Ξερονήσια ἀδιάφορα τά Ἴμια;

Εἶναι μᾶλλον ἀσήμαντο γιὰ ὅσους θεωροῦν τὰ Ἴμια ξερονήσια ἀδιαφόρου ἀξίας, ἀλλά, ἐκτὸς ἀπὸ τόπος θυσίας τῶν τριῶν ἡρώων καὶ προδοσίας τους ἀπὸ τὴν μεταπολίτευση, τὰ Ἴμια ἀποτελοῦν ἰστορικὸ ὁρόσημο γιὰ τὴν πολεμική μας ναυτικὴ παράδοση καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς χώρας. Συνέχεια

Τὸ σύνδρομον τοῦ Μιαούλη

Τὸ σύνδρομον τοῦ ΜιαούληΚαθώς άρχιζε το 1822, η Υψηλή Πύλη, δηλαδή η οθωμανική κυβέρνηση, πήρε απόφαση καταλυτικής σημασίας: ο τουρκικός στόλος θα έβγαινε από τα Στενά προτού έλθει η άνοιξη. Ως τότε, πράγματι, τα πλοία του σουλτάνου, ακολουθώντας πρακτική πανάρχαιη στα νερά της Μεσογείου, απέφευγαν όχι μόνο τις πολεμικές επιχειρήσεις μα και τα ταξίδια, ενόσω κρατούσαν οι κακοκαιρίες. Εξαιτίας όμως της πτώσεως της Τριπόλεως και, στην συνέχεια, του Κάστρου της Κορίνθου στα χέρια των επαναστατημένων Ελλήνων διαμορφωνόταν στην Πελοπόννησο κατάσταση ιδιαίτερα απειλητική όσον αφορά στην διατήρηση της οθωμανικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο. Συνέχεια

ΙΣΤΟΡΙΑ. Ἡ δολοφονία Καποδιστρίου!

του Παντελη Καρύκα
Συγγραφέας

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες. Ίσως αυτό ήταν και η αιτία που τόσο νωρίς, τόσο άδοξα και καταστροφικά για το έθνος κατέληξε στον τάφο. Από τη στιγμή που αποδέχτηκε να κυβερνήσει την ρημαγμένη καθόλα Ελλάδα, έθεσε όλο του το είναι στη διάθεση της Πατρίδας. Στο έργο του αυτό ήρθε αντιμέτωπος με ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία συνασπίστηκαν εναντίον του και εν πολλοίς συνεργάστηκαν στην δολοφονία του.
Ο Καποδίστριας, έχοντας να αντιπαλέψει χίλια μύρια προβλήματα , κατάφερε στα λιγότερα από τρία χρόνια της διακυβέρνησής του να αφήσει πίσω του ένα ιδιαίτερα πλούσιο έργο. Το έργο του όμως θα ανατρέπονταν εκ των έσω, με την παρέμβαση Βρετανών και Γάλλων. Συνέχεια

Περὶ …δανείων τὸ ἱστόρημα!

Μία καὶ ἔχουν πέσει νὰ μᾶς πιιοῦν τὸ αἷμα ἀπὸ κάθε πλευρὰ τοῦ πλανήτου, ἀπεφάσισα νὰ ἀναδημοσιεύσω κάτι παλαιότατον, ἀλλὰ ἀκριβὲς …ἀντίγραφον τοῦ σημερινοῦ!
Βλέπετε, ὅταν ἰσχυρίζομαι πὼς ἡ ἐπανάστασις τοῦ 1821 δὲν τελείωσε ἀκόμη, δὲν μὲ πιστεύουν κάποιοι. Νομίζουν πὼς τόσα χρόνια ἤμασταν ἐλεύθεροι! 
Χὰ χὰ χά…. Πότε ἀκριβῶς ξεχρεώσαμε μέ τά πρῶτα δάνεια ἀπό τήν Ἀγγλία; Θυμᾶται κάποιος;

Νὰ βοηθήσω… Μόλις τὸ 2011… Τϊ εἴπατε; 190 χρονάκια; Σιγά.. Τώρα θὰ ξεχρεώσουμε, θεωρητικῶς σὲ   …δύο χιλιετίες… Κι ἐάν!

