Ἔξω, ἐκεῖ, μακρυά, στὰ ξένα… ποὺ ἡ Πατρίδα φαίνεται ὡς κάτι μακρινὸ καὶ ἄπιαστο, τὴν τιμοῦν μὲ σεβασμὸ καὶ μὲ φροντίδα…
Ἰδίως τώρα ποὺ ἐπετράπησαν οἱ παρελάσεις…
Βέβαια, τὸ γιατὶ ἐπετράπησαν εἶναι μία ἄλλη ἱστορία, ποὺ θὰ τὴν ἐξετάσουμε ἐν καιρῷ….
Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει σήμερα εἶναι τὸ πῶς αἰσθάνονται οἱ Ἕλληνες τῆς Ἀμερικῆς (κι ὄχι μόνον) τώρα ποὺ ἔχουν τὸ δικαίωμα, ἐπισήμως, νὰ ἑορτάζουν τὴν ἐθνική μας ἐπέτειο…
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἑλλὰς
«Γιατί ἡ Ἑλλάδα ἔχει εἰσχωρήσῃ βαθειά μέσα μας…;»
«Γιατί ἡ Ελλάδα ἔχει εἰσχωρήσει βαθειά μέσα μας;
Γιατί ξανά καί ξανά ὅλα τά μονοπάτια ὁδηγοῦν σέ αὐτήν;» Συνέχεια
Ἡ πραγματικὴ πρόοδος φαίνεται ἀπὸ τὰ πνευματικὰ ἐπιτεύγματα.
Ἡ πραγματικὴ πρόοδος φαίνεται ἀπὸ τὰ πνευματικὰ ἐπιτεύγματα, τοὺς φιλοσόφους, τοὺς καλλιτέχνες, τὴν δημιουργία, τοὺς δίκαιους νόμους, τὴν ὀμορφιὰ τῶν πόλεων καὶ τὴν ἀνθρωπιὰ τῶν κατοίκων τους. Οἱ Καλὲς Τέχνες σήμερα εἶναι πράξη ἐπαναστατική. Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ ἐδῶ, καταστρέφοντας καὶ ἀφαιρῶντας ὅλη τὴν κακομορφία τῆς ἀφηρημένης μουτζοῦρας, στὴν ζωγραφική, τὴν γλυπτική, Συνέχεια
Ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι Ἕλληνες;
Ὅλοι οἱ Εὐρωπαιοι Ἕλληνες εἶναι καὶ μᾶς τὸ κρύβουν:
Τὸ 1857 στὸ Λονδίνο ἐξεδόθη τὸ βιβλίο τοῦ Ρ. Μόργκαν, στὸ ὁποῖο διαβάζουμε:
«Ἡ καταγωγὴ τοῦ Βρεταννικοῦ λαοῦ ἀπὸ τὴν Τροία καὶ τοὺς Τρῶες οὐδέποτε ἀμφισβητήθη, ἐδῶ καὶ δεκαπέντε αἰῶνες.
Οἱ γενεαλογίες ὅλων τῶν Βρεταννῶν βασιλέων ἀνάγονται στὸν Αἰνεία.»
Ἀπὸ τοὺς θρύλους τῶν Κελτῶν γράφω ἔνα μικρὸ ἀπόσπασμα:
«Λὲς κι ὁ οὐρανὸς βοσκὸς πίσω στὴν γῆ γύριζε τὸ κοπάδι. Οἱ θεοὶ προέβαλαν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τοὺς σκιεροὺς ναούς, καθὼς ἡ ὁμίχλη στροβιλίζετο καὶ ἐλαμπύριζε ἔτσι ἀπὸ ψηλὰ τὰ ἄστρα ἀφουγκραζόταν ἐπάνω ἀπὸ τὰ ἄδεια βάθη.»
Διαφορετικό καί μοναδικό τό Ἑλληνικό γονιδίωμα;
Ὅταν τὸ πῶ ἐγώ, εἶμαι κλασσικὸς Ἑλληναρᾶς, συνωμοσιολόγος…
Ὅταν τὸ ποῦν οἱ γενετιστές, τότε καὶ ὅλα …. cool… Συνέχεια
Κι ὅμως… Τόση ὀμορφιά, μόνον στὴν Ἑλλάδα μας!
Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς…
…Ἐγὼ ὅμως αἰσθάνομαι πὼς ζῶ στὴν ὀμορφότερη χώρα τοῦ κόσμου, μὲ τὶς καθαρότερες θάλασσες καὶ τὸν πιὸ λαμπερὸ Ἥλιο…
Ὁ δικός μου παράδεισος… Ὁ ἐπίγειος καὶ μοναδικός…
Μὰ αὐτὰ τὰ σκέπτομαι ἐγώ…
Ὁ φίλος μας ὁ Κύρος «ἁλίευσε» κάτι πενέμορφο καὶ σκέφθηκα νὰ τὸ Συνέχεια