Ὅταν ἀναζητῶ τὶς ἀπαντήσεις στὰ ἐρωτήματά μου, ποὺ ἀφοροῦν στὸ ποῦ πρέπει νὰ στραφῶ, αὐτὲς οὐδέποτε θὰ μοῦ δοθοῦν ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἀπαντήσεις ὑπάρχουν ἤδη μέσα μου.
Τὸ μόνον ποὺ χρειάζομαι εἶναι νὰ σταθῷ λίγες στιγμὲς καὶ νὰ ἀπομονώσῳ κάθε θόρυβο, πρὸ κειμένου νὰ ἐπικεντρωθῷ στὸν ἑαυτόν μου καὶ νὰ ἀκούσῳ τὴν φωνούλα ποὺ πάντα μοῦ ψιθυρίζει… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀνάγκη
Ἐὰν δὲν ἀποκτήσουμε…
Ἐὰν δὲν ἀποκτήσουμε τὴν ἱστορικὴ μας αὐτογνωσία,
ἐὰν δὲν δημιουγήσουμε καὶ πάλι τὴν δικὴ μας τὴν κοινότητα,
ἐὰν δὲν ἀκυρώσουμε τὴν ἐκκλησιαστικὴ μας ἀλλοτρίωση,
ἐὰν δὲν πάψουμε τὴν καταναλωτικὴ μας ἀποχαύνωση, Συνέχεια
Ἡ ἀνελέητος ἐπίθεσις λεηλασίας κατὰ τῆς περιουσίας τῶν Ἑλλήνων πρέπει νὰ παύσῃ!
Ἀπροϋπόθετα πρέπει νὰ σταματήση ἡ ἀνελέητη ἐπίθεση λεηλασίας ποὺ ὀργάνωσε ὁ ἀρχιμάστορας τῆς κενόλογης παπαρδέλας Βαγ. Βενιζέλος στὴν μικρὴ ἰδιοκτησία τῶν Ἑλλήνων νοικοκυραίων – τὸν ληστρικὸ καὶ ἐπαχθῆ φόρο στὰ ἀκίνητα – κατ᾽ οὐσίαν φόρο δήμευσης τῆς ἰδιωτικῆς περιουσίας καὶ τὸν κατ᾽ εὐφημισμὸ ἀποκαλούμενο «χαράτσι». Συνέχεια
Ἀριστοτέλης (σχόλια)
Ὁ νοῦς, τελειοῦται μεταβαίνων ἐκ δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν.
Ὅτι εἶναι δύναμις ἀποδείκνυται ἐκ τούτων, ὅτι οὖτε πάντοτε νοεῖ, οὖτε τὰ αὐτὰ νοεῖ πάντοτε, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλα καὶ, ὅταν συνεχῶς νοῇ, ἀποκάμνει.
Οὕτως ὁ νοῦς οὐσίαν καὶ μορφήν ἔχει ταύτην, ὅτι δύναται νὰ περιλάβῃ πᾶσας τὰς ἄλλας μορφᾶς.
Καὶ ἄν μὴ διέμενε τοιαύτη δύναμις, ἀλλ᾿ εἶχεν ἰδίαν ὡρισμένην μορφήν, ἕν ἀποκλειστικὸν εἶδος, δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ μεταβαίνῃ ἐκ μίας εἰς ἄλλην ἐνέργειαν καὶ νὰ δέχηται πάντα τὰ εἴδη, διότι τὸ ἰδιαίτερον ἐκεῖνο εἶδος του θὰ ἠμπόδιζε καὶ θὰ ἀντέφραττε τὰ ἄλλα ὡς ἀλλότρια. Συνέχεια
Ἡ ἐπιστροφὴ στὴν Δραχμὴ ἀποτελεῖ τὴν μία καὶ μοναδικὴ λύση.
Ἡ ἔξοδος τῆς χώρας ἀπὸ τὸ €ὐρὼ καὶ ἡ ἐπιστροφὴ στὴν Δραχμὴ σήμερα ἀποτελοῦν τὴν μία καὶ μοναδικὴ λύση. Συνέχεια
Μήπως ὁ φόρος ὑπεραξίας εἶναι …ΔΩΡΟ!!!
Ὁ Ἰάκωβος συχνὰ πυκνὰ μᾶς καταθέτει τὶς ἰδέες του, ἀναφορικῶς μὲ τὶς παγίδες ποὺ κρύβει, γιὰ τοὺς κυβερνῶντες, ἡ νέα νομοθετικὴ πολιτική τους, ἡ ὁποία ξεκάθαρα στοχεύει στὴν ἀπογύμνωσίν μας ἀπὸ περιουσιακὰ στοιχεῖα καὶ φυσικὰ στὸ νὰ μᾶς καταστήσῃ ΟΛΟΥΣ ἀστέγους κι ἐξαρτωμένους ἀπὸ τὶς ὅποιες ἐπιχορηγήσεις τους ἤ ἀπὸ τὴν ἐλεημοσύνη τους.
Αὐτὸ ἀπὸ μόνον του ἀποδεικνύει τὸ πόσο μουδιασμένοι παραμένουμε ἐμπρὸς στὶς ὅποιες ἀποφάσεις τους…
Ὅμως ἡ στιγμὴ τῆς ἀνατροπῆς πλησιάζει… Καὶ ἡ ἀνατροπὴ πρέπει νὰ ἔλθῃ ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ νομικὸ καθεστώς, ποὺ αὐτοὶ χρησιμοποιοῦν, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς δουλοποιήσουν τελικῶς. Συνέχεια