Εἶναι ἀπορίας ἄξιον τὸ γεγονὸς ποὺ ἔρχομαι σήμερα νὰ σᾶς παρουσιάσω καί, δυστυχῶς μας, εἶναι κι αὐτὸ ἀποσιωποιημένον, ὅπως τόσα καὶ τόσα ἄλλα. Καὶ αὐτὴ ἡ σιωπὴ εἶναι ποὺ μὲ πονηρεύει καὶ μὲ κάνει νὰ ὑποψιάζομαι τὰ χειρότερα… τὰ πολὺ χειρότερα.
Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ἄλλης ἀναρτήσεως θεματολογία….
Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς λοιπόν, ὁ μπάρμπα – Γιάννης, ἤ κατὰ πολλοὺς ἕνας ἀπὸ τοὺς καλλιτέρους κυβερνῆτες τῆς χώρας μας, ὁ πατριώτης, ὁ Ἕλλην, ὁ (γιὰ κάποιους φασίστας ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἐλέῳ βασιλέως) δικτάτωρ, ὁ πρωθυπουργὸς ποὺ ἔσπευσε στὴν κηδεία τοῦ γενοκτόνου μας Κεμᾶλ…
Κηδεία Κεμᾶλ Ἀτατοῦρκ
Ἰδιοτυπίες τῆς ζωῆς καὶ τῆς σκέψεως τοῦ Μεταξᾶ
…σὰν σήμερα, πρὸ 82 ἐτῶν, κατέλαβε ἐπισήμως τὴν ἐξουσία, μὲ τὴν ἐντολὴ (ναί, τὴν ἐντολή!!!) νὰ μᾶς προετοιμάσῃ γιὰ νὰ εἰσέλθουμε στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Καί, ὁμολογουμένως, τὸ ἔκανε πολὺ καλά!!!
Αὐτὸς λοιπόν, ὁ ἡγέτης τῶν ἡγετῶν, ποὺ ἀπεβίωσε ἐν μέσῳ μίας μεγάλης (γιὰ αὐτόν) δόξης καὶ τιμῆς, μετὰ θάνατον ἔτυχε πολλῶν σχολίων, κριτικῶν μὰ καὶ τιμῶν.
Μία ἀπὸ αὐτὲς τὶς τιμὲς ἦλθε κι ἀπὸ τὸ Ἰσραήλ.
Τὸ μνημόσυνον Μεταξᾶ ἐπραγματοποιήθη ἀπὸ τὸν ῥαββίνο Ben Zion Ouziel στὴν συναγωγὴ Yeshurum τῆς Ἰερουσαλὴμ τὴν 8η Φεβρουαρίου τοῦ 1941 (ἀμέσως μετὰ τὸν θάνατό του) καὶ μᾶς τὸ γνωστοποιοῦν μέσῳ τοῦ ἐντύπου τους «Χρονικά», τοῦ Νοεμβρίου- Δεκεμβρίου 1991 (σελὶς 3):
Ἡ ἁλίευσις τῆς πληροφορίας ἀπὸ τὸν Ἱστορικό μας Δημήτριο Μιχαλόπουλο.
Προβληματίζεσθε;
Κι ἐγώ… Ἀλλὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλην γαμβρὸ Φωκᾶ εἶχε, ἀπὸ βυζαντινὴ ῥίζα κρατοῦσε ὁ ἴδιος…
…λέτε;
Σημειώσεις -Παρατηρήσεις – Διευκρινήσεις – Ἐρωτήματα
Γενικῶς ἕνα γονίδιον ἰσραηλινὸν κυκλοφορεῖ στοὺς κύκλους τῶν (φερομένων ὡς) ἡγετῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου.
Κι αὐτὸ δὲν εἶναι πρόσφατον ἀλλὰ ἀρκετὰ παλαιόν.
