Θὰ ἔπρεπε ἀπὸ καιρὸ νὰ ἔχουμε ἐνοχληθῆ μὲ τὶς διάφορες ἀρλουμπολογίες ποὺ κυκλοφοροῦν γύρω μας περὶ θετικῆς ἐνεργείας. Ἡ ἐνέργεια, οὔτως ἢ ἄλλως, δὲν ἔχει θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ πρόσημα. Οὔτε μποροῦμε νὰ «μετρήσουμε» τὸ μέγεθός της, ἐκτὸς μόνον ἀπὸ τὰ ἀποτελέσματά της, ἤ ἄλλως τὸ ἔργο ποὺ παράγει.
Αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀπασχολῇ λοιπὸν εἶναι ὁ τρόπος χρήσεώς της καὶ μόνον.
Συνεπῶς κάτι ἔχουμε καταλάβη λάθος καὶ σὲ αὐτὸν τὸν τομέα.
Θετική σκέψις καὶ αὐτογνωσία
Ὁ κάθε ἄνθρωπος καθημερινῶς προσλαμβάνει ὑποχρεωτικῶς ἐνέργεια, κυρίως μέσῳ τῆς τροφῆς του, ἀλλὰ ὄχι μόνον, γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ἐπιβιώσῃ. Ἡ κατανάλωσις τῆς προσληφθείσης ἐνεργείας εἶναι ἀπολύτως προσωπικὴ ὑπόθεσις τοῦ κάθε ἑνὸς στὸ ποῦ καὶ πῶς θὰ διοχετευθῆ. Τὸ ἐὰν αὐτὴ θὰ καταναλωθῆ σὲ θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ ἔργα εἶναι ἀτομικὴ ὑπόθεσις τοῦ κάθε ἑνὸς καὶ προέρχεται μόνον ἀπὸ τὸν μηχανισμὸ τῶν πεποιθήσεων τοῦ ἀτόμου, μὰ καὶ ἀπὸ τὴν διαύγειά του ἢ ἀκόμη καὶ τὴν κοινή του λογική.
Ἡ ἐνέργεια λοιπὸν ποὺ προσλαμβάνεται ἀπὸ τὸ ἄτομον δὲν ἔχει θετικὸ ἢ ἀρνητικὸ πρόσημο. Ἄλλως τέ, βάσει τῆς Ἀρχῆς Διατηρήσεως τῆς Ἐνεργείας ἡ Ἐνέργεια οὐδέποτε χάνεται, μὰ «ἀλλάζει μορφή». Στὴν οὐσία δῆλα δὴ ἐμεῖς, τὰ ἀνθρώπινα ὄντα, προσλαμβάνουμε χημικὴ (μέσῳ τροφῆς) ἐνέργεια ἢ ἡλιακὴ ἢ ἄλλες μορφὲς θερμότητος, μέσῳ ἐξωγενῶν πηγῶν καὶ μετὰ ἐμεῖς καὶ μόνον ἐμεῖς τὴν μετατρέπουμε σὲ χρήσιμο καὶ σημαντικὸ ἔργο ἢ σὲ κάτι καταστροφικό, γιὰ ἐμᾶς καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους. Τελικῶς τὸ ἄτομον παράγει ἔργο καὶ αὐτὸ ἐμεῖς βλέπουμε. Ἀποτιμᾶται δῆλα δὴ τὸ ἔργον καὶ μόνον, μὰ οὐδέποτε ἡ ἐνέργεια, μόνον μέσα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ ἀτόμου καὶ μόνον αὐτὰ τὰ ἔργα μποροῦν νὰ χαρακτηρισθοῦν ὡς θετικὰ ἢ ἀρνητικά.
Καταληκτικῶς… Ἴσως κάποιοι νὰ ἀρέσκονται χρησιμοποιῶντας διάφορες εὐφάνταστες καὶ ὡραιοποιημένες λέξεις, ποὺ ὅμως μᾶς ἀπομακρύνουν, ὅλους, ἀπὸ τὴν τόσο ἀναγκαία κοινὴ λογική. Καιρὸς εἶναι, σιγὰ σιγά, νὰ ἀρχίσουμε νὰ χρησμιμοποιοῦμε, στοιχειωδῶς, τὴν λογική μας. Αὐτὴ ἡ Ἀνάγκη θὰ μᾶς ἐπιτρέψη νὰ ἐπικοινωνήσουμε μὲ τοὺς γύρω μας σὲ πραγματικὰ ἐπίπεδα, θὰ μᾶς βοηθήση νὰ ἐννοήσουμε τὸν κόσμο μας σὲ λογικὲς βάσεις καὶ θὰ μᾶς ἀπαλλάξη ἀπὸ ἐμμονὲς ποὺ μᾶς παγιδεύουν σὲ λάθος ἀντιλήψεις.
Ἕτσι κι ἀλλοιῶς ὅλοι μας ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ ξεκινήσουμε καὶ δὲν θὰ ἦταν κακὸ νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸν ἐπαναπροσδιορισμὸ τῶν ἐννοιῶν. Εἴπαμε… Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις. Πῶς θά μπορέσουμε νά παιδευθοῦμε (ἐκπαιδευθοῦμε;) λοιπόν ἐάν ἀρνούμεθα νά ξεκινήσουμε ἀπό τά βασικά;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.