ….
Μετὰ τὴν ἔκκληση τοῦ Ἀσσαντ στοὺς Συμπατριῶτες του νὰ ἐπιστρέψουν στὴν χώρα τους, γιατὶ ὁ πόλεμος τελείωσε, πρόσφυγες ἀπὸ ἐδῶ καὶ στὸ ἑξῆς, ἀκόμη καὶ ἐὰν εἶναι Σύριοι, δὲν ὑπάρχουν!!!
Γιὰ νὰ μὴ μιλήσουμε γιὰ κάθε λογῆς λουλούδι ἀπὸ κάθε γωνιὰ τῆς γῆς.
Αὐτοὺς λοιπὸν ἔχουν σκοπὸ νὰ τοὺς ἐγκαταστήσουν μονίμως στὴν ἐνδοχώρα.Μονίμως, ναί!!!
Καὶ ἐπειδὴ ἀπὸ τὰ ἑπτὰ (7) δισεκατομμύρια τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς τὰ πέντε (5) τοὐλάχιστον πεινοῦν, ἂς τὰ φέρουν κι αὐτὰ ἐδῶ…
Ὑπάρχουν ἀρκετοὶ Ἕλληνες ἀκόμη γιὰ νὰ χορτάσουν τὴν πείνα τους.
Χειρότερα γίνεται;
Γίνεται…
Τὸ ἀκόμη χειρότερον λοιπόν, ὅλων τῶν παραπάνω, δὲν εἶναι ποὺ ἐναποθέσαμε «εἰς τοὺς Εὐρωπαίους ἑταίρους» μας τὴν διαφύλαξιν τῶν συνόρων μας, ἀλλὰ τὸ ὅτι κι ἐμεῖς, ὡς πολῖτες, ἐφησυχάσαμε τόσο πολύ, ποὺ σχεδὸν πιστεύσαμε πὼς ναί, πράγματι ἡ FRONTEX θὰ ἀντικαθιστοῦσε τὸν Ἑλληνικὸ στρατὸ καὶ τοὺς Ἐθνοφύλακες.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν θελήσαμε νὰ διακρίνουμε (ἀρχικῶς), ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποδεκτοῦμε (ἐπὶ τέλους) σήμερα, εἶναι πὼς ἡ FRONTEX ἔχει μόνον ῥόλο παρατηρητοῦ (ἐπὶ τοῦ παρόντος τοὐλάχιστον) καὶ οὐδέποτε ἔπαιξε ῥόλο στρατοῦ.
Διότι, ὅσο καὶ νὰ μᾶς ξενίζῃ, ἡ παρουσία τῆς FRONTEX στὴν χώρα μας, οὐδέποτε εἶχε ῥόλο ἀστυνομευτικὸ καὶ προστατευτικὸ γιὰ τὰ σύνορα ἢ ἀποτρεπτικὸ τῆς λαθρομεταναστεύσεως, παρὰ μόνον …καταγραφικό!
Ἀπό ποῦ βρέ κουτά μαθαίνουμε τό πόσοι «ἐπενδυταί» εἰσῆλθαν, πότε καί ποῦ ; Ἔ;
Ἂς κατανοήσουμε λοιπὸν (γιὰ τὸ καλό μας) πὼς ὁ ῥόλος τῆς FRONTEX, ποὺ χαρακτηρίζεται ὡς ἐνισχυτικὸς καὶ ὑποστηρικτικός, ἦταν, εἶναι καὶ παραμένει σκέτο καταγραφικός.
Τὰ σύνορά μας (ἀλλὰ καὶ τῆς Ἰσπανίας καὶ τῆς Ἰταλίας) κατηργήθησαν λόγῳ τῶν ἐντολῶν ποὺ διέταξε ἡ νεοταξίτικη Ἡνωμένη Εὐρώπη μας. Μία ἐντολὴ ποὺ ἐδόθη γιὰ νὰ ἐπιβληθῇ ἡ πολυπολιτισμικότης καὶ νὰ παγιωθῇ ὡς συνθήκη τὸ νέον ἀνθρώπινον εἶδος.
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Ποιός δέν ἔχει ἀντιληφθῆ πώς ὅλο αὐτό τό παραμυθάκι μέ τούς …«πρόσφυγες» εἶναι ἁπλῶς ἕνας μηχανισμός ὑφαρπαγῆς Δημοσίου πλούτου, πού, μὲ πρόσχημα τὸ …«προσφυγικό», ὁδηγεῖ σὲ κάθε εἴδους κι ἐπιπέδου καί ἀπόψεως διάλυσιν τῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν, ἀλλὰ καὶ ἀλλοιώσεως τῶν εὐρωπαϊκῶν πληθυσμῶν.
Γιατί; Μά, σκοπός τους εἶπαν ἤδη πὼς εἶναι ἡ δημιουργία τοῦ «νέου ἀνθρωπίνου εἴδους»…
Κι ἐὰν τὸ ἀρνηθοῦμε, θὰ …γευθοῦμε τὰ «καλὰ τῆς δημοκρατίας» τους!!!
Ἡ νέα φυλὴ ποὺ μᾶς ἑτοιμάζουν!
