Δὲν ἔχουμε νὰ ποῦμε κάτι, παρὰ μόνον νὰ πράξουμε…

Σὲ μίαν χώρα ὅπου ἡ φερομένη ὡς κυβέρνησις στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική της, ἐκτελεῖ πιστὰ τὶς ἐντολὲς τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ…
…δὲν ἔχεις καὶ πολλὰ νὰ πῇς ἢ νὰ κάνῃς… Κυβέρνησις ΕΛΙΑΜΕΠ εἶναι σαφῶς καί, ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξεβολεύῃ, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα δὲν ὑφίσταται ἐκεῖ ποὺ ὑφίσταται γιὰ τὸ δικό μας καλό. Κάθε ἀπόφασις λοιπὸν ἐκ τῆς κυβερνήσεως-ΕΛΙΑΜΕΠ δὲν λαμβάνεται μὲ κριτήρια ποὺ θὰ προασπίσουν ἐθνικὰ ἢ λαϊκὰ συμφέροντα, παρὰ μόνον δροῦν σὰν πιόνια, σὲ μίαν παγκόσμιο σκακιέρα. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ στὴν παγκόσμιο σκακιέρα «παίζουν» ἄλλες «γραμμὲς» κι ἄλλα συμφεροντα, τῶν ὁποίων βιτρίνα εἶναι τὰ ἀμερικανά, μὲ δύο μόνον εἰκόνες μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε ἐπὶ τῆς οὐσίας τὴν πραγματικότητά μας:

Ὅταν, λοιπὸν σὲ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ποὺ τὸ παίζει κυβέρνησις, ἀποφάσεις λαμβάνουν μέλη μίας ἐκτὸς κυβερνήσεως ὀργάνωσις, ποὺ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ …οὔτε καὶ γνωρίζουμε μὰ οὔτε καὶ  θὰ γνωρίσουμε ποιὲς πηγές…

…τότε, λυπᾶμαι φίλοι μου ἐλλὰ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε χώρα, μὰ ὑποκατάστημα ἑταιρείας ποὺ λαμβάνει ἐντολὲς ἀπὸ λέσχες, «εὐαγῆ ἱδρύματα» καὶ ἀγνώστου ἤθους καὶ ἀντικειμένου στοές, ἐνᾦ σὰν βιτρίνες, κληρονομικῷ δικαιώματι, τοποθετῶνται ἀνόητοι, ἀνεύθυνοι, ἀνεγκέφαλοι τυχοδιῶκτες.

Ὅταν στὴν φερομένη ὡς κυβέρνησιν ὁ ὑπουργὸς ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν δὲν εἶναι κάποιος ποὺ νὰ γνωρίζῃ ἀρίστως τὰ πολεμικὰ ἐκ παραλλήλου μὲ τὰ διπλωματικά, ἐνᾦ ὁ ὑπουργὸς ἐθνικῆς ἀμύνης, ἐπίσης ἀπολύτως ἀδαὴς μὲ τὰ  πολεμικὰ καὶ τὰ ἐθνικὰ καὶ τὰ ἀμυντικὰ καὶ τὰ διπλωματικά, ἀρκεῖται στὸ νὰ δοκιμάζῃ στολὲς …παραλλαγῆς, πρὸ κειμένου νὰ φωτογραφίζεται, τότε αὐτὴ ἡ χώρα ἔχει πρὸ πολλοῦ τελειώση, ἀλλὰ οἱ κάτοικοί της, γιὰ ὅλὰ τὰ λογικὰ ἢ παράλογα αἴτια, ἀρνῶνται νὰ τὸ συνειδητοποιήσουν.

Κι ἔτσι λογῆς ἄτομα ποὺ τὸ μόνον ποὺ γνωρίζουν ἀπὸ στρατιωτικὰ καὶ πολεμικὰ ζητήματα εἶναι τὰ …παιδικὰ στρατιωτάκια ἢ τὸ μόνον ποὺ γνωρίζουν ἀπὸ διπλωματία εἶναι τὸ πόσες προμήθειες θὰ λάβουν ὡς δωράκι, ἔχουν κατὰ καιροὺς λάβη θέσεις στὰ ὑπουργεία ἐξωτερικῶν, ἀμύνης ἔως ἀκόμη καὶ στὶς ἔνοπλες δυνάμεις καὶ τὴν ΕΥΠ/ΚΥΠ, πρὸ κειμένου νὰ ξεκαβλ@σουν τὶς ἐμμονές, ἀλλὰ οὐδέποτε γιὰ νὰ κάνουν αὐτὴν τὴν χώρα αὐτόνομο κι αὐτάρκη.

