Τὸν Μάιο τοῦ 1976 μία ὁμαδα ἐθελοντῶν φοιτητῶν, τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Τσεχοσλοβακίας, ἀπεφάσισαν νὰ μείνουν γιὰ ἕξι μῆνες σὲ ἕνα σπήλαιον.
Ἐπαφὴ εἶχαν μὲ τὸ τηλέφωνο καὶ μέσα στὸ σπήλαιον εἶχαν λίγο φῶς.
Ἤθελαν οἱ Τσεχοσλοβάκοι ἐπιστήμονες νὰ μάθουμε γιὰ τὸ πόσο ἐπηρεάζεται σὲ ἕνα ἄτομο ὁ κιρκαδικός του ῥυθμός (βιολογικὸ ῥολόι).
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φίλοι
Ἰανὸς ὁ διμούτσουνος…
Janus Bifrons,
ἐκ τοῦ bis (διπλός), ἐξ οὗ καὶ τὸ «μπιζάρισμα» καὶ τοῦ frons, γεν. frontis (τὸ μέτωπον).
Νεοελληνιστί, Ἰανὸς ὁ διμούτσουνος… Συνέχεια
Βράδυ Καθαροδευτέρας…
Μὲ τὸν ἀείμνηστον πατέρα μου, μετὰ τὴν ἐνηλικίωσίν μου, εἴχομεν μιὰν ἄκρως ἐλευθεριάζουσαν ἐπικοινωνίαν περὶ τὰ ἐρωτικά θέματα.
Ὁ ἴδιος, ἄκρως ἐμβριθὴς εἰς τὰ τῆς θεραπείας τῶν γυναικῶν, συχνάκις ἀπήντα εἰς τὰς τρομερὰς ἀπορίας μου καὶ παρεῖχεν ἀφειδῶς τὸν συμβουλευτικὸν του πλοῦτον, ὅστις ἐφάνη μοι χρήσιμος, ἂν ὄχι εἰς τὸ νὰ ἀποφύγω, τοὐλάχιστον εἰς τὸ νὰ μετανοῶ μεθ᾿ ἑκάστην ἐρωτικὴν μου ἀνοησίαν…
Εἰς τὰ πλαίσια ταῦτα, συχνάκις ἀπελαμβάναμε καὶ τὰς ἐρωτικὰς κινηματογραφικὰς ταινίας τοῦ συρμοῦ …τότε. Συνέχεια
Θεμελειώδεις νόμοι τῆς νοήσεως. Ἀρχὴ τοῦ ἐπαρκοῦς ἤ ἀποχρῶντος λόγου.
Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαῆλ Ἀλεξανδρῆ δίχως τὴν ἄδειά του!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ: ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΚΟΥΣ Ή ΑΠΟΧΡΩΝΤΟΣ ΛΟΓΟΥ (principum rationis sufficientis)
Ὁ ἐπαρκὴς ἢ ἀποχρῶν λόγος εἶναι ὁ τέταρτος καὶ τελευταῖος νόμος τῆς νόησης. Σύμφωνα μ’ αὐτὸν κάθε πρᾶγμα καὶ φαινόμενο ἔχει τὴν αἰτία του, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ νόηση γιὰ κάθε πρᾶγμα νὰ βρίσκει τὴν αἰτία καὶ γιὰ κάθε διανόημα τὸν λόγο ποὺ τὸ στηρίζει.
Στὴν πραγματικότητα κάθε πρᾶγμα καὶ κάθε φαινόμενο συνδέεται μὲ σχέση αἰτίου καὶ αἰτιατοῦ, ὅπως τὸ διανόημα συνδέεται μὲ σχέση λόγου καὶ ἀκολουθίας. Τὸ τεῖχος (πρᾶγμα) εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς αἰτίας καὶ ἡ βροχή (φαινόμενο) εἶναι αἰτιατὸ μιᾶς ἄλλης αἰτίας. Συνέχεια
Ἔτη πολλὰ τοῖς φιλτάτοις καὶ φιλτάταις, Ἀντωνίοις καὶ Ἀντωνίαις.
Antonius zur Predigt
Die Kirche findt ledig.
Er geht zu den Flüssen
und predigt den Fischen;
Ἔτη πολλὰ τοῖς φιλτάτοις καὶ φιλτάταις, Ἀντωνίοις καὶ Ἀντωνίαις.
Κάθε τέτοιαν ἡμέραν, Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, ἐκείνου τοῦ ἐναρέτου ἀναχωρητοῦ ἀλλὰ καὶ κοινοβιάρχου (τοῦ ὁποίου τὰ ὁράματα πάντοτε τὰ ἐζήλευα…), ἡ σκέψις μου στρέφεται εἰς ἕναν ἄλλον ἅγιον Ἀντώνιον. Ὄχι δικὸν μας. Ἕνα «φράγκον» Ἀντώνιον καὶ μάλιστα θερινῶς ἑορτάζοντα.. Συνέχεια
Χρόνια σου πολλά Ἄλ!
17 Ἰανουαρίου 1899.
Χρόνια σου πολλά Ἄλ, ἐπὶ τοῖς γενεθλίοις σου.
Ἡ Ἑλλὰς θὰ σὲ λατρεύῃ πάντοτε, λατρευτὲ Σικελέ! Συνέχεια