Τὸ ταξείδι καὶ τὰ πάθη τοῦ Ὀδυσσέως, τοῦ Ἕλληνος Ὀδυσσέως… εἶχε δεινά, περιπέτειες, ἀπώλειες καὶ μακρὺ χρόνο δέκα ἐτῶν…
Μὰ εἶχε κι ἐπιστροφή, θριαμβευτική καὶ ἐξόντωσι τῶν μνηστήρων…!!!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀναπνιώτου Φυλλίτσα Ἀθηναΐς
Οἱ χρήσιμες καταιγίδες…
Ἡ βροχὴ ἦλθε γιὰ λίγη ἰσοῤῥοπία…
Καθαροὶ προχωρῆστε…
Στὸν Ἥλιο ποὺ θὰ σκάσῃ, σκᾶστε χαμόγελο…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ἐὰν δὲν σοῦ ἀρέσῃ ὁ καιρὸς τώρα, περίμενε ἁπλᾶ λίγα λεπτά…
Συνέχεια
Ὁ δρόμος. (β)
Ὁ δρόμος εἶναι ἐπάνω ἀπὸ τὰ μάτια μας
καὶ τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ πλέξουμε τὰ χέρια μας,
νὰ τὰ κάνουμε ἕνα μακρύ – μακρὺ χέρι
καὶ νὰ τραβήξουμε τὸν ἥλιο.
Τότε θὰ δοῦμε ὅτι τὰ δεσμά μας δὲν ὑπῆρχαν,
ὅτι οἱ ἐλέφαντες εἶχαν μεγαλώσει,
ὅτι τὸ μόνο ποὺ μᾶς κρατοῦσε ἦταν οἱ ἐντολὲς τῶν παλιάτσων
ποὺ ἐτράνταζαν τὸ σκοτάδι μὲ τὰ μεγάφωνά τους. Συνέχεια
Κανένα ἀπόκτημα δὲν κερδήθηκε δίχως ἀγώνα.
Κανένα μεγάλο ἀπόκτημα τοῦ ἀνθρώπου δὲν κερδήθηκε χωρὶς ἀγῶνα.
Κανένα ἔθνος δὲν ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν συμπόνοια καὶ ἀπὸ τὸν οἶκτο τοῦ κατακτητοῦ.
Κανένας σοφὸς δὲν ἔδρεψε ὑψηλὸ πνευματικὸ καρπό, χωρὶς ἀδιάκοπη προσπάθεια, χωρὶς ἐντατικὴ καί συστηματικὴ μελέτη.
Συνέχεια
Ἡ Ἑλληνικὴ λαλιά.
«Τὸ Θέατρον κατάγεται ἀπὸ τὴν διάπυρον ἐνδοχώρα τῶν Μυστηρίων…»
Θέατρον.
«Τὸ θέατρον κατάγεται ἀπὸ τὴν διάπυρον ἐνδοχώρα των Μυστηρίων καὶ ἀπετέλεσε μερική τους ἐκδήλωσιν».
Ἡ Καβείριος περιοχὴ τῶν Μυστηρίων δὲν ἦταν οὔτε εἶναι γιὰ ὅλους.
Μόνο διευρυμένες συνειδήσεις- ἀνεξαρτήτως ἀπὸ τάξη, φῦλο, φυλή – ἦταν δυνατὸν νὰ κατανοήσουν τὰ Μυστηριακὰ δρώμενα. Συνέχεια