«Σκαλίζοντας» μέσα μου, ξανὰ καὶ ξανά, συνειδητοποίησα μίαν μεγάλη ἀλήθεια πρὸ καιροῦ: τὴν ἔννοια (ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσία) τῆς λέξεως Θυσία.
Ἡ Θυσία, ὅταν ὑπάρχῃ Ἱερὸς Σκοπὸς πίσω της, εἶναι καὶ ἀναγκαία καὶ χρήσιμος, ἐφ΄ ὅσον «ζωντανεύει» κι «ἐνεργοποιεῖ» δεσμοὺς ἱστορίας κι αἵματος, αἰώνων.
Καὶ δὲν τίθεται θέμα δικῆς μου διασώσεως, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον ἡ Θυσία μου θὰ ἐξυπηρετοῦσε τὸ κοινὸ καλό.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γερολυμᾶτος Γεράσιμος
Καμμία θυσία δὲν πάει χαμένη…
Κκι ἐγὼ ἐδάκρυσα καὶ δὲν μποροῦσα νὰ τὸ κρύψω. Μὲ εἶδε καὶ μὲ ἐμάλωσε τρυφερά. Μοῦ εἶπε: «Μὴ λυπᾶσαι! Καμμία θυσία δὲν πάει χαμένη. Ἡ Ἑλλὰς ἐπηλευθερώθη, αὐτὸ ἔχει σημασία!».
Ἡ νύκτα προχωροῦσε καὶ σύντομα θὰ ἔπρεπε νὰ φύγω. Σηκώθηκα γιὰ νὰ τὸν χαιρετήσω. Τοῦ εἶπα: «Γρηγόρη, πρέπει νὰ φύγω τώρα. Πές μου τί θέλεις νὰ πῶ στοὺς Ἕλληνες τοῦ 2015».
Μὲ ἐκύτταξε στὰ μάτια μὲ τὸ διεισδυτικό του βλέμμα. Μοῦ ἀπήντησε:
Ἡμέρα τῆς γυναῖκας, λέει…
Ἡμέρα τῆς Γυναῖκας λέει!
Ἕνα αἴτημα, ποὺ ἔγινε τελικὰ γιορτή, ὅπως κάθε τι ὅταν ἔχῃ ἐξατμιστεῖ ἡ οὐσία του.
Μιὰ ὑπενθύμισις τοῦ ἀνεκπλήρωτου, ποὺ ξοδεύει τὴν δυναμική της σὲ εὐχές, γλυκά, συνεστιάσεις, λογύδρια καὶ ὡραῖες δηλώσεις, φροῦ-φροῦ καὶ ἐκδηλώσεις πολιτικῶν κι ἀγωνιστριῶν τοῦ κομμωτηρίου.
Καὶ ἡ ὑποκρισία ἀπὸ φορεῖς καὶ ΜΜΕ πάει σύννεφο!
Συνέχεια
Ξέχασε ἡ πολιτεία τὴν Πατρίδα…
Ἡ ἑλληνικὴ πολιτεία εὐθύνεται κυρίως γιὰ αὐτὸ ποὺ εἶμαι καὶ γιὰ τὸν τρόπο ποὺ σκέπτομαι καὶ αἰσθάνομαι. Δευτερευόντως καὶ οἱ γονεῖς μου. Ἴσως νὰ ἔπαιξε ῥόλο καὶ ἡ «πάστα» μου, ἀλλὰ ἡ βασικὴ κατεύθυνσις μοῦ ἐδόθη στὴν τρυφερὴ ἡλικία, στὸ σχολεῖο, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν πολιτεία καὶ τὰ ὄργανά της, τοὺς δασκάλους. Συνέχεια
Λογιστικὸς ἔλεγχος τοῦ χρέους…
Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι εἶμαι ταβερνιάρης καὶ πὼς ἐσεῖς ἔρχεσθε νὰ φᾶτε στὴν ταβέρνα μου.
Στὸ τέλος, μοῦ ζητᾶτε τὸν λογαριασμὸ κι ἐγὼ ἔρχομαι καὶ σᾶς λέω: «δῶστε μου 500 € καὶ εἴμαστε ἐν τάξει!». Ἐσεῖς, τότε, κυττάζεσθε μεταξύ σας ἔκπληκτοι γιὰ τὸ ποσὸν κι ἐγώ, ποὺ εἶμαι μάγκας ταβερνιάρης, σᾶς κάνω καὶ ἕνα σκόντο! «Καλά, δῶστε μου 450 € καὶ καθαρίσαμε». Συνέχεια
Πόσους αἰῶνες …Καραμανλήδων νά ἀντέξουμε;
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐφημέρου καὶ προθύμου Σαμαρᾶ στὴν ἡγεσία τῆς ΝΔ, γιὰ νὰ παίξῃ τὸν ῥόλο τοῦ κακοῦ σὲ ὅ,τι ἀφορᾲ στὴν ἐκτέλεσι τοῦ βρώμικου σχεδίου τῶν μνημονίων, γίνεται πλέον ὅλο καὶ περισσότερο κατανοητό, πὼς εἶχε, ὡς ἀπώτερο σκοπό, νὰ προστατεύσῃ τὴν «ἱερᾶ ἀγελάδα» τῆς δεξιᾶς, τὸν Καραμανλῆ, ἀφήνοντάς τον σκοπίμως στὸ ἀπυρόβλητο καὶ στὸ περιθώριο τῶν ἀντιλαϊκῶν ἐξελίξεων, ἀκόμη κι ἐὰν ἐψήφιζε «ναὶ σὲ ὅλα»!
Συνέχεια