Περίληψις
Ἡ δημιουγία τοῦ σύμπαντος ἀπησχόλησεν τοὺς πολιτισμούς, ἐν οἷς, καὶ τὸν Ἑλληνικόν. Ἡ ἐλαχίστη διασωθεῖσα γραμματεία τῶν Ἑλλήνων σοφῶν εἶναι ἀρκετὴ διὰ νὰ μᾶς μυήσῃ εἰς τὸν προβληματισμὸν τῶν προγόνων μας. Ὁ μύστης Ἡσίοδος εἰς τὸ ἔργον του Θεογονία περιγράφει, ἐντὸς ἐλαχίστων στίχων, τὰ γεγονότα περὶ τὴν δημιουργίαν τοῦ σύμπαντος. Ἡ σύγχρονος ἀστροφυσικὴ θεωρεῖ ὅτι τὸ σύμπαν ἐδημιουργήθη συνεπείᾳ τῆς Μεγάλης Ἐκρήξεως [1] ὑπερβολικῶς συμπεπυκνομένης καὶ ὑπερθέρμου μάζης. Ἔκτοτε, τὸ σύμπαν ἀεὶ διαστέλλεται. Μυσταγωγικὴ προσέγγισις καὶ μυητικὴ ἀνάλυσις ἐπιτρέπει νὰ διακρίνωμεν τὰς θέσεις τῆς συγχρόνου ἀστροφυσικῆς διατυπωμένας εἰς τοὺς στίχους 116 – 128 τῆς Θεογονίας τοῦ Ἡσιόδου. Ὁ μύστης Ἡσίοδος παραδίδει τὰς γνώσεις του, φιλότητι διαμορφωμένας, πρὸς τὰς συγχρόνους πρὸς αὐτὸν ἀλλὰ καὶ τὰς μετέπειτα γενεὰς. Ὁ ἴδιος ἀναφέρει ὅτι συνέγραψεν τὴν Θεογονίαν ὑπὸ τὴν θεόπνευστον καθηδήγησιν καὶ ἀφήγησιν τῶν Μουσῶν, θυγατέρων τοῦ Διὸς, πατρὸς Θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων. Συνέχεια