Μινωϊκὴ γραφὴ

Ἀφοῦ ὅλα τὰ σύμβολα καὶ μονογράμματα ἔχουν ἑρμηνεία, μία χαρὰ μπορεῖ κάποιος νὰ βάλῃ τὰ κατάλληλα στὴν σειρὰ καὶ νὰ συνθέσῃ κείμενο. Δὲν εἶναι καθόλου δύσκολο γιὰ αὐτὸν ποὺ τὰ διαβάζει, εἶναι σὰν παιδικὸ παιχνίδι. Τὸ δύσκολο εἶναι, νὰ φτάσῃς στὸ σημεῖο νὰ τὰ διαβάζῃς! Ὅταν τὸ κάνῃς, ὁ ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ εἶναι στὴν Βεργίνα, οἱ ΑΙΓΕΣ εἶναι στὴν ΕΔΕΣΣΑ, ὁ ΦΙΛΙΠΠΟΣ εἶναι στὴν ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ὁ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ λατρεύθηκε στὴν ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ὁ ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ δὲν εἶναι μυστήριο καὶ ὅποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Συνέχεια

Ἔδεσσα, πρωτεύουσα τῶν Μακεδόνων

Πολλὲς φορὲς τὰ ἐπιχειρήματα τὰ εὑρίσκεις ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένεις. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ βασίζονται στὸν ὀρθολογισμὸ καὶ βέβαια στὴν ἀρίστη γνώση τῆς ἱστορίας.

Γιατί ὅταν οἱ Ρωμαῖοι ᾣρισαν τὴν Πέλλα Ῥωμαϊκὴ ἀποικία (27 π. Χ.), τὸ δικαίωμα Ἑλληνογράφου νομισματοκοπίας στὴν δυτικὴ Μακεδονία πῆγε στὴν Ἔδεσσα;
Ἀπάντησις: Πῆγε ἐκεῖ μὲ τὸ δικαίωμα τῆς προτέρας πρωτευούσης τῶν Μακεδόνων (Αἰγές).
Ἡ Πέλλα σὰν Ῥωμαϊκὴ πόλις πλέον, δὲν μποροῦσε νὰ εἶναι πρωτεύουσα τῶν Μακεδόνων.

Συνέχεια

Ἱστορικές ἀλλοιώσεις λόγῳ βλακείας ἤ λόγῳ (συνειδητῆς) …συνεργείας;

Ἀνύπαρκτος νομισματικὴ ἐπιστήμη

Ἐὰν ἡ ἐξέλιξις τῆς ἰατρικῆς σταματοῦσε τὸ 1930 καὶ ἐμφανίζετο κάποιος τὸ 2017 ἐνήμερος ὅλων τῶν ἐξελίξεων ποὺ δὲν ἔγιναν, τότε αὐτὸς στὰ περὶ ἰατρικῆς, θὰ ἦταν ἀκαταλαβίστικος. Βέβαια ἡ ἐξέλιξις τῆς ἰατρικῆς οὐδέποτε σταμάτησε, σταμάτησε ὅμως αὐτὴ τῆς νομισματικῆς. Οἱ κατὰ κανόνα λάθος πληροφορίες, ἔρχονται σὲ ἐμᾶς σήμερα ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ’30 καὶ παλαιώτερα. Συνέχεια

Ἱερὰ Ἀμφίπολις τῶν Τημενιδῶν…

Οἱ ἐπιφανεῖς νεκροὶ τοῦ Καστᾶ

Πέραν ἀπὸ τὰ νομίσματα ἐποχῆς ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ταφὴ τοῦ Φιλίππου στὸν «Καστὰ» τῆς Ἀμφιπόλεως, ὑπάρχουν καὶ κάποια ποὺ ἐκόπησαν στὰ πλαίσια τῆς λατρείας ποὺ ἀπελάμβαναν, Ὀλυμπιὰς καὶ Ἀλέξανδρος στοὺς αἰῶνες ποὺ ἐπηκολούθησαν.

Συνέχεια

Χειμερινὸν Ἡλιοστάσιον, Ἀμφίπολις καὶ Διόνυσος-Ζαγρεὺς

Ὁ Ζαγρεὺς καὶ τὸ Χειμερινὸ Ἡλιοστάσιο 

Πρῶτος ὑπελόγισε τὰ δεδομένα ὁ Ἀθανάσιος Φουρλῆς, εἰδικὸς στὴν ἀρχαιοαστρονομία ἀπὸ τὴν Φλωρεντία. Κατὰ τὸ ἀπόγευμα στὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο, οἱ ἀκτίνες τοῦ Ἡλίου προσέπιπταν ἐπάνω στὸν χῶρο ταφῆς, γράφει. Μετὰ βέβαια, ἔκλεψαν τὴν ἐργασία τοῦ τὰ γνωστὰ «ἀπόῤῥητα» τρωκτικὰ τοῦ διαδικτύου. Συνέχεια

Λατρεία Ἡλιακὴ μὲ …μπαμπουΐνους καὶ λέοντες!!!

 Ὁ μπαμπουΐνος τοῦ Ἡλίου, τῆς Ῥέας καὶ τῆς μαγείας 

Μία φορὰ καὶ ἕναν καιρό, ὑπῆρχε ἕνας πιστὸς ὑπηρέτης τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ὅμως ἀπέκτησε καὶ ἱερὰ ἰδιότητα. Λόγος γίνεται γιὰ τὸν μπαμπουίνο μὲ τὸ γαλάζιο χρῶμα, χρῶμα ποὺ στὰ Μινωϊκὰ χρόνια ἦταν ἱερό. Ἦταν αὐτὸς ποὺ τὸ 1600 π. Χ. προσφέρει κρόκο στὴν καθιστὴ Ῥέα ποὺ τὴν προστατεύει γρύπας. Μὲ τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἡλίου ἐγαύγιζε καὶ στὸν Αἰγυπτιακὸ πολιτισμό, ἦταν ὑμνητὴς τοῦ Ῥᾶ (Ἥλιος) καὶ ταὐτίζετο σὲ μία ἀπὸ τὶς τρεῖς μορφές του στὸν θεὸ Θρὸθ (Throth) ἢ Ταχοῦτι, ποὺ στὸ Ἑλληνικὸ πάνθεο ἦταν ὁ Ἑρμῆς. Ἦταν ἐπιφορτισμένος στὴν Αἰγυπτιακὴ μυθολογία μὲ τὴν διατήρηση τοῦ σύμπαντος καὶ συνῴδευε στὴν βάρκα τὸν Ῥᾶ. Συνεδέθη ἐπίσης μὲ τὴν μαντικὴ τέχνη καὶ τὴν μαγεία. Συνέχεια