Ὁ μοναδικός!
Αὐτὸς ποὺ δίχως του δὲν ὑπάρχουμε.
Αὐτὸς ποὺ ἐὰν ἀπεφάσιζε νὰ σταματήσῃ γιὰ μερικὲς στιγμὲς νὰ μᾶς χαρίζῃ τὶς φλόγες του, τίποτα δὲν θὰ ὑπῆρχε ζωντανὸ στὸν πλανήτη.
Αὐτὸς ποὺ κυριολεκτικῶς Ἄρχει στὸ πλανητικό μας σύστημα.
Ὁ μοναδικός!
Αὐτὸς ποὺ δίχως του δὲν ὑπάρχουμε.
Αὐτὸς ποὺ ἐὰν ἀπεφάσιζε νὰ σταματήσῃ γιὰ μερικὲς στιγμὲς νὰ μᾶς χαρίζῃ τὶς φλόγες του, τίποτα δὲν θὰ ὑπῆρχε ζωντανὸ στὸν πλανήτη.
Αὐτὸς ποὺ κυριολεκτικῶς Ἄρχει στὸ πλανητικό μας σύστημα.
Γίνεται!
Ἐκλαμψεις… Ἐκλάμψεις… Πολλὲς ἐκλάμψεις…
Ἐκλάμψεις, ποὺ ἐὰν ἦταν ἀληθινὰ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔχουν πεῖ, θὰ μᾶς εἶχαν ψήσει σὰν κοττοπουλάκια στὸν φοῦρνο ἤ σὰ αὐγὰ στὸ τηγάνι.
Ἀλλὰ εἴπαμε. Ὁ Ἥλιος μας πάντα ἔτσι ἦταν. Μὲ ἐκλάμψεις. Τὸ ὅ,τι δὲν τὸ ἐγνωρίζαμε εἶναι θέμα ἀπουσίας τεχνολογίας κατὰ τοὺς προηγουμένους αἰῶνες. Ἀλλὰ αὐτὲς ἦταν πάντα παροῦσες, εἶτε τὶς ἀντιλαμβανόμεθα εἶτε ὄχι!!!
Οἱ ἐκλάμψεις λοιπὸν δὲν πρέπει νὰ μᾶς τρομάζουν.
Συνέχεια
Ὁ δρόμος εἶναι ἐπάνω ἀπὸ τὰ μάτια μας
καὶ τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ πλέξουμε τὰ χέρια μας,
νὰ τὰ κάνουμε ἕνα μακρύ – μακρὺ χέρι
καὶ νὰ τραβήξουμε τὸν ἥλιο.
Τότε θὰ δοῦμε ὅτι τὰ δεσμά μας δὲν ὑπῆρχαν,
ὅτι οἱ ἐλέφαντες εἶχαν μεγαλώσει,
ὅτι τὸ μόνο ποὺ μᾶς κρατοῦσε ἦταν οἱ ἐντολὲς τῶν παλιάτσων
ποὺ ἐτράνταζαν τὸ σκοτάδι μὲ τὰ μεγάφωνά τους. Συνέχεια
O Ηλιος είναι πολύ… ήσυχος το τελευταίο διάστημα
Ἔχουμε γλαρόσουπα, νὰ τοὺς πεῖτε. Νὰ ἔλθουν νηστικοί!
Τὴν μία χοροπηδᾶ σὰν ἀρκούδι καὶ τὴν ἄλλην παριστάνει τὸν τεμπέλη.
Τί ἐπί τέλους συμβαίνει;
Ἔχει παλαβώσει καί πασκίζει νά μᾶς κάνῃ στήν σχάρα μέ πατατοῦλες ἤ μία χαρά εἶναι ὁ Ἥλιος μας κι αὐτοί ἁπλῶς δέν ἀντιλαμβάνονται;
Μήπως μᾶς περιγελοῦν; Μήπως μᾶς ἐμπαίζουν;
Ὁ ἀληθινὸς δημιουργὸς ξέρει…
Δημιουργὸς
Ὁ Ἀληθινὸς Δημιουργὸς εἶναι πάντα ἀμφισβητούμενος στὴν ἐποχή του. Εἶναι πολὺ ἐμπρὸς ἀπὸ αὐτὴν γιὰ νὰ τὸν καταλάβουν οἱ σύγχρονοί του… γιὰ αὐτὸ καὶ εἶναι Μοναχικὸς Λύκος. Συνέχεια