Ἱερὰ ἐπέτειος ποὺ μᾶς διδάσκει…

Ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἦταν μία πολὺ σπουδαία ἑορτή, ποὺ σχετίζετο μὲ τὴν θεὰ Ἀθηνᾶ, τὸ Φῶς τοῦ Ἡλίου καὶ τὸν Σείριο….

Μεγάλη τῶν Ἑλλήνων ἑορτή…

Οἱ αἰῶνες ὅμως παρῆλθαν καὶ ἀν τί νὰ ἑορτάζουμε τὴν ἑορτὴ τῆς Μαρμέρας, τὸ …«μετουσιώσαμε» κάπως στὴν ἑορτὴ τῆς Παναγίας. Ἐλάχιστες οἱ διαφορές, ἐὰν ἐξαιρέσουμε τὴν ἀπουσία τοῦ Φωτὸς ἀπὸ τοὺς ἑορτασμούς. Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὅμως, ἂν καὶ  ἰδιαιτέρως τροποποιημένα τὰ (ἐκ πρώτης καὶ μόνον ὄψεως) αἴτια καθιερώσεως τοῦ ἑορτασμοῦ, ἐν τούτοις ἡ ἑορτὴ καὶ ὑφίσταται καὶ τιμᾶται δεόντως τὸ (ὁποιοδήποτε γιὰ τοὺς ὁποιουσδήποτε πιστοὺς) τιμώμενον πρόσωπο, ἀναλόγως τῆς ὀπτικῆς καὶ τῆς θέσεως τῶν μετεχόντων.
Κατ’ ἐμὲ λοιπόν, ἀνεξαρτήτως τῶν προσχημάτων, καλῶς ἐξακολουθοῦν οἱ σχετικοὶ ἑορτασμοί.

Ὅμως… Πρὸ περίπου ὀκτὼ δεκαετιῶν (79 ἐτῶν) ὁ τορπιλλισμὸς τοῦ «Ἕλλη» προσέδωσε στήν, καθαρὰ θρησκευτικοῦ τύπου, ἔως τότε, ἑορτή, ἕναν ἐθνικοῦ τύπου χαρακτηριστικό.
Στὴν πραγματικότητα αὐτὴ ἡ ἡμέρα, γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, ἦταν ἡ ἀπαρχὴ πολλῶν δεινῶν μας, ὅπως τῆς, ἐκβιαζομένης, συμμετοχῆς μας στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τῆς τετραπλῆς, ἰδιαιτέρας σκληρότητος, Κατοχῆς, καθὼς φυσικὰ καὶ τοῦ μετέπειτα «ἐμφυλίου», ποὺ μᾶς ὑπεχρέωσε, ὡς χώρα, γιὰ μίαν σχεδὸν δεκαετία νὰ (αὐτό)-καταστρεφόμεθα καὶ νὰ γενοκτονώμεθα.
Καί, φυσικά, οὐδὲ μίαν ἀξία ἐχει τὸ ἐὰν ὁ τορπιλλισμὸς ἔγινε ἀπὸ Ἰταλοὺς ἢ ἀπὸ Δυτικοὺς «συμμάχους» μας, ἐφ΄ ὅσον τελικῶς ἐχρησιμοποιήθη γιὰ προπαγανδιστικοὺς λόγους, πρὸ κειμένου νὰ «πεισθῇ» καὶ νὰ «πιεσθῇ» ἡ «κοινὴ γνώμη» στὸ νὰ θεωρήσῃ τὸν πόλεμο ὡς μόνη διέξοδο.

Οἱ …«κακοί» εἶναι πάντα …σκιζοφρενεῖς!!!

