…καὶ δὲν μποροῦμε νὰ χάνουμε τὸν χρόνο μας μὲ τὴν κάθε τσ@ουτσοῦ ποὺ πετάγεται καὶ ἐκτοξεύει κάθε λογῆς κοτσάνα.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: κοινὴ λογική!
Φύσις εἶναι καὶ δίδει μαθήματα…
Ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ μποροῦμε νὰ τὰ διακρίνουμε καὶ νὰ τὰ κατανοήσουμε.
Ἡ Φύσις μᾶς δεικνύει τὸν δρόμο…
Ἐμεῖς; Τί κάνουμε;
Συνέχεια
Χαμένος γιὰ χαμένος ἕνας ἀμνήμων λαὸς
Μὲ πονᾶ πολύ, πάρα πάρα πολύ, ἀλλὰ ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους.
Λαὸς ποὺ προσκυνᾶ τὸν δήμιό του ὡς …«ἐθνάρχη» καὶ …«σωτῆρα» του, εἶναι λαὸς ποὺ ἔχει τελειώση πρὸ πολλοῦ, ἀλλὰ ἔχουν ξεχάση νὰ τοῦ τὸ …ποῦν!!!
Λαὸς ποὺ ξεχνᾶ τὴν Ἱστορία του, εἶναι λαὸς πρὸς ἀφανισμόν!!!
Λαὸς ποὺ ἀποποιεῖται, μόνος του, ἕνα πρὸς ἕνα, τὰ κληροδοτήτημα τῶν προγόνων του, ἀρνούμενος νὰ τὰ διαφυλάξῃ καὶ νὰ τὰ προασπίσῃ, εἶναι ξεκάθαρα αὐτοκτονικὸς καὶ ἁπλῶς, μουδιασμένος καὶ ἀποχαυνωμένος, παρακολουθεῖ τὸ τέλος τοῦ δράματός του, ἀνίκανος μά, κυρίως, ἀρνούμενος νὰ ἀντιδράσῃ.
Κι ἐμεῖς, στὴν πλειοψηφία μας (βάσει δημοκρατίας καὶ ὅλων τῶν ἐξ αὐτῆς προερχομένων καὶ παρελκομένων) εἴμαστε καὶ προσκυνημένοι καὶ συμβιβασμένοι καί, κατ’ ἐπέκτασιν, χαμένοι!!!
Θὰ πληρώσουμε…
Φταίει πάντα κάποιος ἄλλος.
Τὰ νεῦρα μας τσιτώνονται ὅταν ἀκοῦμε ὅλα αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα νὰ μονολογοῦν, πετώντας ὅλων τῶν εἰδῶν τὶς ἀρλοῦμπες καὶ διαγωνιζόμενα μεταξύ τους γιὰ τὸ ποιὸ θὰ ἐκτοξεύση τὶς καλλίτερες κοτσάνες.
Ἡ αἰσθητική μας παραβιάζεται καὶ ὁ ἐκνευρισμός μας κορυφώνεται.
Δὲν ὑπάρχουν ὑπεύθυνοι… Φταίει μόνον ὁ …κακός μας ὁ καιρός!!!
Δὲν θὲς νὰ βλέπῃς αἷμα…
…ἀλλά, κάποιες, πολὺ συγκεκριμένες στιγμές, ὄχι μόνον χρειάζεται, μὰ ἀπαιτεῖται.
Εἴμαστε ἀπολύτως ἀμνήμοντες ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι καὶ πολὺ σύντομα, ἐὰν δὲν ὑπάρχουν οἱ σχετικὲς (κι ἀναγκαῖες θὰ ἔλεγα) ἐπαναλήψεις, ξεχνᾶμε. Ξεχνᾶμε τὰ πάντα.
Ξεχνᾶμε τόσο πολύ, ποὺ καταλήγουμε νὰ χάνουμε ἀκόμη καὶ τὶς ἀναγκαῖες γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν μας στοιχειώδεις γραμμὲς ἀμύνης.
Ξεχάσαμε, γιὰ παράδειγμα, τὸν φυσικὸ τρόπο διαβιώσεως. Γεμίσαμε τὸν πλανήτη μας σκουπίδια, μὴ ἔχοντας χρεώδη ἀντίληψιν τῆς ἐπιβαρύνσεως ποὺ προκαλοῦμε. Ἂγνοώντας στοιχειώδεις κανόνες καταφέραμε νὰ κάνουμε σκουπιδότοπο τὸ σπίτι μας. Εἰκόνες σὰν κι αὐτήν:
Χρέος μας νὰ διδαχθοῦμε…
Λίγες ἡμέρες πρὶν ἔγραφα γιὰ τοὺς ἀθῴους, τοὺς πολὺ ἀθῴους, ποὺ πληρώνουν πρῶτοι κι ἀκριβῴτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον, στὶς μεγάλες ἀνατροπές…
Κάπως ἔτσι λοιπόν, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, κάποιοι ἀθῷοι ἐπλήρωσαν ἀκριβά…. Πολὺ ἀκριβά…
Καὶ πληρώνουν ἰδιαιτέρως ὑψηλὰ τιμήματα, πάντα πρῶτοι οἱ ἀθῷοι…
Εἶναι νόμος τῆς Φύσεως αὐτός.