Μήπως καί ἡ κυρά τοῦ Μουσολίνι δέν ἦταν Ῥαχήλ;
Πόσες Ἰταλίδες μέ τό ὄνομα Ῥαχήλ γνωρίζετε;
Ἡ κυρία Μουσολίνι…
Τά ἴδια ἀκριβῶς δέν εἴχαμε μέ τούς ἡγέτες τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, τῆς Γαλλίας καί τῶν ΗΠΑ ἐκείνης τῆς χρονικῆς περιόδου;
Τά ἴδια ἀκριβῶς δέν διαδίδονται καί γιά τήν μητέρα τοῦ Χίτλερ;
Γενικῶς ἅπαντες οἱ ἡγέτες τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης ὡς γνωστὸν σήμερα, ἀλλὰ καὶ τῆς Εὐρώπης γενικότερα, ἐδῶ καὶ κάποιους αἰῶνες, ἔχουν κάτι ἰσραηλινὸ στὸ αἷμα τους. Γιατί ἄρα γέ;
Γιὰ αὐτὸ ἄλλως τὲ καὶ ἡ ἀγάπη, ἡ ἀφοσίωσις καὶ ἡ λατρεία τῶν (φερομένων ὡς) Εὐρωπαίων ἡγετῶν πρὸς τὸ Ἰσραὴλ εἶναι ἀνομολόγητος.
Γιὰ αὐτὸ καὶ ἡ παγκόσμιος πρώτη τῆς ἀνακοινώσεως ἱδρύσεως τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραῆλ ἔγινε ἀπὸ τὸν «δικό μας», τὸν βενιζελικὸ Πολίτη.
[…]…Γιὰ νὰ καταλάβετε τὰ περὶ προπαγάνδας πόσο παλαιὰ εἶναι, ἀρκεῖ μόνον νὰ σᾶς πῶ πὼς ὁ ὑπουργὸς ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, Νικόλαος Πολίτης, ἦταν αὐτὸς ποὺ πρῶτος, πέντε μῆνες πρὶν τὴν ἐπίσημον ἀνακοίνωσιν –ἀξίωσιν, πρὸ ἀνήγγειλε πὼς πρέπει ἐπὶ τέλους οἱ Ἑβραῖοι νὰ ἀποκτήσουν δικό τους σπίτι, ξεσπιτώνοντας φυσικὰ κάποιους ἄλλους. Κι ὅλα αὐτὰ μόλις τὸ 1917!!!! Τόση μεθοδικότης παρακαλῶ!!!
(πηγὴ πληροφορίας τὸ βιβλίον τοῦ Δημητρίου Μιχαλοπούλου «Ἐθνικὸς Διχασμός, ἡ ἄλλη διάστασις», σελὶς 197, ἐκδόσεις Πελασγός, Ἀθῆναι 2012.)…[…]
Γιὰ αὐτὸ καί, ἂν καὶ ἀπολύτως παράλογον, ἡ Εὐρώπη, λειτουργώντας ὡς …προέκτασις τοῦ Ἰσραῆλ, ἀναγνωρίζει τὸ Ἰσραήλ, σὲ ὅλες τὶς ἀθλητικὲς διοργανώσεις της σὰν δικαιωματικῶς συμμετέχον.
Παλαβωμάρες; Τς… Διόλου… Πραγματικότης…
Τί ἄρα γέ νά ἔδενε ὅμως τόν Μεταξᾶ μέ τό Ἰσραήλ; Καί ποιό Ἰσραήλ, ἐφ΄ ὅσον ἀκόμη τότε δέν ὑφίστατο; Ἤ μήπως ἡ διακοίνωσις Νίκου Πολίτου τοῦ 1917 ἐνυπῆρχε ὡς ἐγγύησις μίας μελλοντικῆς (γιὰ τὰ τότε δεδομένα) …πραγματικότητος;
Δὲν ξέρω… ἀπορῶ!!!
Δηλώνω, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς ἐκτιμῶ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ τὶς ἡμέρες Μεταξᾶ. Πάρα πολλά.
Τὰ σκοτεινὰ ὅμως σημεῖα ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ φωτισθοῦν. Δὲν χρειαζόμεθα ψευδῆ εἴδωλα ἀλλὰ ἀλήθειες καὶ μόνον!!!