Σήμερα, μετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς πλέον δεκαετίες κι ἐφ΄ ὅσον μέρος τῶν πληροφοριῶν ἔχουν δῆ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, ἀντιλαμβανόμεθα πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα παλαιότερα μπορούσαμε. Καί, τελικῶς, πράγματι δὲν ἔχει τόσο μεγάλη σημασία τὸ ἐὰν ἦταν ἐνέργεια τῶν «συμμάχων μας» ἢ τῶν Ἰταλῶν. Σημασία ἔχει πὼς κάποιοι ἐπλήρωσαν ἀτυχῶς τὸν εὑρύτερο σχεδιασμὸ ποὺ ἤθελε τὴν χώρα μας νὰ ἐμπλακῇ σὲ ἔναν πόλεμο, μὲ πολλὲς συνέπειες καὶ ἀμέτρητες θυσίες. Αὐτὸ ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ διατηρήσουμε στὴν μνήμη μας.

Γιατί νά τό διατηρήσουμε στήν μνήμη μας;
Διότι ὡς λαός, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, τιμούσαμε μὲν τὶς νίκες μας μὲ τρόπαια μά, περισσότερο ὅλων, τιμούσαμε τὶς πληγές μας, τὰ παθήματά μας ἔως καὶ τὶς ἧττες μας, πρὸ κειμένου νὰ διδασκόμεθα ἀπὸ τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ μὴν τὰ ἐπαναλάβουμε.

Ἡ πείνα τῆς Κατοχῆς ἐπεβλήθη ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους!!!

Αὐτὸ ὄμως σήμερα δὲν ἰσχύει, διότι πολλὰ ἔχουν ἀλλάξη. Κι ἀν τί νὰ τιμοῦμε τὴν ἡμέραν αὐτὴν ὡς ἀπαρχὴ πολλῶν δεινῶν, ποὺ προῆλθαν ἀπὸ σειρὰ λαθῶν μας, ἑστιάζοντας στὰ λάθη μας καὶ διδασκόμενοι ἀπὸ αὐτά, ἐμεῖς κάπως τὴν ἔχουμε …«μεταλλάξη» καὶ τὴν «τιμοῦμε» ὡς ἀπαρχὴ τοῦ πολέμου. Ἑνὸς πολέμου, ποὺ ὄπως κι ὅλοι οἱ ἄλλοι, προηγούμενοι κι ἐπόμενοι, ἁπλῶς ἐτέθησαν στὴν ὑπηρεσία τῶν τοκογλύφων, ποὺ τοὺς χρησιμοποιοῦσε καὶ  τοὺς χρησιμοποιεῖ, γιὰ νὰ ἀνανεώνῃ διαρκῶς τοὺς τρόπους καταστολῆς κι ἐλέγχου τῶν λαῶν.

Ἐν τάξει… Δὲν φταῖμε ἐμεῖς γιὰ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς παρανοήσεις. Ἕνας ὁλόκληρος προπαγανδιστικὸς μηχανισμὸς ἔχει στηθῆ, ἐδῶ καὶ  τόσες δεκαετίες, γιὰ νὰ ἀποκρυβοῦν τὰ αἴτια τῶν πολέμων καὶ νὰ ἀλλοιωθοῦν οἱ ἀντιλήψεις τῶν λαῶν. Ὅμως δέν χορτάσαμα ἀπό βλακεία καί προπαγάνδα; Ἔως πότε θά λειτουργοῦμε ὅπως ἄλλοι μᾶς ἔχουν ἐκπαιδεύση νά λειτουργοῦμε;

