Οἱ πλάνες μας, ποὺ στοιχειοθετοῦν τὸν πεποιθησιακό μας κόσμο, εἶναι ἀτελείωτες καὶ περίπλοκες. Κάποιες ὅμως ἐξ αὐτῶν, σὲ κάποιες καμπὲς τῆς ζωῆς μας, καταῤῥίπτονται, συνήθως θορυβωδῶς καὶ βιαίως, γιὰ νὰ μᾶς σημαδεύσουν. Ἐκεῖνες τὶς στιγμές, ποὺ ὁ κόσμος μας γκρεμίζεται, ναί, μποροῦμε πράγματι νὰ διακρίνουμε ἀρκετὲς ἀλήθειες καὶ νὰ τὶς υἱοθετήσουμε, μειώνοντας, σὲ μεγάλον βαθμό, … Συνέχεια
Ὑπάρχει στὸν κόσμο μας μία βαθειὰ ῥιζωμένη συνήθεια συμβιβασμῶν, ἀπὸ ὅλους μας, ποὺ φθάνει στὰ ὅρια τῆς συνειδητῆς μας ὑποταγῆς στὰ θέλω τῶν πολλῶν. Αὐτὴ ἡ συμπεριφορά μας προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀνάγκη μας γιὰ ἀσφάλεια, ἐφ΄ ὅσον, τελικῶς, οὐδέποτε ξεφύγαμε ἀπὸ τὴν ἀγελαία μας συμπεριφορά.
Ἐὰν τὸ παιδὶ ἐπιθυμήσῃ ἕνα ἀνοίκειο, πανάκριβο δῶρο μὴν ἠθικολογεῖτε (ἐδῶ ὁ κόσμος πεινᾶ), οὔτε νὰ τὸ ἀποπάρετε (πᾶς καλά ῥέ γαϊδούρι;) —άνθρωπος εἶναι, θέλει ὅ,τι κινεῖται. Ἂς ἀκούσῃ μὲ ἤπιο, γλυκὸ τρόπο, πόσο θαυμάσια ἰδέα εἶχε. Ὅμως, κάθε ὄμορφη ἐπιθυμία ἔχει κόπο —ἐξηγῆστε ὅτι ἕνας μόνο τρόπος ὑπάρχει νὰ τὸ ἀποκτήσεῃ Νὰ κατασκευάσῃ ἕνα … Συνέχεια
Ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται κυρίως ἀπὸ ἀμέτρητες ἐκδοχὲς τῆς κάθε …«ἰδεολογίας», μὲ ἀποτέλεσμα οἱ συνεπακόλουθες -περαιτέρῳ- κοινωνικὲς διασπάσεις νὰ εἶναι αὐτονόητες, ἀναπόφευκτες καί, σὲ ἕναν βαθμό, ἀναγκαῖες. Πῶς εἶναι δυνατόν νά συνεργασθοῦμε/συμπράξουμε/συμπορευθοῦμε μέ ἄλλους ὅταν ἐμεῖς κι αὐτοί χωριζόμεθα ἀπό («ἰεολογικά») χάσματα; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀκολουθήσουμε ἕναν ὁποιονδήποτε «προβατάρη» ἐάν αὐτός κι ἐμεῖς σκοπεύουμε … Συνέχεια
Ἐὰν ἔως σήμερα, βάσει τῶν διαπιστώσεών μου, τῶν ἐμπειριῶν μου καὶ τῶν παθημάτων μου, κάποια σημεῖα ἢ περίοδοι τῆς ζωῆς μου εἶναι ἀπολύτως λάθος, τότε, γιὰ κάποιον λόγο, κάτι ἔχω ἀντιληφθεῖ λάθος. Τὸ τὶ εἶναι αὐτό, τὸ πῶς ἀλλάζει καὶ τὸ γιατὶ πρέπει νὰ ἀλλάξῃ, εἶναι μία διαδικασία ἁπλῆ, ἀλλὰ σίγουρα ἀναγκαία, ποὺ ὅμως … Συνέχεια