Ὅλα τὰ ἄλλα, τὰ περὶ προσφύγων καὶ μεταναστῶν, εἶναι γιὰ νὰ ἀναλωνόμεθα σὲ χρονοβόρες συζητήσεις καὶ νὰ χάνουμε τὴν οὐσία.
Τὸ χειρότερον ὅμως καὶ πάλι δὲν ἦταν αὐτό. Τὸ χειρότερον εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ποὺ στὴν πλειοψηφία μας ἀλλοῦ κυττοῦμε, ἄλλα ἀν τὶ ἄλλων ἀντιλαμβανόμεθα καί, κυρίως (δυστυχῶς μας), χάσαμε τὸ ἐκ Φύσεως αὐτονόητον αἴσθημα ἐπιβιώσεώς μας, καταντώντας αὐτοκτονικοὶ καὶ ἐθελόδουλοι.
Ἐπὶ προσθέτως ἔχουμε τόσο πολὺ δηλητηριασθῆ ἀντιληπτικῶς, ποὺ γιὰ ἐμᾶς πλέον ἡ Ἐλευθερία μας εἶναι κάτι …ξένο!!! Καλλίτερα προσκυνημένοι καὶ δουλικότατοι, παρὰ …Ἄνθρωποι μὲ στοιχειώδη ἀξιοπρέπεια!!!
Διότι ἄλλο τὸ νὰ γνωρίζῃς τὴν ἀξία τῆς Εἰρήνης καὶ νὰ τὴν ὑπερασπίζεσαι καὶ ἄλλο νὰ θυσιάζῃς στὸν …βωμό της κάθε βαθμὸ ἐλευθερίας σου.
Ἀπόδειξις;
Σήμερα, καταληκτικῶς ὡς …κερασάκι στὴν «τούρτα», τραβώντας στὰ ἄκρα τὸν ἐφησυχασμό μας, καταντήσαμε νὰ ἀναμένουμε καὶ νὰ ἐλπίζουμε πὼς ἡ πρόσφατος παρουσία τοῦ Ἀμερικανικοῦ στόλου στὰ μεσογειακὰ ὕδατα θὰ μᾶς …προστατεύση ἀπὸ τὴν τουρκικὴ ἐπιθετικότητα.
Οὐδέποτε συνειδητοποιήσαμε ὅμως πὼς καταντήσαμε λαὸς ποὺ ἀναζητᾶ …σωτῆρες, γιὰ νὰ καταλήξῃ μὲ …νταβατζῆδες…
Κι άπὸ νταβατζῆδες, φανεροὺς καὶ κρυφούς, χορτάσαμε…
Δέν ἀρκοῦν; Δέν χρειαζόμεθα κάτι ἄλλο πλέον;
Καί πῶς θά τό ἀποκτήσουμε;
Τί μᾶς ἐχαρίσθη ἔως σήμερα γιά νά ἐλπίζουμε πώς θά μᾶς χαρισθοῦν τά αὐτονόητα;
Γιατί ἀποκρύβουμε τό βόλεμά μας, ἀνεχόμενοι τὸ διαρκές μαστίγωμα, ποὺ μᾶς πονᾶ μέν, ἀλλά τόσο ὅσο νά τό …ἀντέχουμε;
Ἐμεῖς μποροῦμε ὅμως νὰ πιστεύουμε, νὰ ἐλπίζουμε καὶ νὰ σχεδιάζουμε ὅ,τι μᾶς βολεύει…
Ἡ ἀλήθεια, μὰ καὶ ἡ σκληρὴ πραγματικότης, εἶναι τόσο σκληρή, τόσο ἀπρόβλεπτος, ποὺ θὰ ξημερώσουμε, θέλοντας καὶ μή, ἢ ἀγωνιστὲς ἢ …τελειωμένοι*!
* Τελειωμένοι ἀποκλείεται, διότι ἀγνοοῦμε τὸν μηχανισμὸ ἐπιβιώσεως τῶν εἰδῶν. Ἀγωνιστὲς ὅμως, θέλοντας καὶ μή, θὰ γίνουμε… Μονόδρομος γάρ…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Στὰ μαρξιστικῆς ὑφῆς καθεστῶτα, οἱ ἄνθρωποι προτιμοῦν νὰ πεθάνουνε παρὰ νὰ κάνουνε μία γενναία πράξη (Σολζενίτσυν). Ἤ, γιὰ νὰ τὸ ποῦμε διαφορετικά: οἱ ἄνθρωποι καταντᾶνε καὶ νὰ πεθάνουνε ἀκόμα, προκειμένου νὰ ὑπερασπιστοῦν τὶς ἀλυσσίδες μὲ τὶς ὁποῖες εἶναι δεμένοι χειροπόδαρα.
Τί περίεργον; Δὲν τὸ πιστεύω…
Κάτι μέ τόν μῦθο τοῦ σπηλαίου (Πλάτων) μήπως παίζει κι ἐδῶ; (Ὅπως κι ἀλλοῦ φαντάζομαι… Ἤ καὶ ὁπουδήποτε ἴσως!)