Τέλος καλὸ εἶναι νὰ ξεχάσουμε τὴν Ἱστορία ὅπως τὴν ξέραμε. Μὰ ἐν τελῶς λέμε…
Στὴν πραγματικότητα ὅλα αὐτὰ ποὺ γνωρίζουμε γιὰ Ἱστορία μόνον Ἱστορία δὲν εἶναι…
Τί εἶναι; Σκουπίδια ποὺ μᾶς δηλητηριάζουν τὸ ἀντιληπτικό μας ἐπίπεδον, ποὺ διατηροῦν τὴν λήθη μας καὶ ποὺ μᾶς περιμαντρώνουν σὲ κομματομάγαζα κάθε χρώματος, πρὸ κειμένου νὰ …πιστεύουμε πὼς ὁ ἐχθρός μας εἶναι ὁ διπλανός μας. Οὐδέποτε θὰ κυττάξουμε πρὸς τὸν τοκογλῦφο, ποὺ μοιράζει (κατὰ πῶς τὸν ἐξυπηρετεῖ) ῥόλους γιὰ «φίλους» καὶ «ἐχθρούς», ποὺ ὅμως ὅλοι ὑπηρετοῦν (ἐν γνώσει ἢ ἐν ἀγνοίᾳ τους) τὸ ἴδιο ἀκριβῶς ἀφεντικό.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Φιλονόη, ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!! ΚΑΙΡΟΣ ΉΤΑΝΕ!!! Ὡς συνήθως, ἐκ γυναικὸς πηγάζει τὰ κρείττω.
Παλληκάρια μου, ὁ Μεταξᾶς ἤτανε ΙΟΥΔΑΙΑΡΑ! όπως ακριβῶς καὶ ὁ Φράνκο τῆς Ἱσπανίας καὶ ὁ Ντὲ Γκὼλ τῆς Γαλλίας. (Ἡ μαμὰ τοῦ Ντὲ Γκὼλ καταγότανε ἀπό… τὴ Γερμανία καὶ εἶχε τὸ ἐπώνυμο Kolb. Λέτε ἀπὸ ἐκεῖ νὰ βγαίνη τὸ παρ”ἡμῖν Χολέβας;) Γιὰ τὸν Ἀτατοὺρκ τὰ ἔχεις πεῖ σύ, Φιλονόη, καὶ τί νὰ πῶ έγὼ παραπάνω;
Ὡς πρὸς τὸν Μεταξᾶ πάλι, ἐπισημαίνω ὅτι οἱ μόνοι ποὺ ἀμέσως καὶ ἀνεπιφύλακτα τὸν θεώρησαν “ἐθνάρχη” ἤτανε οἱ Ἰουδαῖοι τῆς Ἑλλάδας. Γι’αὐτὸ καὶ ὁ “ἐθνάρχης” μας μία φορὰ φέρεται νὰ ἔκλαψε : ὅταν ἔμαθε τὸν θάνατο τοῦ… Φριζῆ. Καὶ μία φορὰ λέγεται ὅτι λιποθύμησε: κατὰ τὴν κηδεία -ποιοῦ ἄλλου;- τοῦ Ἀτατούρκ.
Καὶ ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς Ἑλλάδας μᾶς καίει – δεδομένου ὅτι ἐδῶ τὸ ἔχουνε παραξυλώσει- ἔχουμε καὶ ρωτᾶμε, ὡς ἐπιστήμονες καὶ ὡς ἄνθρωποι, ὡς Ἕλληνες καὶ ὡς -οὔτε εὐσεβεῖς οὔτε φιλακόλουθοι/φιλέορτοι, βέβαια- Χριστιανοί:
Α. Γιατί ἡ ἑλληνικὴ σημαία εἶναι γαλανόλευκη, ἐνῶ ἐκείνη τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ἤτανε μαύρη-ἄσπρη-κόκκινη; Καὶ γιατί ὁ Δημήτριος Ὑψηλάντης ποὺ ἐπέμενε νὰ τὴν ὑψώνη, λίγο μετὰ τὴ μάχη τῆς Πέτρας (1829), μὲ τὴν ὁποία τερματίστηκε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, ἀρρώστησε καί…. (ἐξυπακούεται, τί νὰ τὰ λέμε καὶ νὰ τὰ ξαναλέμε) πέθανε, στὴν ἀκμὴ τῶν χρόνων του;
Β. Γιατί ἡ ἕκτη μέρα τῆς ἑβδομάδας, ἡ πρὶν ἀπὸ τὸ Σάββατο δηλαδή, λέγεται “παρασκευή; Καὶ ἐπιμένω ἐρωτῶ, διότι ὁ πᾶσα εἷς μὲ στοιχειώδη γνώση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καταλαβαίνει ὅτι παρασκευὴ σημαίνει κυρίως ἐὰν ὄχι ἀποκλειστικῶς : προετοιμασία.
