Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Τουρκόσποροι ἐμεῖς ἤ …Ἑλληνόσποροι οἱ ἀπέναντι;
Τουρκόσποροι ὅσοι ἐπεβίωσαν ἀπό τίς ἀμέτρητες γενοκτονίες τῶν μογγόλων ἤ γενιτσαροποιημένοι Ἑλληνόσποροι (καὶ Ἀρμενόσποροι καὶ Περσόσποροι καὶ Ἀσσυριόσποροι καί Σλαυόσποροι καί… καί… καί…) οἱ -δῆθεν- τοῦρκοι τοῦ κεμᾶλ;
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Τί ἀκριβῶς συνέβη στά περί τῆς Ἁλώσεως; Ποιοί ἦσαν οἱ ἀντιμαχόμενοι καί γιατί; Τί ῥόλο ἔπαιξαν τά ἱερατεία καί γιατί; Λόγῳ (μόνον) φορο-ἀπαλλαγῶν ἐστράφη τό μέγιστον τμῆμα τῶν λαῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τῆς κυρίως Ἑλλάδος πρός τούς τούρκους ἤ μήπως κάτι ἄλλο ἔτρεξε;
Μήπως τελικῶς, ἀπὸ τότε ἀκόμη, ἔσπευσαν νά ἐξαφανίσουν, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, τά γνωστά μας ἱερατεία κάθε ἴχνος ἀναγεννήσεως τοῦ Ἕλληνος;
Συνέχεια
Πλὴν τῶν Τούρκων…
Οἱ Ἁρμένιοι, οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἀσσύριοι ὑποδεικνύουν τὸν Κεμὰλ καὶ τοὺς νεοτούρκους ὡς ἀπολύτως ὑπευθύνους γιὰ τὶς γενοκτονίες ποὺ ὑπέστησαν! Ἀλλὰ οἱ Τοῦρκοι φυσικὰ τὶς ἀρνοῦνται! Κι ὄχι μόνον τὶς ἀρνοῦνται, ἀλλὰ πασχίζουν μὲ κάθε τρόπο νὰ ἀποτρέψουν τοὺς πᾶντες ἀπὸ τὴν ἀναγνώρισι τῶν γενοκτονιῶν.
Προσφάτως σὲ δηλώσεις τοῦ Ὀμπάμα γιὰ «τὶς σφαγὲς καὶ τὰ ἔκτροπα» τὰ μεμέτια ἀντέδρασαν θυμωμένα:
Τοῦ Νίκου Λυγεροῦ.
Μέσω του έργου του Ενεπεκίδη, έχουμε πρόσβαση στα έγγραφα των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας.
Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων, μας επιτρέπουν να αναδείξουμε τον κοινό πυρήνα της τουρκικής τακτικής εξολόθρευσης των χριστιανικών πληθυσμών. Ως θύματα έχουμε συχνά την τάση να συγκρίνουμε τους πόνους μας. Όμως, ο κοινός εχθρός είχε ένα και μόνο στόχο, όπως το αναδεικνύουν οι εξής αναφορές.
Συνέχεια
Ἡ πρώτη γενοκτονία συνετελέσθη ὀργανωμένα κατὰ Ἁρμενίων, Ἀσσυρίων, Ἑλληνοποντίων καὶ λοιπῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ξεκίνησε ἐπισήμως τὸ 1914 καὶ ὁλοκληρώθηκε τὸ 1923.
Οὐδεῖς ἐκ τῶν δολοφόνων περεδέχθη τὰ ἐγκλήματά του δημοσίως. Ἀντιθέτως, σὲ προσωπικές τους καταγραφές, ἀναφέρονται συχνά -πυκνά στὰ «ὅλο μεγαλεῖο» ἐπιτεύγματά τους, μὲ μεγάλη ὑπερηφάνεια!
Οὐδέποτε τὰ θύματα ἀποζημιώθηκαν! Οὐδέποτε τὰ θύματα ἔλαβαν κάποιον λόγο παρηγορίας. Καὶ οὐδέποτε τὰ θύματα ἔτυχαν ἀναγνωρίσεως τῶν Συνέχεια
Τὸ νὰ τιμᾷς, νὰ θυμᾶσαι καὶ νὰ διδάσκῃς τὴν ἱστορία σου εἶναι ἀνάγκη.
Κάθε ἕνας ποὺ σκέπτεται στοιχειωδῶς ἀντιλαμβάνεται αὐτὴν τὴν ἀλήθεια. Ἡ ἱστορικὴ μνήμη εἶναι βασικὸς παράγων ἐγγυήσεως ἐπιβιώσεως. Ὅλα τὰ ἄλλα, τὰ περὶ «λειάνσεως» τῆς ἱστορίας, συνιστοῦν ἔγκλημα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητος καί, ἐπὶ τῶν δικῶν μας ἐσωτερικῶν, ἐσχάτη προδοσία.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=WY7QZO4s4BY] Συνέχεια