Σήμερα λοιπόν, ποὺ πέραν τοῦ θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος τῆς ἡμέρας, ἐνυπάρχει καὶ τὸ ἱστορικὸ στοιχεῖο τῆς καταβυθίσεως τοῦ «Ἕλλη», καλὸ εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἐκεῖνο τὸ ἔγκλημα πρέπει, ἐπὶ τέλους, νὰ μᾶς διδάξῃ. Νὰ ἀρχίσουμε νὰ κατανοοῦμε πὼς τὰ προπαγανδιστικὰ ἐργαλεία κάθε ἐποχῆς οὐδόλως διαφέρουν μεταξύ τους καὶ  πὼς ἐὰν ἕνας πόλεμος ἐξυπηρετῇ κάτι, τότε θὰ γίνη μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, μὰ πάντα εἰς βάρος τῶν λαῶν. Τώρα μάλιστα ποὺ μᾶς «μαγειρεύουν» ἔναν νέο πόλεμο ὀφείλουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς δὲν χρειάζεται νὰ φανατιζόμεθα, παρὰ μόνον νὰ κατανοοῦμε καὶ νὰ «βλέπουμε» πίσω ἀπὸ τὰ γεγονότα ποὺ μᾶς παρουσιάζουν, ἐκεῖνες τὶς λεπτομέρειες ποὺ εἶναι ἀναγκαῖες καὶ χρήσιμες.
Γιατί; Μά, διότι, τὰ ἐπερχόμενα δεινὰ ἐνὸς πολέμου δὲν ταλανίζουν αὐτοὺς ποὺ τὰ προγραμματίζουν, παρὰ μόνον αὐτοὺς ποὺ τὰ ὑπομένουν. Αὐξάνονται δὲ αὐτὰ τὰ δεινὰ τόσο περισσότερο, ὅσο περισσότερο οἱ πάσχοντες ἀδυνατοῦν νὰ κατανοήσουν τὸ ποιὸς εἶναι ὁ ἐθχρός, τὸ ποῦ ἀποσκοποῦν οἱ διαφόρων τύπου καὶ ἐπιπέδου εἰς βάρος τους μεθοδεύσεις καὶ προπαγάνδες καὶ τὸ ποιὸς ὀφελεῖται ἀπὸ ὅλα αὐτά.

Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς, ἀλλὰ κατ’ ἐμὲ πλέον εἶναι ἀναγκαῖον ἄλλο νᾶ πράξουμε, ἀπὸ τὸ νὰ παραμείνουμε στὶς ἐπιφάνειες. Κατ’ ἐμὲ πρέπει νὰ ἐπιτύχουμε νὰ συνδυάσουμε τὴν ἱερότητα τῆς ἐπετείου, μὲ τὸν ἀρχαίο, καθαρὰ φωτεινό της χαρακτῆρα, μὲ τὰ πρόσφατα ἱστορικὰ δεδομένα καὶ νὰ «φωτίσουμε» τὶς ἄγνωστες ἱστορικὲς πτυχές, πρὸ κειμένου νὰ κατανοήσουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔως σήμερα ἀγνοούσαμε. 

Πέραν λοιπὸν τῶν ὄσων ἀφοροῦν στὸ ἐπετειακό, καθαρὰ θρησκευτικοῦ περιεχομένου, νόημα τῆς ἡμέρας, ἂς κρατήσουμε, γιὰ πρώτη μας φορά, τὸ ἱστορικὸ τμῆμα τῆς ἐπετείου. Ὄχι φυσικὰ τόσο γιὰ νὰ …μισήσουμε, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς εἶναι μία θαυμασία εὐκαιρία νὰ διακρίνουμε τὶς ὁμοιότητες, τὶς ἐπαναλήψεις καί, τελικῶς, τοὺς ἐπερχομένους σχεδιασμούς. Ὅσο δὲ περισσότερο κατανοήσουμε τὸ ἱστορικὸ παρασκήνιον, τόσο περισσότερο θὰ ἐπιτύχουμε νὰ ἐπανατοποθετηθοῦμε, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, γιὰ νὰ ἀπομειώσουμε τὶς ἐπιπτώσεις πολλῶν ἐκ τῶν δεινῶν ποὺ μᾶς προγραμματίζουν.