Γ. Ἀπὸ ποῦ κι ὡς τὸ διαβόητο “Ἑλλήνων Πάσχα” εἶναι ἡ κύρια ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας; (Τῆς “πιὸ τρανῆς ἀξίας” ὡς γνωστόν, τὴν ὁποία τρανὴ ἀξία δὲν τὴ χάσαμε χάρη στήν… Τουρκοκρατία. [Μὴ γελᾶτε, μωρέ, αὐτὰ διακηρύσσονται καὶ διασαλπίζονται].) Καὶ ἀκόμη πιὸ πολύ, ἀπὸ ποῦ προέκυψαν τά… αὐγὰ (ἀδυναμία τῶν Ἰουδαίων), τὰ λαγουδάκια (συμβολισμὸς τοῦ γαϊδάρου, ἱεροῦ ζώου τῶν Ἑβραίων/Ἰουδαίων [μὴ γελᾶτε, εἴπαμε!]) τὸ ψητὸ ἀρνί, τελείως ἄσχετο μὲ τὴν ἑλληνικὴ παράδοση (οἱ Ἰουδαῖοι σφάζανε ἀρνιὰ κάθε Πάσχα στὸν ναό τους, στὰ Ἱεροσόλυμα) καὶ κυρίως ἡ κατὰ τὰ μεσάνυχτα λειτουργία τῆς Ἀνάστασης, τὴν ὁποία οὔτε ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία παραδέχεται. Οἱ Ἰουδαῖοι κάνανε θρησκευτικοῦ χαρακτήρα τελετὲς τὰ μαῦρα μεσάνυχτα. Γιὰ θυμηθῆτε τό: Ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός. Ἔρχεται ποτὲ γαμπρὸς στὴν Ἑλλάδα καὶ γενικῶς τὴν Εύρώπη μέσα στἠ μαύρη νύχτα; Θοῦ, Κύριε, φυλακὴ τῷ στόματί μου! (Μὴ μοῦ ξεφύγη κάνα βαρύ, πειραιώτικο, ποὺ λέει καὶ τὸ πατριωτάκι μου, ὁ Ρούσσης.)
Φιλονόης ἐπιτρεπούσης ὅμως, θὰ ἐπανέλθουμε.
Ἄ, καὶ κάτι ἄλλο:
Yeshurum ἡ κεντρικὴ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων στὰ Ἱεροσόλυμα, Γιουσουροὺμ καὶ στὸ Μοναστηράκι, στὴν Ἀθήνα.
(Μὴ γελᾶτε, μωρέ! Γιὰ κλάματα εἴμαστε, ὄχι γιὰ γέλια.)
Δὲν γελᾶμε… Κλαῖμε…
Φιλονόη, δριμὺς ἐπανέρχομαι προκειμένου ἐκθύμως νὰ ἀναγνωρίσω ὅτι ἔχεις δίκιο. (Ὑπάρχει καὶ κάτι ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια ποὺ κολλάει γάντι σὲ σένα, δὲν τὸ λέω ὅμως, μὴ τυχὸν τὸ παρεξηγήσης καὶ πάρης ἀνάποδες καὶ μετὰ ποιὸς μὲ σώζει ἐμένα, τὸν δυστυχῆ καὶ ξυλάρμενο Ἕλληνα ἱστορικό!)
Λοιπόν, ἔχομεν καὶ λέγομεν:
Α. Ἔχεις δίκιο γιὰ τὴ Ῥαχὴλ Μουσολίνι! Δὲν τὸ εἶχα σκεφτῆ, ἄν καὶ ἔχω βγάλει ἰταλικὸ Γυμνάσιο. Πράγματι, ὅλες οἱ φίλες/συμμαθήτριές μου ἐκεῖ λεγόντουσαν Φράνκα, Τερέζα, Ἄννα-Μαρία κ.ο.κ. Ἐπιπλέον, ἡ κα. Ῥαχὴλ Μουσολίνι οὐδόλως ἐνοχλήθηκε μετὰ τὴν ἀπὸ Βρεταννοὺς πράκτορες (καὶ ὄχι ἀπὸ Ἰταλοὺς κομμουνιστὲς) θανάτωση τοῦ συζύγου της. Τὴν ἀφήσανε μάλιστα νὰ κάνη καί…Μουσείο γιὰ τὸν κύριό της, ὅπου -ὅπως ξέρω ἐγὼ τοὐλάχιστον- πουλοῦσε… σουβενίρ, κάρτες, ἔβγαζε φωτογραφίες, ὑπέγραφε αὐτόγραφα κ.λπ.
