ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΝΑΖΙ»;;;
Μοναδικὸ ἄρθρο ἀπὸ τὸν ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ.
Γιατὶ τελικὰ μόνο ἀπὸ τοὺς ναζὶ δὲν κινδυνεύουμε.
Ἀλλὰ τὸ σύστημα μᾶς θέλει νὰ ζοῦμε τὸν μύθο μας, ὁ ὁποῖος ἔχει καὶ τὸν κακὸ δράκο, ποὺ ἐννοεῖται εἶναι αὐτός ποὺ δὲν βολεύει. Συνέχεια
Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Καὶ τὸ Βερολίνο ἀνησυχεῖ.
Κι ὅλη ἡ Εὐρώπη ἀνησυχεῖ.
Καὶ ταράζονται… Κι ἀναστατώνονται… Καὶ προβληματίζονται…
Καὶ σκοτουριάζονται… Κι ἀνησυχοῦν… Καὶ πόσο πολὺ ἀγωνιοῦν…
Ὤχ τὶ πάθαμε…
Τὴν ἴδια στιγμὴ ὅμως, κατὰ πῶς ἰσχυρίζονται οἱ γνῶστες, φέρεται ὁ Ἀμερικανὸς πρέσβυς στὴν Ἄγκυρα νὰ εἶπε: «αὐτὴν τὴν στιγμὴ βλέπετε νὰ γκρεμίζεται μία αὐτοκρατορία…» Συνέχεια
Τὸ τυχαῖο καὶ τὸ λάθος, ὅταν γίνεται ἐπανειλημμένως καὶ κατ’ ἐξακολούθηση, ἀποδεικνύεται πρόθεση καὶ στόχος συνειδητὸς τοῦ διαπράττοντος.
Αὐτὸ λέει ἡ «Καθαρή Λογική».
Ἀναρωτιέμαι λοιπόν τὶ σκέπτονται καὶ πῶς νοιώθουν, γιὰ τὸν ἀνεκδιήγητο δήμαρχό τους, οἱ κάτοικοι τῆς συμπρωτεύουσας, τῆς πανέμορφης Θεσσαλονίκης. Συνέχεια
Μπορεῖ καὶ ἐγώ (ὁ πράος, ὁ γλυκύς, ὁ ἀνεκτικός), νὰ ἔχω πρὸς στιγμὴν τὴν ἐπιθυμίαν «νὰ τὸν δῶ κρεμασμένον». Καὶ κεῖνον καὶ ἄλλούς τινας…
Ὅμως, δύναμαι παραλλήλως νὰ ἐπισημάνω ὅτι, ἡ φωτιὰ εἶναι τὸ ὅπλον τῶν ἀνάνδρων καὶ τῶν χαμερπῶν, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ὡς ἡ φωτιὰ τοῦ Κολοκοτρώνη πρὸ τοῦ Ἰμβραήμ, ἢ τοῦ Κουτούζωφ πρὸ τοῦ Ναπολέοντος.
Ἡ φωτιά -γενικῶς- εἶναι ὅπλον πρόστυχον, ἄθλιον ὡς ἐξαλεῖφον ΤΑΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ἑνὸς τόπου.
Ἡ φωτιὰ τῆς κατεχομένης Θεσσαλονίκης τοῦ 1917 ἐξηφάνισε τὴν ἰουδαϊκὴν μαρτυρίαν τῆς πόλεως, περισσότερον καὶ ἐκ τῆς σφαγῆς τῆς δευτέρας Κατοχῆς, τῆς Γερμανικῆς.
Ἡ φωτιὰ τῶν ἀλητῶν τοῦ Κεμάλ στὴν «Ἄπιστον Σμύρνην» ἐξηφάνισεν ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ πᾶσαν χριστιανικὴν μαρτυρίαν. Συνέχεια
Γράφει ὁ Νατσιὸς Δημήτριος, δάσκαλος Κιλκὶς