Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα.  Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:

Γίνομαι ὁ …πρωταγωνιστής μου!!!

Γίνομαι ὁ …πρωταγωνιστής μου!!!

Παύω, ἐπὶ τέλους, νὰ εἶαι ὁ κάθε λογῆς κομπάρσος τῆς ζωῆς μου. Γίνομαι πρῶτος ἐγὼ αὐτὸ ποὺ θὰ ἤθελα νὰ εἶναι οἱ ἄλλοι, παύοντας νὰ ἀπαιτῶ ἀπὸ αὐτοὺς τὸ ὁ,τιδήποτε. Ἔχουν τὰ δικά τους βαρίδια, τὶς δικές τους ἐμμονὲς καί, κυρίως, τὶς δικές τους διαδρομὲς νὰ διανύσουν.

Ψεύτικος κόσμος…

Ψεύτικος κόσμος…

Αὐτός, ἐντὸς τοῦ ὁποίου, διαβιοῦμε. Ψεύτικος καὶ πλαστός. Ἀναποδος. Ἄδικος, κουραστικὸς καὶ ἀπάνθρωπος. Δὲν ἀντέχεται… γιὰ αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξῃ. Καὶ θὰ ἀλλάξη.

Νὰ εἶμαι …Ἐγώ!!!

Νὰ εἶμαι …Ἐγώ!!!

Πολλὲς φορὲς ἀναρωτιέμαι, ὅταν συζητῶ μὲ φίλους, γιὰ τὸ πόσο αὐθεντικοὶ εἴμεθα. Ἐπηρεαζόμεθα ὅλοι μας, οὔτως ἤ ἄλλως, ἀπὸ τὸ περιβάλλον μας, τοὺς φίλους μας καὶ τὰ γεγονότα. Ὅλα αὐτὰ μᾶς ὁρίζουν καὶ μᾶς καθορίζουν τὶς συμπεριφορές μας, ἀναλόγως πάντα τῆς συναισθηματικῆς μας καταστάσεως καὶ φορτίσεως. Κι ἐπεὶ δὴ ὅλα, μὰ ὅλα τὰ ἐρμηνεύουμε καὶ … Συνέχεια

Θά βγοῦμε ἀπό τά …καβούκια μας;

Θά βγοῦμε ἀπό τά …καβούκια μας;

Καί μέ ποιό πρόσχημα; Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ὅλοι μας ἔχουμε θέματα πολλὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε, μὲ πρῶτο καὶ κυριότερον αὐτὸ τῆς ἐπιβιώσεως. Εἶναι τώρα στιγμές γιά …δημόσιες σχέσεις;

Ἂς ἐμπιστευθοῦμε τὶς …«αἰσθήσεις» μας!!!

Ἂς ἐμπιστευθοῦμε τὶς …«αἰσθήσεις» μας!!!

  Ξέρετε… Ὄχι αὐτὸ τὸ κομμάτι τους ποὺ ὑπερφορτώσαμε πληροφορία καὶ τελικῶς ἀδρανοποιήσαμε… …ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ τμῆμα τους, τὸ πρωτογενές, τὸ καλὰ θαμμένο μέσα μας. Ἐκεῖνο ποὺ μόνον σὰν παιδιὰ μπορούσαμε  νὰ ἀφήσουμε ἐλεύθερο νὰ ἐκφρασθῇ, ἐφ΄ ὅσον οὔτε «πρέπει», μὰ οὔτε καὶ «ἐπιβάλλεται» τὸ περιῴριζαν.

Μὰ ἡ χαρὰ εἶναι μέσα μας ἤδη…!!!

Μὰ ἡ χαρὰ εἶναι μέσα μας ἤδη…!!!

Ὅταν εἶσαι κάπου καὶ νοιώθεις χαρὰ φαίνεται ὅτι αὐτὴ ἡ χαρὰ ἔρχεται ἀπ΄ ἔξω. Στὴν πραγματικότητα δὲν συμβαίνει αὐτό… Ἡ χαρὰ εὑρίσκετο μέσα σου καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφορμὴ ποὺ βοήθησε τὴν χαρὰ νὰ ἐξωτερικευθῇ. Οἱ καταστάσεις καὶ τὰ γεγονότα εἶναι ἁπλῶς οἱ ἀφορμὲς μὲ τὶς ὁποῖες ἐκφράζουμε τὰ πράγματα ποὺ εἶναι … Συνέχεια