Χθές εἶχε δημοσιευθῇ σέ ὡρισμένα ἰστολόγια ὅτι: Πακιστανοί πού μένουν στό δάσος τοῦ Σχοινιᾶ στόν Μαραθῶνα ἐξασκοῦνται στό σημάδι ἐπάνω στά δέντρα, μέ μαχαίρια καί τσεκούρια. Γιά ποιό λόγο οἱ λαθροέποικοι ἐξασκοῦνται στό σημάδι, ἀναρωτιέμαι; Ἄς μᾶς ἀπαντήσουν οἱ ἀρμόδιοι. Ἐκεῖνοι ὅλα τά ξέρουν. Γι΄αὐτό πᾶμε ἔτσι πού πᾶμε.
Ἰδού καί τό σχετικό δημοσίευμα: Συνέχεια
Τό ταινιάκι πού θά δῇτε μᾶς δείχνει πώς ζοῦν οἱ «ταξικοί ἀδελφοί» μας στό Πακιστάν καί πῶς θά ζοῦμε σέ λίγα χρόνια καί στήν Ἑλλάδα, ὅταν τῇ βοηθείᾳ τῶν ἀναρχοαριστερούληδων, ἐπικρατήσει ὁ νόμος τῆς σαρία, ἐπιτέλους καί στόν τόπο μας.
Σᾶς ἀφήνω νά τό «ἀπολαύσετε».
Μουσουλμάνοι στό Πακιστάν χτυποῦν μέ μανία δύο ἀγόρια. Δέν ἔγινε γνωστό ἄν εὑρίσκονται ἀκόμα στή ζωή τά παιδιά αὐτά. Ἐννοῶ, ἄν πέθαναν ἀπό τό ξύλο.
Λέγεται, πώς Συνέχεια
Οἱ τοῦρκοι τίποτα δέν κάνουν χωρίς πρώτα νά τό ἔχουν μελετήσει. Χρόνια πασχίζουν γιά νά ἐπιβάλλουν τίς ἰδέες τους καί τήν πολιτική τους. Σέ ὅλα τά μέτωπα.
Πόσα χρόνια ἔχουν στήσει τήν ἐπιχείρησι – μετά τῶν ἑλλήνων, βεβαίως, δουλεμπόρων – γιά τήν εἰσαγωγή στήν χώρα μας ὅλων τῶν μουσουλμάνων τοῦ πλανήτου;
Ἄλλη μία καινούργια μἐθοδος τῶν τουρκαλάδων γιά νά προσηλυτίζουν τούς ὁμοθρήσκους τους:
Ὅλοι μας, ἄλλος λιγότερο κι ἄλλος περισσότερο, ἀντιλαμβανόμαστε πὼς αὐτὸ ποὺ συμβαίνει γύρω μας εἶναι ἀπὸ τὰ πλέον παράλογα.
Μία μερίδα, μικρὴ ἀλλὰ θαυματουργή, πασχίζει μὲ ὅλες της τὶς δυνάμεις, τάζοντας λαγοὺς μὲ πετραχήλια στοὺς Συνέχεια
Μή φοβόσαστε. Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε ὅλοι. Ὅλα τά πράγματα μία συνήθεια εἶναι. Ψυχή πού εἶναι νά βγῇ, ἄς βγῇ νά τελειώνουμε.
Ήταν έξι δεκαετίες πριν. H 17χρονη κοπέλα περπατούσε στους δρόμους του Αμαρουσίου και της άρεσε να μυρίζει τα γιασεμιά που μοσχοβολούσαν από τις αυλές των σπιτιών. Ήσυχη περιοχή και φιλικές ζεστές γειτονιές έξω από το πολύβουο αστικό εμπορικό κέντρο. Πολλοί Αθηναίοι κατέφθαναν με το τραίνο τα Σαββατοκύριακα για εκδρομές, καθώς τους άρεσε η επαφή με την φύση και ο καθαρός αέρας.
Καθώς περπατούσε Συνέχεια
