Ἕνα νέο Σύνταγμα κυκλοφόρησε ἐδῶ καὶ λίγες ἡμέρες στὸ διαδίκτυο. Μοῦ τὸ ἔστειλε φίλος σχεδόν ἀμέσως καὶ τοὺ τὸ ἐπέστρεψα ἐπίσης ἀμέσως, συνοδευόμενο μὲ τὸ παρακάτω σχόλιο:

«Σταμάτησα νὰ τὸ διαβάζω ὅταν ἔφθασα στὰ τῆς ἐκκλησίας. Ἐὰν δὲν καταλάβουμε πὼς ἡ κοσμοθέασις εἶναι διάφορο τοῦ συντάγματος, τότε Ἑλλάδα δὲν φτιάχνουμε. Ἡ ἐλευθερία τῆς κοσμοθεάσεως δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μέ νόμους καὶ συντάγματα. Θὰ ἀρκοῦσε ἕνα «ὁ καθεῖς θρησκεύεται ὅπως τοῦ ἀρέσει» τὰ ὑπόλοιπα εἶναι ἐπικίνδυνα. Ἰδίως μὲ τόσους 12θεϊστές, ἰσλαμιστὲς κι ἀθέους γύρω μας.
Συνεπῶς δὲν μοῦ ἀρέσει.»

Ὅταν ξεκινᾶς νὰ ξανακτίσῃς μίαν πολιτεία κρατῶντας τμήματα ἀπὸ τὰ σάπια Συνέχεια →

Ἄνθρωποι στὶς πλατεῖες. Σὲ ὅλες τὶς πλατεῖες μας. Χιλιάδες πρόσωπα ποὺ ἀποζητοῦν τὸν τρόπο καὶ τὸν δρόμο γιὰ νὰ γίνουν πολίτες. Εἶναι πολὺ ὄμορφο αὐτὸ ποὺ γεννιέται…

Εἶναι βέβαια ἀπὸ κοντά καὶ γύρω γύρω, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τόσους χρόνους μᾶς τσάκιζαν τὸ ἠθικό, τὴν αὐτοπεποίθησι καὶ τὴν σκέψι.  Πῶς νὰ φύγουν; Καὶ ποῦ νὰ πᾶνε; Δὲν ξέρουν ἄλλον τρόπο γιὰ νὰ ἐπιβιώνουν.. Μόνον αὐτόν. Τῆς προσκολλήσεως καὶ τῆς ἁρπακτῆς. Δὲν ἔχουν μάθει νὰ ζοῦν ὄρθιοι. Μόνον σκυμμένοι ἢ σερνάμενοι κατὰ γῆς. Πῶς λοιπὸν νὰ καταλάβουν ὅτι αὐτὸ ποὺ γεννιέται θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ ἀποτελέσῃ  τὸν δρόμο καὶ γιὰ τὴν δική τους ἀναγέννησι; Δὲν μποροῦν…. Δυσκολεύονται…. 

Ὅλοι ὄσοι γεννηθήκαμε καὶ μεγαλώσαμε μέσα σὲ αὐτὸ τὸ «ἀποστειρωμένο»  σύστημα, δὲν μάθαμε ποτέ νὰ σκεπτόμαστε. Ποτέ νὰ κρίνουμε. Δεχόμασταν τὰ πάντα. Καὶ τὰ λαμβάναμε ἄλλοτε ὡς νίκες κι ἄλλοτε ὡς ἥττες. Ἀναλόγως τοῦ τρόπου ποὺ ἐκπαιδευθήκαμε. 

Συνέχεια →