Φιλονόη

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Ἱερὰ ἐπέτειος ποὺ μᾶς διδάσκει…

  1. Φιλονόη, ὡραῖα τὰ λές. Καὶ ὅπως εἶπε, νομίζω, ὁ ἀείμνηστος Ραφαηλίδης: Ὅλες οἱ χῶρες ἔχουνε μία ἐθνικὴ ἑορτὴ καὶ μόνο ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, ἔχουμε δύο. Τὸ νὰ γιορτάζουμε ἕνα “Ὄχι” τελείως στημένο, τὸ οποῖο μᾶς ἔρριξε σὲ πολέμους συνολικῆς διάρκειας ἐννέα χρόνων, οἱ ὁποῖοι κατέστρεψαν τὴ χώρα μας, φρονῶ πὼς εἶναι -χρησιμοποιῶ τὴν ἠπιότερη ἔκφραση- ἀνόητο. Σοῦ ὑπενθυμίζω ἐν προκειμένῳ ὅτι περὶ τὰ τέλη τοῦ 1940 οἱ Γερμανοὶ προτείνανε στὸν Μεταξᾶ νὰ μεσολαβήσουνε γιὰ ἀνακωχή μας μὲ τοὺς Ἰταλοὺς καὶ ταυτόχρονη παραχώρηση τῆς Βορείου Ἠπείρου στὴν Ἑλλάδα. Καὶ ὁ Μεταξᾶς εἶπε τὸ δεύτερο “Ὄχι” του. Νὰ τὸ γιορτάσουμε καὶ αὐτό; Τὸ Ὄχι τοῦ ἀδούλωτου ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ κατὰ τῶν “Ναζί”,Σὺ τί λές;
    Καλὸς ὁ Μεταξᾶς, σωστὴ ἡ κοινωνικὴ πολιτική του, ἀλλὰ ὅπως εἶπε (ἐπιτέλους!) πρόσφατα καὶ ἕνας στρατηγὸς ἐ.ἀ., στὴν ἐφημερίδα τῶν ἀποστράτων τοῦ Πυροβολικοῦ, “ὁ Μεταξᾶς εἶπε τὸ Ὄχι στὶς 28 Ὀκτωβρίου, ἐπειδὴ ἀπὸ καιρὸ εἶχε κάνει ἐπιστράτευση καὶ ἤτανε πλήρως προετοιμασμένος”. Καὶ εἶχε ἐπιστράτευση κ.τ.λ., διότι ἤτανε ἐπιμελέστατα καὶ λεπτομερέστατα πληροφορημένος. Καὶ ὅλα τὰ ἄλλα δὲν εἶναι παρά… (σὲ ἀφήνω νὰ συμπληρώσης μόνη σου τὴν πρόταση).
    Καὶ τὰ σχετικὰ μὲ τοὺς Ἰταλούς καὶ τὰ ρέστα: Βρῆκα πρόσφατα τὴν ἀρχικὴ ἔκδοση τοῦ Ἡμερολόγιου τοῦ Galeazzo Ciano. Παρ’ὅλο ποὺ ἀνῆκε αὐτὸς στοὺς ὑποκινητὲς τῆς κατὰ τῆς Ἑλλάδας ἰταλικῆς ἐπίθεσης, δὲν λέει τίποτα γιὰ τὸν τορπιλλισμὸ τῆς “Ἕλλης”. Ἐπιπλέον, ἐκφράζεται περιφρονητικὰ γιὰ τὸν τότε διοικητὴ τῆς Δωδεκανήσου, τὸν De Vecchi: Ἀνόητος, ματαιόδοξος καὶ χωρὶς ἰδεολογικὸ ἔρεισμα. Τὰ ὑπόλοιπα τὰ λέω στὰ σχετικὰ βιβλία μου.
    Καὶ ὅσο γιὰ τὶς γελοιότητες τοῦ Τρίτου Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, τὸ μόνο ποὺ ἔχω τώρα νὰ πῶ εἶναι πὼς ἡ Ἑλληνικὴ Ἀριστερὰ εἶναι ἐν προκειμένῳ ὑπερβολικὰ συγκαταβατική.

Leave a Reply to ΦιλονόηCancel reply