Ζητῶνται χρήσιμοι κι ἀναγκαῖοι …«τρελλοί»!!!!

Ζητῶνται χρήσιμοι κι ἀναγκαῖοι …«τρελλοί»!!!!

Οἱ ὁποῖοι σαφῶς καὶ ὑπάρχουν στὶς κοινωνίες μας. Γιὰ  νὰ ἐπανέλθουν, στὸ ἀκέραιον, οἱ φυσικὲς ἐκεῖνες διεργασίες, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσουν, βῆμα τὸ βῆμα, στὸ νὰ ἀνακτήσουμε ἔναν πρὸς ἔναν ὅλους τοὺς βαθμοὺς Ἐλευθερίας μας, ἀπαιτεῖται νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ ἀμέτρητα ἐμπόδια, παγίδες καὶ διλήμματα. Ἐκ πρώτης ὅμως πρέπει, ὁ καθεὶς στὸν βαθμὸ ποὺ τοῦ … Συνέχεια

Μὰ ἡ ἀλλαγὴ συμβαίνει…

Μὰ ἡ ἀλλαγὴ συμβαίνει…

Δὲν μᾶς τὸ εἶπαν… Οὐδεὶς τὸ παρεδέχθῃ… Οὐδὲ μία ἀνακοίνωσις συνέβῃ… Κι ὅμως, ἡ ἀλλαγὴ συμβαίνει. Ἡ μετάβασις ἀπὸ τὸ παλαιὸ καθεστὼς στὸ νέο, συμβαίνει. Γίνεται… Καὶ μέσα μας καὶ γύρω μας… Ὁπουδήποτε… Ἡ μεταμόρφωσίς μας σὲ κοινωνίες συνειδητοποιημένες εἶναι γεγονός…

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει…

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει…

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει πόσων χρονῶν εἶσαι. Θέλω νὰ ξέρω ἂν ῥισκάρῃς νὰ φανῇς κουτὸς γιὰ χάρη τῆς ἀγάπης καὶ τῶν ὀνείρων σου. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ποιοὶ πλανῆτες εἶναι γύρω ἀπὸ τὸ φεγγάρι σου. Θέλω νὰ ξέρω ἂν ἔχῃς ἀγγίξη τὸ βάθος τῆς δικῆς σου λύπης, ἂν εἶσαι ἀνοικτὸς στὶς προδοσίες ἢ ἐὰν ἔχῃς ζαρώση ἀπὸ … Συνέχεια

Βρὲς τὸν (πραγματικό) ἐχθρό!!!

Βρὲς τὸν (πραγματικό) ἐχθρό!!!

Μέσα στὴν δίνη τοῦ πολέμου, ποὺ βιώνουμε, ἀκοῦμε, βλέπουμε καὶ ἀντιμετωπίζουμε καταστάσεις παραλογίας. Τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, σὰν ἔννοιες, διαστρεβλώνονται καὶ χρησιμοποιοῦνται προσχηματικά. Ἡ λογικὴ παραβιάζεται καὶ γελοιοποιεῖται καὶ μοναδικὸ μέλημα τῶν κρατούντων εἶναι ἡ διατήρησις τῆς ἐξουσίας τους μὲ κάθε μέσον. Μᾶς προτάσσουν ἕναν σωρὸ ἄσχετες ἀφορμές, πρὸ κειμένου νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὰ … Συνέχεια

Ὑπάρχει θετική ἐνέργεια;

Ὑπάρχει θετική ἐνέργεια;

Θὰ ἔπρεπε ἀπὸ καιρὸ νὰ ἔχουμε ἐνοχληθῆ μὲ τὶς διάφορες ἀρλουμπολογίες ποὺ κυκλοφοροῦν γύρω μας περὶ θετικῆς ἐνεργείας. Ἡ ἐνέργεια, οὔτως ἢ ἄλλως, δὲν ἔχει θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ πρόσημα. Οὔτε μποροῦμε νὰ «μετρήσουμε» τὸ μέγεθός της, ἐκτὸς μόνον ἀπὸ τὰ ἀποτελέσματά της, ἤ ἄλλως τὸ ἔργο ποὺ παράγει. Αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀπασχολῇ λοιπὸν … Συνέχεια

Βίος ἄσκοπος ἤ Ζωή μέ σκοπό;

Βίος ἄσκοπος ἤ Ζωή μέ σκοπό;

Προφανῶς, κρίνοντας μόνον ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων, στὴν πλειοψηφία μας διαβιοῦμε ἀσκόπως σαπροφυτῶντας, διότι ἀρνούμεθα νὰ καταβάλουμε τὸ τίμημα ποὺ ἀπαιτεῖ, σὲ χρόνο καὶ ἐνέργεια, ἡ πραγματικὴ ζωή. Τὸ πρόβλημά μας ὅμως δὲν εἶναι τὸ ἐὰν ἀληθῶς ζοῦμε ἢ ἐὰν λάθρα (καί, τελικῶς) σαπροφυτικῶς διαβιοῦμε, ἀλλὰ τὸ ἐὰν θέλουμε νὰ ζήσουμε ἤ ὄχι. Διότι, κακὰ τὰ … Συνέχεια