Νὰ ξεπερνᾷς τὶς προσδοκίες σου… Νὰ σκοπὸς μιᾶς ζωῆς!
Καὶ ποιὲς εἶναι οἱ προσδοκίες; Τὰ ὅρια πρὸς τὰ ἐπάνω…
Δὲν ὑπάρχουν ὅρια ὅταν χαράζεις πορεία πρὸς τὰ πάνω…
Τὸ ταξείδι πρὸς τὶς νοοκορφὲς δὲν σταματᾶ ποτέ… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ζήνδρου Σοφία
Ἐτοῦτος ὁ λαὸς γονατίζει παρὰ μόνον ἐμπρὸς στοὺς νεκρούς του!»
29η Ὀκτωβρίου 1941. Πενῆντα ἢ ἑξῆντα ἀνάπηροι, μὲ τὰ πόδια ἢ τὰ χέρια κομμένα, ἄλλοι μὲ τὰ καροτσάκια των καὶ ἄλλοι μὲ τὶς πατερίτσες των, ἐνεφανίσθησαν ἐμπρὸς εἰς τὸ Μνημεῖον τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου…
Οἱ καραμπινιέροι, οἱ ὁποῖοι ἐφρουροῦσαν ἀκόμη ἐκεῖ, ἀπεπειράθησαν εἰς τὴν ἀρχὴν νὰ τοὺς ἐμποδίσουν. Ἀλλ’ ἦτο τόσον ἐπιτακτικὴ καὶ περιφρονητικὴ ἡ χειρονομία, μὲ τὴν ὁποίαν οἱ ἐπί κεφαλῆς ἀνάπηροι τοὺς διέταξαν -ναί, τοὺς διέταξαν!- νὰ παραμερίσουν, ὥστε ὑπεχώρησαν καὶ τοὺς ἄφησαν νὰ περάσουν… Συνέχεια
Μὰ εἶναι μόνον στιγμές…
Ὑπάρχουν κάτι στιγμές, τόσο μαγικές…
θέλεις τὸν χρόνο νὰ παγώσῃς… Συνέχεια
Ἐὰν θέλῃς…
Ἐὰν θέλῃς νὰ ἐξευτελίσῃς μίαν Ἰδέα…
βᾶλε την στὸ στόμα ἑνὸς βλᾶκα…
ὅρισε ἐκπρόσωπό της ἕναν ἐπηρμένο…
χρῖσε ὑπερασπιστή της ἕναν τραμποῦκο… Συνέχεια
Μερικὲς φορὲς νοσταλγῶ τὸν Μεσαίωνα…
Μερικὲς φορὲς νοσταλγῶ τὸν Μεσαίωνα… Τί κακό το νὰ μὴ μπορῇς νὰ πιάσῃς ὅλους αὐτοὺς τοὺς τσαρλατάνους καὶ τοὺς ἀπατεῶνες, τοὺς ψευδοσωτῆρες καὶ τοὺς λαοπλάνους, ὅλους αὐτοὺς τέλος πάντων ποὺ μὲ κάθε τρόπο καὶ σὲ κάθε εὐκαιρία, ἐκμεταλλεύονται τὶς ἐλπίδες καὶ τὶς προσδοκίες ἀνθρώπων καὶ λαῶν… καὶ νὰ τοὺς κάψῃς δημόσια στήν Πλατεῖα Συντάγματος!!! Συνέχεια
Ἕνας ὑπέροχος θηρευτής!
Ἀλκυὼν (Alcedo atthis), ἕνας ὑπέροχος θηρευτής…
Στὴν φύση ὑπάρχουν πολλῶν εῖδῶν θηρευτές…
Μεγαλοπρεπείς, σπουδαῖοι, ἀποκρουστικοί, συμπαθητικοί, ἔξυπνοι, πονηροί, αἱμοβόροι, ὕπουλοι, πανοῦργοι, πρακτικοί, ἔξοχοι, κ.ἄ..
Συνέχεια