Ἡ ἀναποφασιστικότης εἶναι ἕνα ἄστοχο στροβίλισμα τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, ποὺ δὲν παίρνουν καμμία κατεύθυνσι καὶ μένουν παγιδευμένες μέσα στὸν ἴδιο τους τὸν ἑαυτό. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: αὐτοβελτίωσις
Χρειάζεται νὰ ξεφορτωθοῦμε τὰ ἀληθοφανῆ, ἑστιάζοντας μόνον στὰ ἀληθῆ…
Τὰ ἀληθοφανῆ μᾶς καταστρέφουν καὶ μᾶς ἀποκοιμίζουν.
Μᾶς παραπλανοῦν, πολὺ προσεκτικά, πείθοντάς μας πὼς πρέπει σὲ πολλούς, πάρα πολλούς, τομεῖς νὰ μείνουμε στὰ τετριμμένα, δίχως νὰ τὰ ἀμφισβητοῦμε.
Μᾶς γεμίζουν ἐλπίδες καὶ στρεβλὲς εἰκόνες γιὰ τὴν πραγματικότητα. Συνέχεια
Γιατί νά…«πιάσουν» οἱ εὐχές;
Ἔχουμε ἀναρωτηθεῖ ἔως σήμερα γιατί σπανιότατα οἱ εὐχές «πιάνουν»;
Ἔχουμε προβληματισθεῖ κατ’ ἐλάχιστον ἀναφορικῶς μέ τό πότε διακινῶνται οἱ εὐχές καί γιά ποιούς λόγους;
Ἡ εὐχή, (εὔ-χομαι—> καλῶς νὰ ἔχω -;;;-) δηλώνει κάτι ποὺ θὰ θέλαμε νὰ συμβῇ.
Εἶναι ὑποπροϊὸν (ἢ καὶ σὲ κάποιες περιπτώσεις πανομοιότυπον) τῆς ἐλπίδος καὶ συνήθως ἐμπεριέχει μπόλικες ἐλπίδες καὶ διόλου συνειδητότητες. Συνέχεια
Δὲν ὑπάρχει ζωὴ δίχως (ἀτομικὸ) σκοπό
Δικό μας σκοπό… Ἀτομικό… Ὄχι τῶν ἄλλων…
Διότι ὅταν ὑπηρετοῦμε κάτι ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς τότε δὲν ζοῦμε… Διαβιοῦμε …ἐλπίζοντες!!!
Ἡ φρίκη τοῦ νὰ συνειδητοποιῇς πὼς διαβιεῖς ὅπως σὲ ἔχουν ἐκπαιδεύση καὶ πὼς ὑπηρετεῖς ἕναν ἔξω ἀπὸ ἐσέναν, ἐπίκτητο καὶ τεχνητό, σκοπό, δὲν περιγράφεται. Ἡ συνειδητοποίησις αὐτῆς τῆς πραγματικότητος σὲ φέρνει πρὸ τῶν εὐθυνῶν σου, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον φυσικὰ θέλῃς νὰ τὶς ἀντικρύσῃς καί, κατ’ ἐπέκτασιν, νὰ τὶς ἀναλάβῃς. Συνέχεια
Ἄς μάθουμε νὰ …ἀκοῦμε!!!
Ὅλες οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία.
Γιὰ νὰ ὑπάρξῃ ὅμως ἐπικοινωνία καὶ κατ’ ἐπέκτασιν κοινωνία, ποὺ θὰ βασίζεται στὶς πραγματικὲς ἀνθρώπινες σχέσεις ὀφείλουμε νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ …ἄλφα. Δῆλα δὴ ἀπὸ τὴν …Ἀκοή μας!!! Συνέχεια
Δικαίωμα νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἐσέναν…
Δικαίωμα νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἐσέναν ἔχουν ὅσοι γνωρίζουν καλὰ ἐσέναν…!!!
Ὄχι ὅσοι, ἀπὸ τὶς γνωστὲς μεθόδους, ξέρουν τὰ πάντα γιὰ ἐσεναν… Συνέχεια