Μετὰ λύπης μου διαπιστώνω ὅτι δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει τὸ τί γίνεται στὸ μέτωπον τῆς Ἐκπαιδεύσεως.
Μόνον ἕναν ἔχω νὰ πῶ:
Ἄκου ἑλληνᾶκο, τὸ σχολεῖο – σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες ἐκπαιδεύσεως – ἀποτελεῖ τὸ σημαντικότερον στοιχεῖον ἀναπτύξεως χαρακτῆρος, μετὰ τὴν λαμβανομένη παιδεία ἀπὸ τὴν οἰκογένεια.
Ὅταν ἡ οἰκογένεια ἀδιαφορῇ γιὰ τὴν ἐκπαίδευσι, τότε δὲν ὑπάρχει παιδεία. Συνέχεια
Ἀπὸ ὁμιλία τοῦ Θεοδωράκη στὴν Κέρκυρα. Μετρᾶμε τεχνικούς… τοὺς ἀφαιροῦμε καὶ μετὰ τοὺς πολῖτες.
Πόσοι μένουν;
Μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ καιρὸ ἀπουσίας μου ἀπὸ τὰ κοινωνικὰ δίκτυα καὶ ἐνῶ τίποτα δὲ φαίνεται νὰ ἔχῃ ἀλλάξει πραγματικὰ στὸ πολιτικὸ σκηνικό, ἐμφανίζεται τὸ παιδὶ μὲ τὸ σακίδιο – λέγε μὲ Θεοδωράκη – νὰ ψάχνῃ… ἐεε… νὰ μᾶς ψάχνῃ;;;
Λίγο μπερδεμένο αὐτό… Τέλος πάντων! Θὰ σταθῶ λίγο σὲ μία δήλωσι τοῦ ἐν λόγῳ «ποταμιστοῦ» ποὺ μοῦ προεκάλεσε ἐντύπωσι: «… ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι κλέβουμε. Κλέβουμε καὶ ἀπὸ τὴν ἀριστερὰ καὶ ἀπὸ τὴ φιλελεύθερη παράταξη…».
Ννννννναί!
Ἐν ὀλίγοις, ὁ Θεοδωράκης εἶπε κάτι πολὺ ἁπλό: «Ψηφήσετέ μας, γιατί δὲν ἔχουμε ἰδεολογία…».
Σᾶς θυμίζει κάτι; Ἐμένα ναί. Μοῦ θυμίζει ἀκρίβως τὸν τρόπο ποὺ ψηφίζει τὸ σύνολο τῆς μάζας: ΧΩΡΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ! Ἐπικοινωνιακὴ διάνα θὰ τὸ ὀνόμαζα… Συνέχεια
Ἄσκησις ἐξωτερικῆς πολιτικής σημαίνει γνῶσις τοῦ τί θέλουν οἱ ἄλλοι ἀπὸ ἐσένα καὶ τί ζητᾶς ἐσὺ ἀπ’ αὐτούς. Γιὰ παράδειγμα: γνωρίζεις ὅτι τὸ ΔΝΤ ζητᾶ νὰ σὲ ὑποδούλωσῃ ἀποκομίζοντας ὀφέλη ἀπὸ τὴν χώρα σου στά ὁποῖα δὲ θὰ ἔχῃς κανένα δικαίωμα. Ἡ ὁποία συνεργασία μὲ αὐτό, εἶναι καταστροφική.
Δὲν προχωρᾶς, ἐκτὸς ἂν εἶσαι προδότης. Συνέχεια
Τώρα καταλαβαίνω τὸ πῶς θὰ πρέπη νὰ αἰσθανόταν ὁ Ὀδυσσέας, ὅταν ἐπάτησε τὸ πόδι του στὴν Ἰθάκη, λίγο πρὶν νὰ ἐξοντώσῃ τοὺς μνηστῆρες: ὀργή, θυμό, πικρία, πόνο, χαρά, ἀνυπομονησία, ἀνακούφισι, προσδοκία, χαρά, λύπη, φόβο, ἄγχος, ἀποφασιστικότητα…
Κι ὅλα αὐτά…. μαζύ!!!
ώρα καταλαβαίνω το πως θα πρέπει να αισθάνονταν ο Οδυσσέας όταν πάτησε το πόδι του στην Ιθάκη, λίγο πριν εξοντώσει τους μνηστήρες: οργή, θυμό, πικρία, πόνο, χαρά, ανυπομονησία, ανακούφιση, προσδοκία, χαρά, λύπη, φόβο, άγχος, αποφασιστικότητα… Κι όλα αυτά… ΜΑΖΙ!!! Ένα συνοθύλευμα αντικρουόμενων Συνέχεια
Ψάχνοντας λίγο γιὰ τὸν νῦν Διοικητὴ τῆς Ἐθνικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν, «ἔπεσα» ἐπάνω στὸ βιογραφικό του. Πραγματικὰ ἔμεινα μὲ ἀνοικτὸ τὸ στόμα… Τὸ μόνο ποὺ μποροῦσα νὰ σκεφτῶ εἶναι ὅτι κάποιοι πρέπει νὰ ἔχουν ὑψηλὴ κι ἀῤῥωστημένη αἴσθησι χιοῦμορ… Διαβάστε τὸ βιογραφικὸ τοῦ νῦν Διοικητοῦ τῆς Ε.Υ.Π. κ. Θεόδωρου Δραβίλλα: Συνέχεια
Τὸν 4ο π.Χ. αἰῶνα, ὁ Παλλαδᾶς ὁ Ἀλεξανδρεὺς θρηνεῖ τὴν ἀπώλεια τοῦ ἑλληνισμοῦ (!!!) μὲ ἐτοῦτα τὰ λόγια:
«Ἄρα μὴ θανόντες τὼ δοκεῖν ζῶμεν μόνον; Ἕλληνες ἄνδρες, συμφορὰ πεπτωκότες ὄνειρον εἰκάζοντες εἶναι τὸν βίον; ἢ ζῶμεν ἡμεῖς, τοῦ βίου τεθνηκότος;» Συνέχεια
