Πώς έρχονται τα πράγματα στη ζωή καμιά φορά. Ήταν μεσημέρι Κυριακής του περασμένου Μαΐου όταν κτύπησε το τηλέφωνο ξαφνικά.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: γενοκτονίες
Μήνυμα «ἀντιποίνων» στέλνουν οἱ Ἀμερικανοί στούς τούρκους;
Με αφορμή την ταινία που ετοιμάζουν οι Αμερικανοί, για την γενοκτονία των Αρμενίων, στην οποία θα πάρουν μέρος πολλά ηχηρά ονόματα της Αμερικανικής 7ης τέχνης, θα παραθέσω μετά τον δικό μου, τον σχολιασμό του καλού φίλου Όθωνος για το θέμα.
Από αυτόν άλλωστε είδα και την είδηση για την ταινία.
Πάντως, για την ιστορία να πω, πως κάτι δεν μου κολλάει στην όλη υπόθεση.
Συνέχεια
Περὶ τῆς «εἰδικοῦ» ἐπὶ θεμάτων Ὁλοκαυτώματος.
Δὲν ἔχω κάτι καλὸ ἤ κακὸ νὰ ἀναφέρω γιὰ τὰ διάφορα ὁλοκαυτώματα ἤ «ὁλοκαυτώματα» τοῦ πλανήτου. Τὸ μόνον μου πρόβλημα παραμένει στὸ γεγονὸς πὼς ἐδῶ δὲν ἔχουμε νύχια νὰ ξυστοῦμε καὶ ἀνεχόμαστε τὸν κάθε Ἀβραμό…. νὰ διορίζῃ ἐκλεκτοὺς κι ἐκλεκτὲς ὁπουδήποτε, πρὸ κειμένου νὰ πάρουν ὅλοι μεζὲ ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν.
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, οὔτε μίαν ἤ ἕναν ἐκπρόσωπο διεκδικήσεως κι ἀποκαταστάσεως θεμάτων γενοκτονίας δὲν εἴδαμε κάπου. (Ἐννοεῖται πὼς κάτι τέτοιον δὲν ἀναμενόταν ἀπὸ τὸν Ἀβραμό….!!!) Μέ ποιάν λογική μᾶς φόρτωσαν ἀκόμη ἕνα νεοταξίτικο κατασκεύασμα λοιπόν; Μέ τήν λογική τοῦ κεφαλιοῦ τοῦ Κασίδη;
Συνέχεια
Μάννα!!!
Σμύρνη…. Ξεῤῥιζωμός… Μία μάννα….. Χαμένο τὸ βλέμμα της… Ποιὸς νὰ ξέρῃ τὸ τὶ σκέπτεται… Τὸ τὶ θυμᾶται… Ἐὰν κρύβῃ τὸ κλᾶμα ἤ τὴν ἀπελπισία ἤ ἐὰν θρηνῇ τοὺς νεκρούς της…
Κουρέλια τὴν ντύνουν…
Καὶ τὰ παιδιά της…
Τὸ ξαπλωμένο παιδί, ἐμπρός της, ἴσως νὰ κοιμᾶται… Ἴσως κι ὄχι.
Τὸ παιδί, δεξιά, τὴν κυττᾶ μὲ λατρεία… Μὲ ἀπόλυτον ἀφοσίωσιν. Μὲ θαυμασμό…
Συνέχεια
Κάτι ἄλλα παιδιά…!!!
Οἱ νεοάστεγοι.
Πληγή!
Μεγάλη πληγή!
Πληγὴ τέτοια ποὺ δύσκολα θὰ γιάνῃ….
Ἀφῆστε δὲ ποὺ τελικῶς μᾶλλον εἶναι ἡ πολιτικὴ τῶν ἐκάστοτε κυβερνήσεων τέτοια, παρὰ «τυχαῖον» φαινόμενον.
Ἡ προσπάθεια ὑφαρπαγῆς τῆς στέγης ἀκόμη δὲν ἔχει ξεκινήσῃ ἐπισήμως.
Συνέχεια