Τὸ καϋμένο τὸ κορίτσι, εἶδε κι ἀπὸ εἶδε μὲ τὸν ΓΑΠ καὶ εἶπε νὰ ἐξοργιστῆ κι αὐτή! Βέβαια δὲν μᾶς λέει μὲ τὶ ἐξοργίστηκε… Κι ἐφ’ ὅσον εἶναι τόσο ἐξ-ὀργισμένη μὲ τὸ πολιτικό σκηνικό, μὲ τὸ σύστημα καὶ μὲ τὶς βρωμιές του, γιατί δὲν πάει στὸ σπιτάκι της νὰ τὸ παίξῃ νοικοκυρούλα;
Προσέξατε:
Αννα Διαμαντοπούλου: «Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου με τους νέους που είναι στο δρόμο
ΡΕ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ!!
Τὸ παρακάτω ἄρθρο ἔλαβα μὲ μήνυμα ἀπὸ τὸν γράφοντα. Εἶναι ὁλίγα ἐξ ὅσων καθημερινῶς μᾶς κλέβουν. Ἐλάχιστα!!!
Διαβᾶστε το μετὰ μεγάλης προσοχῆς! Καὶ μετὰ βαρᾶτε τους ὅπου τοὺς συναντήσετε! Διότι δὲν εἶναι μόνον θρασύτατοι κλέφτες! Δὲν εἶναι μόνον αὐτοὶ ποὺ ξεπουλοῦν τὰ πάντα! Εἶναι ΠΡΟΔΟΤΕΣ κάθε ἀξίας!!! Μὰ κάθε Συνέχεια
Ἄλλη μία ἀνθελληνική πρᾶξις τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας κυρίας Διαμαντοπούλου, σέ συνεργασία μέ τόν ὑπουργό Παιδείας τῆς Κύπρου Ἀνδρέα Δημητρίου. Ἡ εὐκαιρία ἐδώθη. Ὅλα μέ τό πρόσχημα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ἡ ὁποία μαστίζει τήν Ἑλλάδα καί τήν ὁποίαν οἱ ἴδιοι οἱ κατά καιρούς ὑπουργοί καί πρωθυπουργοί τῆς χώρας ἐδημιούργησαν γιά νά συνεχίσουν τό ἀνθελληνικό τους ἔργο μέ τήν μεγαλύτερη ἀνοχή καί δικαιολογία! Συνέχεια
Ξέρουμε πὼς σέβεσθε …τίποτα. Πὼς ὑπολογίζετε …τίποτα. Πὼς φοβᾶσθε …τίποτα. (Τὸ τελευταῖο νὰ τὸ ξανασκεφθεῖτε ὅμως..)
Ἕνας κυβερνήτης πέρασε ἀπὸ αὐτὸν τὸν τόπο γιὰ νὰ σᾶς ἀποδεικνύῃ καθημερινῶς πόσο λίγοι καὶ μικροί εἶστε…
Τὴν ἱστορία δὲν μπορεῖτε νὰ τὴν σβήσετε… Μπορεῖτε ὅμως νὰ γελοιοποιήσετε τὰ μνημεῖα καὶ τὶς εἰκόνες. Νὰ ἀποδομήσετε… Ὅπως δῆλα δή ξέρετε καὶ κάνετε θαυμάσια τόσες δεκαετίες…
Ἰδοῦ μερικά σας ἔργα ἀκόμη:
Λίγοι, δυστυχῶς, ἔχουν πάρει εἴδησι ὅτι ὁ Γιῶργος Π. (νῦν πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος , ἀτυχῶς!…) καί οἱ σύν αὐτῶ ἔχουν βαλθεί ὄχι μόνον νά ξαχαρβαλώσουν τήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί νά διαβρώσουν ὅτι ἔχει νά κάνη μέ τήν ἔννοια «ἔθνος».
Αὐτά ἔχουν ἤδη ξεκινήσει – ὅλες οἱ σχετικές πράξεις – ἀπό τήν πρώτη στιγμή, ἔδῶ κι ἕνα χρόνο ὅταν τό ἄτομο αὐτό ἀνέλαβε τήν ἐξουσία τῆς χώρας. Συνέχεια
«ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ», «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», «ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ», «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ»[(αντί…τίτλου, φράσεις της ιστοσελίδας του υπουργείου)]
Γράφει : ο Μιχάλης Τζανάκης*
Η ζωή του κάθε ανθρώπου σίγουρα έχει κάποιους «σταθμούς», δηλαδή περιόδους
αξέχαστες που αναπολεί όλα τα χρόνια που θ ακολουθήσουν. Μια απ αυτές, αναμφίβολα, είναι κι αυτή των μαθητικών μας χρόνων. Ωστόσο κι αυτή η μαγική περίοδος τείνει να «χαλάσει» στις μέρες μας, χάνοντας κάτι απ τα λίγα που θα χουμε να νοσταλγούμε απ τα τωρινά χρόνια. Ας δούμε όμως πως είναι περίπου η σημερινή σχολική περίοδος και σίγουρα θα μελαγχολήσουμε.
Η σχολική, λοιπόν, χρονιά ξεκινά 11 Σεπτεμβρίου για να τιμηθούν ταυτόχρονα και οι αδικοχαμένοι των τρομοκρατικών επιθέσεων στους δίδυμους πύργους.
Έτσι, με τον αγιασμό έχουμε και το μνημόσυνο των θυμάτων του μακαρίτη πια Μπίν Λάντεν.
Συνέχεια
