Ἐκρηκτικὴ εἴδηση!
Ἡ Patricia Hewitt ἦταν ἡ ὑπουργὸς ὑγείας ποὺ ἠγήθη τῆς συζητήσεως γιὰ τὸ κάπνισμα, τὸ 2006 στὸ βρεταννικὸ House of Commons, ποὺ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν καπνοαπαγόρευση.
Ἡ ἴδια Patricia Hewitt ἐργαζόταν στὸ National Council for Civil Liberties, Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παιδεραστία
«Αὐτὸ ὅμως ποὺ λατρεύω εἶναι τὰ παπούτσια μου!!!»
Πρὸ ἀρκετῶν μηνῶν εἴχαμε καταπιασθῇ μὲ τὸ θέμα τῶν παιδικῶν καλλιστείων.
Μία ὑπόθεσις ποὺ ἀγνοῶ τὸ γιατὶ ξεκίνησε ἀλλὰ ποὺ ἀντιλαμβάνομαι πὼς προχωρᾶ θαυμάσια, πρὸ κειμένου νὰ ἁλώσῃ τὸ τελευταῖο «προπύργιον» ἀντιστάσεως, ποὺ ἀφοροῦσε στὰ νήπια καὶ στὰ παιδιὰ κάτω τῶν 10 ἐτῶν.
Ἀφῆστε δὲ τὴν χαρὰ τοῦ κάθε ἀνωμάλου παιδεραστοῦ, ποὺ βλέποντας αὐτὲς τὶς εἰκόνες ἀπογειώνεται. Συνέχεια
Apassionata. (Τὸ χρονικὸ μίας ἀποπλανήσεως ἐνηλίκου.)
(Προσοχή: Ακατάλληλο δια ανηλίκους)
Η Αφροδίτη ήταν δεκάξι χρονών όταν τέλειωσε ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος. Την ώρα που οι εκπρόσωποι των νικητών και του Κάιζερ υπέγραφαν τη συνθήκη των Βερσαλλιών, εκείνη σήκωνε το φόρεμα της για να φανερώσει το εφηβαίο της. Λίγο μετά, ξαπλωμένη στο μάρμαρο, δίπλα στο πιάνο, με την παρτιτούρα της Appasionata ανοιχτή στην πρώτη σελίδα, παραδινόταν άνευ όρων στο δάσκαλο της μουσικής. Ή μήπως συνέβη το αντίθετο;
Εκείνος ήταν ένας γκριζομάλλης κύριος, βαριεστημένος σύζυγος και πατέρας τριών παιδιών. Έπαιζε το πιάνο όπως του είχαν μάθει, χωρίς ποτέ να κάνει λάθος, αλλά και δίχως να προσδίδει οποιοδήποτε προσωπικό ιδίωμα στο παίξιμο του. Οι άκρες των δακτύλων του ήταν γύψινες, όπως και η προσωπικότητα του. Μια ευτελής απομίμηση μαρμάρου, εύθραυστη, ελαφριά και μονοκόμματη, χωρίς ανταύγειες, νερά και στιλπνότητα. Συνέχεια
Τά ἄφυλα παιδιά
Το διαβάσαμε και αυτόοο…!!! στο δημοσίευμα του αντιβάρου.
Πάμε να τα ξαναπάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πόσα είναι τα φύλα; Δύο. Το άρρεν και το θήλυ.
Προσπαθούν να μας περάσουν ως φύλο και το ουδέτερον.
Ουδέτερον σημαίνει αυτό που δεν έχει ου δε έν έτερον, ούτε το ένα ούτε το άλλο, κανένα από τα δύο.
Άρα τα φύλα είναι δύο.
Το ουδέτερον «φύλον» είναι αυτό που δεν είναι ούτε αρσενικόν ούτε θηλυκόν.
Συνεπώς δεν μπορούν να Συνέχεια
Π@ύστηδοι καὶ παλληκάρια ἔγιναν μαλλιὰ κουβάρια…
Βασικῶς κουβάρια ἔγιναν ἀλλὰ ἄς μὴ τὸ κάνουμε θέμα…
Ἐδῶ μία Κύπρος ἔγινε ἀντικείμενον συνδιαλλαγῆς «προσωπικῶν ἰδιαιτεροτήτων» καί θά κολλήσουμε στά παλληκάρια καί στά κουβάρια;
Ἔχετε συνειδητοποιήσῃ πώς ἡ παγκόσμια πολιτική σκηνή βασίζεται σέ προτιμήσεις κλινῶν; Ἐὰν γιὰ παράδειγμα κάποιος παντρεμένος προτιμᾶ τὰ κουνελάκια, εἶναι πολὺ εὔκολο μὲ μερικὲς φωτογραφίες νὰ τὸν κάνῃς …κουνελάκι!!! Στὰ τέσσερα πέφτει πρὸ κειμένου νὰ μὴν τὸν βρῇ κάποιος οἰκογενειακὸς κόπανος κατακούτελα.
Μιλᾶμε γιὰ παιδικὴ πορνογραφία καὶ δὲν ντρεπόμαστε!!!
Ἀντέχουμε νὰ ἀκοῦμε, νὰ διαβάζουμε, νὰ παρακολουθοῦμε κτήνη ποὺ ἀρέσκονται στὸ νὰ βιάζουν βρέφη, καὶ δὲν ἀποφασίζουμε μόνοι μας νὰ πατήσουμε τὸν διακόπτη καὶ νὰ πάψῃ διὰ παντὸς ἡ Ὕβρις!
Ἀνακαλύπτουμε πὼς κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι σεβάσμια πρόσωπα τῆς κοινωνίας μας, γνωστά, ἀποδεκτά, κοινωνικῶς καταξιωμένα καὶ δὲν ἀναρωτιόμαστε γιὰ τὸ πόσο μεγάλη εἶναι ἡ πλάνη μας ἀναφορικῶς μὲ τὸ «κοινωνικῶς ἀποδεκτόν», τὸ «φαίνεσθαι» καὶ τὸν ὑποτιθέμενον καθωσπρεπισμό μας.
Συνέχεια