Ὅταν ἐπὶ πλέον τὸν μιμεῖται καὶ ὁ φερόμενος ὡς πρωθυπουργός, τότε ἀπορῶ μαζύ μας καὶ μὲ τὴν ἀντιληπτικότητά μας, ποὺ διαρκῶς μᾶς προδίδει ἀλλὰ κυρίως μὲ τὴν ἐμμονή μας στὸ νὰ ἐπιμένουμε  ἀκόμη νὰ ἐλπίζουμε σὲ κάτι…

Ὅταν τὰ μέλη τῶν φερομένων ὡς κυβερνήσεων ἔσπευδαν νὰ προσκυνήσουν τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ, μὲ κάθε πρόσχημα, πρὸ κειμένου νὰ ἐφαρμόσουν κατὰ γράμμα τὶς ἐντολές του, τότε αὐτὴ ἡ χώρα δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνον στὴν φαντασία μας.

Ἡ δὲ μόνη πραγματικότης ποὺ ἀπεικονίζει πλήρως τὸ τί ἐστι κυβέρνησις εἶναι ἐτοῦτο τὸ πρᾶγμα:

Ὅταν ἐπὶ πλέον σὲ αὐτὴν τὴν χώρα ὁ φερόμενος ὡς πρωθυπουργὸς πρῶτα πηγαίνει νὰ λάβῃ κατευθυντήριες γραμμὲς ἀπὸ τὴν (κάθε) λέσχη Μπίλντεμπεργκ καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτρέπουν νὰ παραλάβῃ τὸ …«χαρτοφυλάκιόν του», μὲ πρόσχημα τὶς ἐκλογές, τότε αὐτὴ ἡ χώρα, ἐπισήμως ὡς μαγαζάκι τῶν τοκογλύφων, ὑπάρχει μόνον στὰ  μυαλὰ τῶν κατοίκων της.  

Θὰ μοῦ πεῖτε ἴσως πὼς αὐτὰ τὰ γνωρίζουμε… Ναί, σαφῶς καὶ τὰ γνωρίζουμε, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν μᾶς ἐμποδίζει ἀπὸ τὸ νὰ τὰ παραμερίζουμε ἐνίοτε καί, κατ’ ἐπέκτασιν, συστηματικῶς νὰ ἐλπίζουμε. Τὸ νὰ ἐλπίζουμε ὅμως, ἀδυνατῶντας φυσικὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε κατὰ πρῶτον τὴν κατάντια τῆς χώρας, κατὰ δεύτερον τὴν δική μας κατάντια καὶ κατὰ τρίτον τὸ αὐτονόητον διαφαινόμενον φρικτὸ τέλος ὅλων μας, ποὺ πλησιάζει ταχύτατα, τότε, πολὺ ἁπλᾶ ἡ χώρα ἔχει τελειώση καὶ ἐμεῖς θὰ τὸ μάθουμε τελευταῖοι.

Ἐὰν σὲ ὅλα τὰ παραπάνω συνυπολογίσουμε πὼς κύριο μέλημα τῶν πάντων παραμένει ἡ «νομότυπος» ἐποίκισις τῆς χώρας ἐκ καὶ τῶν κάθε φυλῆς …«προσφύγων», ποὺ διαχρονικῶς καὶ ἐπὶ ὅλων τῶν (φερομένων ὡς) κυβερνήσεων χρηματοδοτῶνται ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ νὰ μᾶς ἀντικαταστήσουν, μὲ προσκλήσεις ἀπὸ τὸν ΟΗΕ, τὶς Μ.Κ.Ο. του καὶ ὅλες τὶς ἄλλες Μ.Κ.Ο. τῶν «ἀνθρωπιζτῶν» δουλεμπόρων, ποὺ ξεφυτρώνουν σὰν …μανιτάρια, τότε ἀγαπητοί μου, αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς ἀπαιτεῖται νὰ κάνουμε εἶναι ἕνα καὶ μόνον: νὰ ἀποφασίσουμε πὼς εἴμαστε μόνοι μας, νὰ σταθοῦμε -ὅπως ὄπως- στὰ πόδια καὶ νὰ ξεκινήσουμε νὰ σώσουμε -πάντα μόνοι μας- κάτι ἀπὸ τὰ …ἄσωστα.
Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι γιὰ νὰ λέμε, νὰ λέμε καὶ νὰ λέμε…

