Τὸ κλειδὶ τῆς ποιότητος τῆς ζωῆς μας βρίσκεται στὸ πῶς ἀντιλαμβανόμαστε τὸν κόσμο.
Δηλαδὴ στὸ ποῦ κατευθύνουμε τὴν δύναμη τῆς προσοχῆς μας.

Ἡ προσοχή μας εἶναι ἀπὸ τὴν φύση τῆς ἐπιλεκτική, μπορεῖ να εἶναι ἑστιασμένη σὲ αὐτὸ ποὺ λείπει ἡ σὲ αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει.
Συνέχεια →

Ὅλοι μας χρειαζόμαστε ἀγάπη καὶ ἀποδοχὴ καὶ ἔχουμε ἀνάγκη τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ βιώσουμε τὸν ἑαυτό μας.
Εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ μᾶς ἀρέσῃ ὁ ἐαυτός μας, ἂν οἱ ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται κοντά μας ἀμφισβητοῦν τὴν ἀξία μας.

Κι ἂν οἱ ἄλλοι  δὲν μᾶς κυττοῦν, μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐμεῖς θὰ θέλαμε, εἶναι εὔκολο νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὴν πορεία μας καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ γινόμαστε αὐτὸ ποὺ ἐκεῖνοι θέλουν νὰ εἴμαστε.
Συνέχεια →

Τὴν ἑπομένη φορὰ ποὺ θὰ μπῆς στὸν πειρασμὸ νὰ συγκρίνῇς τὴν ζωή σου μὲ τὴν ζωὴ κάποιου ἅλλου, σταμάτησε γιὰ ἕνα λεπτὸ καὶ θύμισε στὸν ἑαυτό σου ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι μοναδικός, μὲ τὴν δική του πορεία, τὰ δικά του ἐφόδια, τὰ δικά του μαθήματα, τὸν δικό του σκοπό. Συνέχεια →

Πίσῳ ἀπὸ κάθε μας φόβο ὑπάρχει μιὰ ἐπιθυμία καὶ πίσω ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία ὑπάρχει ἔνας δρόμος.

Ὅταν, παραδείγματος χάριν, κάποιος λέει: φοβάμαι νὰ μιλήσω μπροστὰ σὲ πολὺ κόσμο, πίσῳ ἀπὸ αὐτὸ εἶναι ἐμφανὲς ὅτι κρύβεται ἡ ἐπιθυμία του νὰ μπορέσῃ νὰ τὸ κάνῃ.
Καὶ πίσω ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπιθυμία κρύβεται ἡ ἱκανότητά του νὰ τὸ ἐπιτύχῃ.

Ὀλες μας οἱ ἐπιθυμίες σχετίζονται μὲ τὰ ταλέντα μας καὶ μὲ τις δεξιότητές μας. Συνέχεια →

Ὅταν κάτι καλὸ ἔρχεται στὴν ζωή σου, μὴν λὲς ποτὲ «δὲν τὸ πιστεύω», γιατὶ μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο εἶναι σὰν νὰ τὸ ἀρνεῖσαι καὶ σὰν νὰ θέλῃς νὰ τὸ διώξῃς μακρυά. Συνέχεια →