Θυμᾶμαι λοιπὸν τὴν χ-ἄννα, τὴν νταράλα (κι ὄχι νταλάρα, ὅπως διαδίδεται), ποὺ στὴν παρέλασιν τῆς 25ης Μαρτίου τοῦ 2011, ἔφαγε ἄγριο …κράξιμο. Λίγο ἀργότερα παρητήθη, διότι δὲν …ἄντεξε!!! (Ἰούνιος τοῦ 2011.)
Ἀλλὰ μία καὶ θυμήθηκα τὴν Νταράλα….(ἡ ὁποία, ἐξ ὅσον γνωρίζω, ἀκόμη δὲν ἔχει πληρώσει αὐτὰ ποὺ μᾶς χρωστᾶ!!! Ξεχνᾶ τὸ τσαμένο καὶ πρέπει νὰ τῆς τὸ θυμίζουμε συχνότατα!!! Κυρά Νταράλα, 300.000 εὐρόπουλα!!! Κάτι φόρους... ΦΟΡΟΥΣ!!!! Ἀκόμη τὰ χρωστᾶς! Κι ἐσὺ καὶ τὸ ἀγαπημένο σου τὸ συντροφάκι! Γιὰ φρόντισε παρακαλῶ….)…
…Κράξιμο οἱ Περιστεριῶτες!! Φῦγε νὰ φωνάζουν!!! Ποῦ νὰ ξεκολλήσῃ ἡ Νταράλα!!! Κόλλα… Πεῖσμα!!! Δημοκρατία!!! (Λέει ἐκείνη…. Δικῆς τους ἐφευρέσεως δημοκρατία, ἀλλὰ τί νά κάνουμε;)…