Ἡ φτώχεια καί ἡ στέρησις στήν Ἑλλάδα θά ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο

ΕΛΣΤΑΤ: Εκρηκτική η αύξηση της φτώχειας από το Μνημόνιο και μετά …
«Έκρηξη» του αριθμού των πολιτών της χώρας που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας, καθώς και «εκτίναξη» του ποσοστού της ανεργίας, καταγράφεται μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο. 

Σύμφωνα με την έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για τις «Συνθήκες Διαβίωσης στην Ελλάδα», το ποσοστό των πολιτών που αντιμετωπίζει συνθήκες φτώχειας αυξήθηκε από το 16,3% το 2010 (έτος ένταξης στο Μνημόνιο) στο 22,9% του πληθυσμού το 2011. Παράλληλα, η εν λόγω έρευνα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το «εκρηκτικό μείγμα» που μπορεί να δημιουργηθεί από τη φτώχεια και την ανεργία. Καθώς, το ποσοστό της ανεργίας αυξήθηκε από το 7,6% το 2008 (πριν από την κρίση) στο 9,5% το 2009, για να «εκτιναχθεί» στο 12,5% το 2010 και στο 17,7% το 2011 (το Σεπτέμβριο 2012 ανήλθε σε 26%).

Από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το πλέον ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι  Συνέχεια

Δὲν ἀρκεῖ νὰ ἀλλάξῃς ἁπλῶς τὸ κανάλι…

Σὲ ἱστορικὰ ὑψηλὰ ἐπίπεδα ἡ ἀνεργία τῶν νέων στὴν Εὐρώπη.
Νέοι ποὺ τὸ σάπιο Σύστημα ποὺ συντηρεῖται ἀπὸ τὴν ἀδιαφορία μας δὲν στερεῖ μόνον ἕναν πενιχρό, πιά, μισθό …
ἀλλὰ τὸ δικαίωμα στὸ Ὄνειρο γιὰ ἕνα Δημιουργικὸ Αὔριο…

Συνέχεια

Κι ὅμως …ἡ συντέλεια τῆς ἀνθρωπότητος, ἔχει ἔλθει ἐδῶ καὶ καιρό…

Κάθε φορά που θα διαβάσω κάτι, που θα αποτελεί «μπουνιά στο στομάχι»..κάθε φορά λέω, πως πιο κάτω δεν υπάρχει..

Πως ο άνθρωπος έχει φτάσει στις εσχατιές της υπάρξεώς του ως «ανθρώπινο» ον, ότι κι αν περικλείει ο όρος αυτός..

Κι όμως, πάντα κάτι θα κάνει ο ….«άνθρωπος» και θα κάνει την έκπληξη..

Συνέχεια

Καὶ ἡ ἀνεργία καλπάζει…

Τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα ἀναφέρονται σὲ 1.230.918 ἀνέργους.
Αὐτὰ ὅμως τὰ στοιχεῖα δὲν περιλαμβάνουν νέους, ποὺ δὲν ἔχουν ἐργαστεῖ ἔως σήμερα.
Ἐπίσης δὲν περιλαμβάνουν ἐπιχειρηματίες ποὺ ἔχουν κλείσει τὶς ἐπιχειρήσεις τους, εἶτε κλείνοντας βιβλία, εἶτε ὄχι, διότι ἁπλῶς δὲν συγκαταλέγονται στοὺς καταλόγους τοῦ ΟΑΕΔ.
Συνέχεια

Ἡ ἀνεργία ἀγγίζει ἄνετα τὸ 45%…

Ὡραία μᾶς τὰ παρουσιάζουν σιγά-σιγά…
Τώρα μᾶς φοβίζουν πάλι μὲ τὴν ἀνεργία… Καί, ξαφνικά, θὰ εὑρεθῆ ἡ λύσις.
Παράδοσις κρατικῆς περιουσίας γιὰ νὰ ὑπάρξῃ …ἀνάπτυξις!!!
Τί ἀνάπτυξις βρέ ζῷα;;; Στὴν κατάψυξι μᾶς ἔχουν βάλει!!!

Καί, βέβαια, τὰ νούμερα δὲν εἶναι κἂν ἀληθῆ… 26% ἀνεργία, μᾶς λέν…
Συνέχεια

Μιὰ οἰκογένεια ἀνέργων ποὺ τὸ καλοκαίρι πίστεψε τὸν Σαμαρᾶ…

του Στρατή Μαζίδη

Προχθές το βράδυ ήμουν σε κάποιο ραντεβού για τις ανάγκες του μικρού χωριού που διαβιώ και παρακολουθώ τα κοινά του. Μετά από μια ενδιαφέρουσα έξοδο, το καλύτερο το άκουσα στο τέλος.

Η συζήτηση είχε ξεφύγει από τα στενά τοπικά πλαίσια προς το γενικότερο πολιτικό σκηνικό. Με αφορμή την απραξία – στασιμότητα του δικού μας δήμου και την απροθυμία των δημοτών, μου λέει η παρέα μου:

Συνέχεια