Ποῦ τοποθετῶ τόν ἑαυτόν μου;
Τί ἀξία τοῦ δίδω;
Αἰσθάνομαι κατώτερος; Ἀνώτερος; Ἤ ἐπί τέλους ἴσος πρός τούς γύρω μου;
Καί πῶς τό ἐκδηλώνω αὐτό; Μέ  τό νά κρύβομαι ἤ μέ τό νά διεκδικῶ μίαν θέσι στήν ζωή;

Συνέχεια →

Ἡ ἀληθινὴ Ἐπανάστασις εἶναι ἐκείνη κατὰ τοῦ ἰδίου σου τοῦ Ἑαυτοῦ.
Τὸ νὰ καταφέρῃς νὰ κόψῃς κάθε τί, ποὺ γίνετια ῥουτίνα, εἶναι ἡ μεγαλυτέρα νίκη ποὺ μπορεῖς νὰ ἐπιτύχῃς ἐνάντια στὸν τεμπέλη ἑαυτό σου, αὐτὸν ποὺ σὲ ἐμποδίζει ἀπὸ τὸ νὰ ἐκπληρώσῃς τὸ Πεπρωμένο σου. Συνέχεια →

Ἡ ταὐτότης μας, ποὺ εἶναι μνήμη, συνείδησις κι ἀνάγκη πλέον, εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς προσδιορίζει, μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διατηροῦμε συνείδησιν καὶ μᾶς καθορίζει δρόμο!
Ἐὰν ἡ ταὐτότης μας εἶναι κάτι ποὺ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν μποροῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε, τότε χάνουμε αὐτομάτως ὅλο καὶ μεγαλύτερα τμήματα ἀπὸ τὸν αὐτοσεβασμό μας καὶ κατ’ ἐπέκτασιν χάνουμε τὸν σεβασμὸ τῶν ἄλλων!
Ὅμως, ἐὰν καὶ κάποιοι ἔχουν παρεξηγήσῃ τὰ πράγματα, θεωρ[vντας πὼς ἀρκεῖ ἡ δόξα τῶν προγόνων μας, γιὰ νὰ μᾶς Συνέχεια →

Μποροῦμε κάθε στιγμὴ νὰ ἐπιλέξουμε …

νὰ ἐμπιστευόαστε ἀντὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ ἐλέγχουμε …

νὰ συμμετέχουμε ἀντὶ νὰ βαριόμαστε … Συνέχεια →

Ἔχεις πολλὲς ἐπιλογὲς γιὰ τὴν ζωή σου, πέραν ἀπὸ τὴν ἁπλῆ ἐπιβίωση.

Ἔχεις δικαίωμα νὰ θρηνήσῃς γιὰ ὅ,τι δὲν πῆρες, ἐνῶ τὸ χρειαζόσουν καὶ γιὰ ὅ,τι σοῦ ἔδωσαν χωρὶς νὰ τὸ θέλῃς.

Ἔχεις δικαίωμα νὰ καθορίζῃς καὶ νὰ ἀκολουθῇς τὶς δικές σου ἀξίες καὶ τοὺς δικούς σου κανόνες. Συνέχεια →