Β. Πράγματι, κάτι παίζει μὲ τοὺς ἀνὰ καιροὺς ἰθύνοντες τῆς Εὐρώπης μας. Αὐτὸ ἔχει ἤδη ὑποστηριχτῆ τεκμηριωμένα, στὴν ἀγγλόγλωσση καὶ γαλλικὴ βιβλιογραφίες, κυρίως γιὰ τὴν -τέως- βασιλικὴ δυναστεία τῆς Ἰταλίας. Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἄλλη ἰσχυρή, ἰσχυρότατη ὄχι βέβαια ἀπόδειξη μὰ ὁπωσδήποτε ἔνδειξη. Ὅλες μὰ ὅλες οἱ βασιλικὲς δυναστεῖες τῆς Εὐρώπης τοὐλάχιστον κατὰ τὸν 19ο αἰώνα μιλοῦσαν μεταξύ τους ἀγγλικά. Αὐτὸ ἰσχύει ἀγρίως καὶ τὴν τέως ἑλληνικὴ δυναστεία, τὰ μέλη τῆς ὁποίας μιλούσανε καλλίτερα τὰ ἀγγλικὰ παρὰ τὰ ἑλληνικά. Γιατί ὅμως ἀγγλικά; καὶ μάλιστα κατὰ τὸν 19ο αἰώνα, ὁπότε τὰ γαλλικὰ κυριαρχοῦσαν στὶς καγκελλαρίες καὶ τὰ σαλόνια; (Ἀρκεῖ ἐν προκειμένῳ νὰ τονιστῆ ὅτι οἱ ἐπὶ Ῥομανὼφ Ῥῶσοι πολιτικοὶ κρατούμενοι χωρίζονταν ἀπὸ τὴν τσαρικὴ ἀστυνομία σὲ δύο κατηγορίες, δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ ξέρανε γαλλικὰ [καὶ ἄρα ἤτανε κατὰ τεκμήριο εὐγενεῖς, ἀριστοκράτες ἤ, ἔστω, μορφωμένοι, ἐξευγενισμένοι] καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν ξέρανε.) Μία ἐξήγηση, φρονῶ, μᾶς τὴ δίνει ὁ Ντὰν Μπράουν, ὁ πασίγνωστος Ἰουδαῖος συγγραφέας. Στὸν “Κώδικα Ντὰ Βίντσι” (ἐὰν θυμᾶμαι καλά), ὁ ἐν λόγῳ “περιούσιος” ἐξηγεῖ ὅτι ὅλοι ὅσοι εἶναι στὸ κόλπο μὲ τὸν Κώδικα κ.τ.λ. ΠΡΕΠΕΙ νὰ μιλᾶνε μεταξύ τους ΜΟΝΟ ἀγγλικά, ἔστω καὶ εὰν ξέρουνε καλὰ γαλλικά, ἰταλικά ἤ καὶ ἄλλες γλῶσσες. Καὶ μετὰ δίνει τὴν ἐξήγηση (μόνο ἐν μέρει ἀληθινή, ὅπως ἐγὼ τοὐλάχιστον σήμερα μπορῶ νὰ καταλάβω): Τὰ ἀγγλικὰ εἶναι ἡ μόνη γλῶσσα στὴν ὁποία ΔΕΝ κηρύχτηκε τὸ Εὐαγγέλιο. Εἶναι αὐτὸ μόνο; Ἐπαναλαμβάνω ὅτι δὲν ξέρω. Καὶ ὅπως τονίζεται καὶ στὴ μουσουλμανικὴ παράδοση: “Τὸ θέμα χρήζει -περαιτέρω- ἐξετάσεως”.
Γ. Καὶ τὸ -ἐπὶ τοῦ παρόντος- ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΣΟΥ! Πράγματι, ὅλη ἡ Ἱστορία ὅπως σήμερα τὴν ξέρουμε εἶναι γιὰ πέταμα – στὸν σκουπιδοντενεκὲ τῆς λήθης καὶ χωρὶς καμία πιθανότητα/δυνατότητα ἀνακύκλωσης, πολὺ σᾶς παρακαλῶ!