Ἄς κάνουμε ἕναν γαλήνιο περίπατο…

Γαλήνιοι περίπατοι στὶς ἀκροθαλασσιὲς τοῦ Φθινοπώρου…
Ἥρεμοι τόποι καὶ λογισμοὶ ἀβαθεῖς, στὶς παρυφὲς τῆς αὐτογνωσίας καὶ τῆς ἐπαγρυπνήσεως.

Συνέχεια

Κι ἐὰν ὁ κόσμος τρέχῃ γιὰ ἀλλοῦ…

Ἄς μὴ μᾶς παρασύρῃ στὴν τρεχάλα του…
Οἱ πολλοὶ δὲν γνωρίζουν πάντα καλλίτερα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ ὄμορφα. Ἁπλῶς μιμοῦνται καὶ παπαγαλίζουν.
Οἱ λίγοι, οἱ καλοί, οἱ ἄριστοι τὰ γνωρίζουν… Ἀλλὰ αὐτοὶ ἤ …κρύβονται, μὴ θέλοντας νὰ ἐμπλακοῦν στὴν κατρακύλα, ἤ ἀκόμη κι ἐὰν μιλοῦν, λοιδωροῦνται. Συνέχεια

Χωρὶς αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾶς…

Ἀξίζει νὰ παλεύῃς γιὰ αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾶς….

Ἐὰν θὰ εἶσαι νικητὴς στὸ τέλος δὲν ἔχει κάποιαν σημασία… Συνέχεια

Δρῶ καὶ δημιουργῶ γιὰ νὰ νικῶ ἀκόμη καὶ καταθλίψεις!!!

Κυττῶντας γύρω μας, καθημερινῶς, διαπιστώνουμε πὼς τὰ ἐπίπεδα τῆς καταῤῥεύσεως, ἰδίως σὲ ἐπίπεδον ἀντοχῶν, ἔχουν πρὸ πολλοῦ παύση νὰ κρύβονται. Ὅσα κι ἐὰν χώσουμε «κάτω ἀπὸ τὸ χαλί», εἶναι πολλὰ περισσότερα αὐτὰ ποὺ πλέον μᾶς συμπαρασύρουν ὅλους στὸ νὰ μᾶς παγιδεύσῃ μία γενικοτέρα κατάθλιψις, ποὺ ἂν καὶ μέσα της ἐμπεριέχῃ ἄφθονο ὀργή, ἐν τούτοις κατάθλιψις εἶναι. Κατάθλιψις ποὺ ἐὰν δὲν ἀντιμετωπισθῇ, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ ἀτομικά μας βήματα, θὰ μᾶς ὁδηγήση ἐκ τῶν πραγμάτων σὲ αὐτοκτονικὲς συμπεριφορές. Καί, δυστυχῶς, παρὰ τὸν ἄγνωστο (ἐπισήμως) ἀριθμὸ τῶν αὐτοχείρων, οἱ αὐτοκτονίες τελικῶς συγκαταλέγονται καθημερινῶς στὰ ψιλὰ γράμματα τῶν εἰδήσεων. Συνέχεια

Μὲ ἀφορμὴ τὸ βιβλίο…

 

Εἶναι πολὺ σημαντικὸ πάντα κοντά μας νὰ ἔχουμε ἕνα καλὸ βιβλίο.
Ὄχι ὁποιοδήποτε βιβλίο, ἀλλὰ ἕνα βιβλίο ποὺ πιστεύουμε πὼς μπορεῖ νὰ μᾶς ἀνοίξῃ ὁρίζοντες, ποὺ θὰ μᾶς δόση τροφὴ γιὰ σκέψιν καὶ ποὺ θὰ μᾶς ἀφήση, ὅταν θὰ τὸ τελειώσουμε, τὴν αἴσθησιν τῆς γνώσεως.. Συνέχεια