Τήν ὥρα πού συντελεῖται ἀκόμη μιά φορά “ἡ σταύρωσις” (ἐκκλησιαστική ὁρολογία!) τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους οἱ ἡγούμενοι τῶν Ἑλληνορθοδόξων χριστιανῶν περί ἄλλα τυρβάζουν καί φοβοῦνται μή χάσουν κεκτημένα. «Ἄλλο αὐτοί, ἄλλο ἐμεῖς. Ἐμᾶς νά μήν ἀγγίξη ἡ κρίσις καί ἄς εἶναι τά παιδιά μας.» Ἔτσι δείχνουν ὅτι σκέφτονται καί πράττουν.Τό παρακάτω κείμενο μοῦ τό ἔστειλε ἡ φίλη Λέτα. Ὁμολογῶ ὅτι δέν ἤξερα τόσες λεπτομέρειες γιά τήν ἐκκλησιαστική περιουσία. Κράτος ἐν κράτει ἡ ἐκκλησία “μας”! Πῶς Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος
Ὁ ἀγαπημένος τοῦ Ἱερωνύμου, μεγαλοεργολάβος τῆς χούντας, πατὴρ Τσίπρας!
(Ἤ Ἱεροδούλου; Πάντα μπερδεύομαι…)
Αὐτὸ ὅμως εἶναι τὸ λιγότερον.
Τὸ περισσότερον εἶναι ὁ Ἱερώνυμος (ἤ Ἱερόδουλος; Μπερδεύομαι εἴπαμε…) ποὺ ἔχει πασιφανῶς σχέσεις μὲ τὴν οἰκογένεια.
Μία οἰκογένεια ἀθέων (χμμμ… ἀνέκδοτον;) ποὺ κάνει χριστιανικὴ κηδεία (ἄ πᾶ πᾶ…) καὶ φυσικὰ πρωτοστατεῖ ὁ Ἱερώνυμος Συνέχεια
Ἔτσι, ἔτσι, ἐκτὸς πραγματικότητος….
Τὸ διαβάσαμε κι αὐτό…
Νὰ ἀποσυρθοῦν οἱ κληρικοὶ ἀπὸ σελίδες κοινωνικῆς δικτυώσεως, διότι, κατὰ πῶς ἀντιλαμβάνομαι, παρασύρονται ἤ τέλος πάντων χάνουν μεγάλο τμῆμα τοῦ ἤθους τους.
Γιὰ νὰ μὴ λαμβάνω ὅμως τὴν θέσιν αὐτῶν ποὺ ἐκφέρουν τέτοιες ἀπόψεις, καλλίτερα νὰ μᾶς τὰ ποῦν οἱ ἴδιοι:
Πίπες…
Πρός τό σεβασμιότατο ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
Προς το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο
Αθηνών και Πάσης Ελλάδος
κ. Ιερώνυμο
Σεβασμιότατε,
Από την ημέρα αναδείξεώς σας στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, προσπαθήσατε και ήλθατε σε επαφή με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, σε μια προσπάθεια επίλυσης πολλών θεμάτων που απασχολούν την Εκκλησία της Ελλάδος. Προσπαθείτε να δοθούν λύσεις στην αντιμετώπιση των οξυτάτων κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν τον λαό μας, όπως επί παραδείγματι, να επιβάλλετε την ενίσχυση του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας. Γι΄ αυτό άλλωστε, θεωρώ, ζητάτε να λυθούν και οι εκκρεμότητες που υπάρχουν ως προς την εκκλησιαστική περιουσία, ώστε να μπορέσει η Εκκλησία να την αξιοποιήσει προς όφελος του Ελληνικού λαού. Συνέχεια
Ὁ Τζίτζικας καὶ τὸ Μυρμήγκι.
Τὸ παρακάτω κείμενον δὲν εἶναι γιὰ γέλια… Οὔτε γιὰ κλάματα… Εἶναι μόνον γιὰ κλωτσιές…
Καὶ τὶ κλωτσιές…
Ἀπὸ αὐτὲς ποὺ μᾶς ὀφείλει ἡ ἱστορία, τὰ παιδιά μας καὶ τὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν μας… Συνέχεια