Μια σταγόνα ιστορία…

ΘΕΛΕΤΕ να γελάσετε ΠΙΚΡΑ ;;;;

Θέλετε ;;
Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί, κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα  που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.

Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;…

Λοιπόν:

Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή,
«συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών,
δια την χρηματοδότησιν του αγώνος».

Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:

– Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών,  δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!).

Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.

Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά: 

– Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
– Μεσιτικά 68.000 λίρες
– Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
– Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
– Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.

Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την
κατασκευή δύο φρεγατών.

( (( Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831 στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα τού Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο  στόλο.  Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι; )) )

(Συμπληρώνω ὡς Φιλονόη: γιατί ἐπανεστάτησε ὁ Μιαούλης; Μὰ φυσικὰ γιὰ τὰ μισθά! Ὅλη ἡ Ἑλλὰς πεινοῦσε ἀλλὰ οἱ Ὑδραῖοι, ὡς φυσικὰ προεξάρχοντες, ἔπρεπε νὰ πληρωθοῦν!!!)

Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι  πολεμικών πλοιαρίων. 
Πήραμε μόνο το «Καρτερία» μετά την επανάσταση.
Συνεχίζουμε:
– Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες
– Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
– Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες 

Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες. 

Αντί αυτά τα ελάχιστα που  απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων,
κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει  ανάμεσα στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες.

Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και  πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου.

Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.

Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε  ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους. Το ίδιο και οι αντίπαλοι του. 

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον
Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή 

( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας… της περιουσίας του κράτους ). 

Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο. 

Περιείχε μία μόλις πρόταση: 

«Κύριε Κυβερνήτα,
εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον». (ἀσυμβίβαστος)

Καὶ φυσικά, ἀπὸ τὸ 1825 καὶ μετά, ἔχουμε λάβει ἑκατοντᾶδες ἄλλα δάνεια, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ εἴμαστε χειροπόδαρα δεμένοι, ὄχι γιὰ τὰ ἐπόμενα πενήντα χρόνια, ποὺ κάποιοι ψευδῶς ἰσχυρίζονται, ἀλλὰ γιὰ τὰ ἐπόμενα 1050 χρόνια!

Ξέρετε τί πιστεύω; 
Νόμίζω σᾶς τὸ ἔχω ξαναγράψει… Δὲν θὰ πάρουν τίποτα!
Πλησιάζει ἡ στιγμὴ ποὺ τὰ δάνεια καὶ οἱ συμβάσεις καὶ πάσῃς φύσεως δεσμεύσεις, θὰ ἀκυρωθοῦν διὰ παντός. 
Ἔως τότε μόνον νὰ ἔχουμε φροντίσει νὰ γίνουμε Ἄνθρωποι. Διότι ἀντὶ νὰ χαροῦμε τὴν ἀπελευθέρωσιν, θὰ βρεθοῦμε νὰ κάνουμε παρέα στοὺς δανειστές μας.

Φιλονόη. 

 

 

Τὸ ἀλωνάκι τῆς Λευτεριᾶς!

Ἔτσι τὸ εἶπε ὁ Σολωμός μας τὸ Μεσολόγγι…«τὰ μάτια μου δὲν εἶδαν ἄλλον τόπον ἐνδοξότερον ἀπὸ ἐτοῦτο τὸ ἀλωνάκι…»

Τὰ ξημερώματα τῆς 10ης πρὸς 11ης Ἀπριλίου 1826, ξεκίνησε ἡ ἡρωϊκή ἔξοδος… Μία στιγμὴ τῆς ἀνθρωπίνου ἱστορίας μοναδική, γιὰ τὴν αὐταπάρνησι καὶ τὸν ἡρωϊσμό! Χιλιάδες νεκροί, σκλᾶβοι καὶ κυνηγημένοι….

Ὅμως.. Στάθηκε ἡ άφορμή, τὸ σύνθημα γιὰ νὰ ξυπνήσῃ τὸ γένος καὶ νὰ συνεχίσῃ τὸν ἀγώνα…

Συνέχεια