Προσωπικῶς λοιπὸν δὲν ἀναγνωρίζω ὄλα αὐτὰ τὰ διῴρισμένα σαπρόφυτα καὶ ἀργόμισθα καὶ ἀνεπάγκελτα καὶ ἄχρηστα καὶ ἀνίκανα καὶ ἀνεύθυνα «κουρδισμένα στρατιωτάκια» – βιτρινάκια ὡς ἐκπροσώπους μου. Ἐπίσης ἔχω πρὸ πολλοῦ συνειδητοποήση πὼς δὲν ἔχω κάτι καλὸ νὰ ἀναμένω ἀπὸ ὅλον αὐτὸν τὸν στρατὸ τῶν ἀνικάνων. Καί, φυσικά, ἐφ΄ ὅσον ἀδυνατῶ νὰ ἀναμένω κάτι καλό, αὐτομάτως ἀντιλαμβάνομαι πὼς ἐγὼ εἶμαι μόνη μου καὶ πὼς ὅ,τι κι ἐὰν κάνω, θὰ πρέπη νὰ τὸ κάνω μόνη μου.

Ἐπὶ πλέον ἀρνοῦμαι νὰ παίξω σὲ αὐτὰ τὰ  παιχνιδάκια καὶ σιγά-σιγὰ ἀποσύρομαι ἀπὸ τὸ …«διαδικτυακὸ κουτσομπολιό», πρὸ κειμένου νὰ συμπράξω, ἐπὶ τῆς οὐσίας, μὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ εἰλικρινῶς κι ἐντίμως εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ μείνουν ἔξω ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζαλάδα καὶ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὰ ζητήματα ἐπιβιώσεως τῶν, ὁμολογουμένως ἰδιαιτέρως μικρῶν κοινωνιῶν τους, μὰ καὶ τῆς ἀτομικῆς ἐπιβιώσεώς τους, μὲ ἐντιμότητα καὶ εἰλικρίνεια, δίχως ἐμμονὲς καὶ παρανοήσεις, ἀλλὰ κυρίως μὲ ἐπίγνωσιν τῶν ὑπαρχόντων συνθηκῶν.
Τοῦτο πρακτικῶς σημαίνει πώς:

  • …ναὶ μὲν εἴμεθα πλήρως ἀπογυμνωμένοι ἀπὸ ὁπλισμό!!!
  • …ναὶ μὲν εἴμεθα ἐλάχιστοι καί, ὡς ἐκ τούτου, ἰδιαιτέρως εὐάλωτοι, ἀλλὰ καί…
  • …πὼς αὐτὰ τὰ σκηνοθετήματα, ὄχι μόνον τὰ σημερινὰ μὰ καὶ τὰ μελλούμενα, δὲν εἶναι δικά μας καὶ δὲν μᾶς ἀφοροῦν. 

Τί ἄλλο σημαίνει τοῦτον πρακτικῶς;

