Θὰ ἤθελα πάρα πολλὰ νὰ γράψω. Ὅμως τὸ κείμενον εἶναι ἀρκετὰ μεγάλο (καὶ ἄριστα δομημένο) ὡςτε νὰ τὸ ἀναβάλλω.
Σᾶς συνιστῶ νὰ τὸ μελετήσετε καὶ νὰ τὸ μοιραστεῖτε.
Διότι πάσῃς ἡμιμαθείας καὶ ἀμαθείας καὶ χειραγωγήσεως πρόβλημα γλώσσα ἐστί.
Πρώτη δημοσίευσις στὶς 4 Νοεμβρίου 2011
Σκοτώνοντας την γλώσσα (και) με την επιείκεια…
Ἄς τὸ κάνουμε τότε σωστά!
Ὁλόσωστα!
Ὅπως δὲν τὸ ἔχουμε κάνει ποτὲ ἔως τώρα!
Πῶς γίνεται κάτι τέτοιο;
Μὲ ἕναν καὶ μόνον τρόπο!
Συνέχεια
Σήμερα τὸ πρωΐ, καθὼς περίμενα τὸ ταξί, εἶδα ἕναν ἄστεγο νὰ περιφέρεται μὲ τὴν πραμάτεια του.
Κάτι μοῦ θύμιζε… Ἔσπασα τὸ κεφάλι μου νὰ θυμηθῶ…
Τελικὰ τὸν θυμήθηκα… Συνέχεια
Στερέψαμε από ιδέες. Στερέψαμε από θεωρίες. Καταντήσαμε να παίζουμε στα κασετόφωνα του μυαλού μας λιγδομένες κασέτες με τις ίδιες φωνές, τους ίδιους λόγους, τις ίδιες θεωρίες. Ξέρουμε ήδη που θα κολλήσει η ταινία. Είμαστε έτοιμοι να την ισιώσουμε για να την ξανακούσουμε με την ίδια λαχτάρα και με την ίδια βαρεμάρα. Συνέχεια
Χθὲς σούρουπο, τρ;;ια πιτσιρίκια 12χρονα τὸ πολύ, ἀλλοδαπὰ ἀλλὰ μεγαλωμένα ἐδῶ μᾶλλον (ἴσως ὄχι καὶ τὰ τρία), μὲ σκειτμπόρτνς…
Τὸ ἕνα φύλαγε τσίλιες, τὰ ἄλλα δύο εἶχαν περάση τὸν φράκτη καὶ εἶχαν μπῆ σὲ ἕνα οἰκόπεδο, ἀνάμεσα σὲ δύο κτίσματα….
Συνέχεια
Λοιπόν, θὰ πῶ ἕνα τραβηγμένο σενάριο ποὺ μοῦ ἦλθε στὸ μυαλό, ἐπειδὴ ὅπως ἔχω δεῖ ἐπαναλαμβάνουν τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια τρύκ, δίχως φαντασία… Συνέχεια
