Μόνον ἐδῶ ὑπάρχει ἡ διαύγεια καὶ ἡ καθαρότητα…
Στὴν Ἑλληγνική μας παράδοσι καὶ τὸν πολιτισμό…
Ὅπως πολὺ σωστὰ τὸ ἐπισημαίνει ὁ ποιητής, καμμία σκουριὰ δὲν πιάνει…
Ὅποιος θέλει τὸ κατανοεῖ…
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φίλοι
Ἡ ζωὴ εἶναι γιὰ νὰ τὴν χαιρόμαστε… (ἀναδημοσίευσις)
Οἱ ὡραιότερες καὶ πιὸ γλυκὲς ἡμέρες δὲν εἶναι μόνο αὐτίς, στὶς ὁποῖες συμβαίνει κάτι ὑπέροχο ἤ συγκλονιστικό, ἄλλα καὶ ἐκεῖνες ποὺ μᾶς χαρίζουν μικρές, ἀπλὲς χαρές, ποὺ ἀκολουθοῦν ἁπαλὰ ἡ μία τὴν ἄλλη.
Εἶναι αὐτὲς οἱ ἡμέρες ποὺ μποροῦμε νὰ κοιτάξουμε μπροστὰ καὶ να ὀνειρευτοῦμε, ποὺ μποροῦμε νὰ βάλουμε σ΄ αὐτὲς μιὰ μικρὴ δόση τρέλλας καὶ μαγείας. Συνέχεια
Ἐκεῖ ἔξω ὑπάρχει ἕνας τόπος…
Γιὰ ὅλους μας…
Ἕνας τόπος διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουμε φαντασθῇ…
Ἕνας τόπος ποὺ μᾶς ἀνήκει γιατὶ ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸν πραγματικό μας ἑαυτό… Τὸν δρόμο μας…
Ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸ ποιοὶ εἴμαστε…
Συνέχεια
Ἡ ζωή μας εἶναι ἀκριβῶς ὅπως θέλουμε νὰ εἶναι!
Μιὰ φορὰ κι ἔναν καιρὸ ἔνας βασιλιὰς ζοῦσε στὰ σκοτεινὰ καὶ γεμάτα ὑγρασία ὑπόγεια τοῦ παλατιοῦ του. Ὅλοι προσπαθούσαν νὰ τοῦ περιγράψουν τὸ πανέμορφο παλάτι, μὲ τοὺς ὑπέροχους κήπους, ἐκεῖνος ὅμως δὲν πίστευε κανέναν καὶ θεωροῦσε παλαβὲς αὐτές τὶς περιγραφές.
Ἔτσι λοιπὸν πέρασε ὅλη του τὴν ζωὴ στὸ ὑπόγειο, μέσα στὸ μισοσκόταδο.
Ἡ ζωή μας εἶναι ὅπως πιστεύουμε, περιμένουμε καὶ τελικὰ θέλουμε νὰ εἶναι. Συνέχεια
Ὁ ἔλεγχος τῆς σκέψεως (μετὰ παρατηρήσεων)
Ὁ ἔλεγχος τῆς σκέψεως καί, τελικῶς,τῶν κοινωνιῶν, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἦταν ἕνα κατ’ ἐξοχὴν ἀνομολόγητο ὅπλον, ποὺ τὸν χειρισμὸ τοῦ διέθεταν κυρίως τὰ ἱερατεία. Ἄλλοτε κάτι τέτοιο ἦταν πλήρως δυνατὸν κι ἄλλοτε μερικῶς, ἀναλόγως τῆς ἐκτάσεως, τῆς δυνάμεως καὶ τῆς ἐπιδράσεως αὐτῶν τῶν «πνευματικῶν κέντρων». Ὁπωσδήποτε τὰ ἱερατεία, παγκοσμίως, διέθεταν τέτοιες γνώσεις, τοὐλάχιστον σὲ μεγάλον βαθμό, γιὰ νὰ κατευθύνουν τὶς μάζες. Καί, ὡς γνωστόν, ἀναλόγως τῶν …«ἀναγκῶν» τους, ἔστρεφαν τὶς κοινωνίες κατὰ ποῦ τὰ συνέφερε. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα, σχετικῶς πρόσφατον, εἶναι οἱ σταυροφορίες πού, πέραν τῶν ὑποσχέσεων τῆς λεηλασίας, ὁπωσδήποτε, ὡς πρόσχημα, ἐχρησιμοποιήθη καὶ ὁ θρησκευτικὸς φανατισμός. Συνέχεια
Ὑπάρχουν «ἐσωγήϊνοι»; (ἀναδημοσίευσις)
Τὸν Μάιο τοῦ 1976 μία ὁμαδα ἐθελοντῶν φοιτητῶν, τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Τσεχοσλοβακίας, ἀπεφάσισαν νὰ μείνουν γιὰ ἕξι μῆνες σὲ ἕνα σπήλαιον.
Ἐπαφὴ εἶχαν μὲ τὸ τηλέφωνο καὶ μέσα στὸ σπήλαιον εἶχαν λίγο φῶς.
Ἤθελαν οἱ Τσεχοσλοβάκοι ἐπιστήμονες νὰ μάθουμε γιὰ τὸ πόσο ἐπηρεάζεται σὲ ἕνα ἄτομο ὁ κιρκαδικός του ῥυθμός (βιολογικὸ ῥολόι).