  • Σημαίνει πὼς τώρα πιὰ ὁ καθείς, μόνος του, πρέπει νὰ ἀποφασίσῃ τὸ ἐὰν θὰ ἀκολουθήση τοὺς πολλοὺς στὸν ἀφανισμό τους ἢ θὰ ξεκολλήσῃ ἀπὸ τὶς μάζες, γιὰ νὰ καταφέρῃ νὰ ἀλλάξῃ πορεία καὶ νὰ ἑδραιώσῃ μέσα του ἐλπίδες ποὺ θὰ πατοῦν σὲ λογικὰ συμπεράσματα, μήπως καὶ σωθῇ.
  • Σημαίνει πὼς ἀκόμη κι ἐὰν ἕνας, μόνον ἕνας, μέσα σὲ μίαν κοινωνία, ἀντιλαμβάνεται τὸ πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν τὰ γεγονότα, ὡς φυσικὴ ἀπόῤῥοια τῶν σημερινῶν δεδομένων, ἕνα ἔχει νὰ κάνῃ: νὰ ἀποκοπῇ ἀπὸ τὰ …«κοπάδια»!!!
  • Σημαίνει πὼς τὸ «ὁ σώσων ἑαυτὸν» εἶναι τὸ γενικὸ σύνθημα ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως ἐπικρατεῖ, μὰ πὼς ἐλάχιστοι τὸ ἐννοοῦν πραγματικῶς, ἐφ΄ὄσον ἐλάχιστοι γνωρίζουν πὼς τὸ νὰ ἐπαναλάβουν λάθη καὶ παραλείψεις τοῦ παρελθόντος, θὰ τοὺς ὑποχρεώση, παλινδρομῶντας, νὰ παραμένουν διαρκῶς στὸ ἴδιο σημεῖον.
  • Σημαίνει πὼς ὅσοι κατάλαβαν κατάλαβαν.
  • Σημαίνει πὼς αὐτοὶ ποὺ δὲν κατάλαβαν δὲν θὰ καταλάβουν.
  • Σημαίνει πὼς ἀπαιτεῖται νὰ δώσουμε ὅλην τὴν ἐνέργειά μας στὸ νὰ καταπιασθοῦμε μόνον μὲ τὰ ἀναγκαία καὶ τὰ χρήσιμα μίας στοιχειώδους προετοιμασίας καὶ ὄχι νὰ σκορπιζόμεθα μὲ λόγια ποὺ παραμένουν λόγια.
  • Σημαίνει πὼς αὐτὸς ὁ ἐλάχιστος χρόνος ποὺ ἀπομένει πρέπει νὰ χρησιμοποιηθῇ μόνον γιὰ νὰ ὁλοκληρωθοῦν ἔργα καὶ ὑποδομὲς συνθηκῶν ἀντιμετωπίσως κρίσεως καὶ ὄχι γιὰ ὑποθέσεις καὶ θεωρίες καὶ ἀμπελοαρλουμποφιλοσοφίες. 
  • Σημαίνει πὼς δὲν ὑπάρχουν «ἐθνοσωτῆρες» γιὰ νὰ μᾶς σώσουν καὶ δὲν ἀναμένουμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ εἶδος συντόμως.
  • Σημαίνει πὼς ἐὰν δὲν γίνουμε μόνοι μας «ἐθνοσωτῆρες» τῶν ἑαυτῶν μας, θὰ καταποντισθοῦμε στὸ βάραθρον τῆς ἐθελοτυφλίας μας.
  • Σημαίνει πὼς ὁ χρόνος τῆς ἀναμονῆς ἔληξε καὶ τώρα ὅλα μετροῦν ἀντιστρόφως.
  • Σημαίνει πὼς δὲν χρειάζονται ὁπαδοί, στρατοὶ κι ἀκόλουθοι, παρὰ μόνον ἔντιμοι καὶ δοκιμασμένοι σύμμαχοι, διότι χορτάσαμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ εἶδος τῶν …ταλιμπᾶν, πού, ἀναλόγως τῶν ἀνταλλαγμάτων καὶ τῶν ὑποσχετικῶν, ἀλλάζουν στρατόπεδα, ἀπόψεις καὶ …«ἐχθρούς», παραμένοντας διαρκῶς οἱ χρήσιμες μάζες – ὅπλον κι ἐργαλεῖον- τῶν σαπροφύτων.
  • Σημαίνει πὼς ἐὰν ὑπάρξουν ἐπὶ πλέον σύμμαχοι θὰ πρέπη νὰ εἶναι τῆς αὐτῆς ταὐτότητος, ἀντιληπτικότητος καὶ ἀποφασιστικότητος καὶ οὐδέποτε χαμαιλεοντικὰ σαπρόφυτα.

Αὐτὰ τὰ ὀλίγα, γιὰ τὴν ὤρα, ἀγαπητοί μου.
Θὰ ἐπανέλθω 
συντόμως μὲ κάποιες ἀκόμη σημειώσεις ἀποσαφηνίσεως.  

Φιλονόη

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply