Καίγεται ἡ Λέσβος.
Ἐξέγερσις …«προσφύγων» κατὰ τῶν κατοίκων ποὺ τοὺς ἐδέχθησαν, τοὺς προσέφεραν κάθε ἐπιπέδου φιλοξενία, τοὺς τάισαν, τοὺς ἀγκάλιασαν, τοὺς προστάτευσαν καὶ τοὺς ἐπέτρεψαν, λόγῳ ἀνθρωπισμοῦ καὶ ἀνοχῶν, σήμερα νὰ τοὺς καταστρέφουν: Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐλιὲς
Τί γνωρίζουμε γιά τό ἐλαιόλαδον;
Ἐλαιόλαδον… τὸ ἱερόν…
Τὸ θαῦμα… Τὸ δῶρο τῆς βροχῆς, τοῦ χώματος καὶ τοῦ ἀέρος…
Ἐλαιόλαδον τὸ θαυματουργόν… Τὸ ἰδανικόν…
Τί γνωρίζουμε ὅμως γιά αὐτό; Μήπως πρέπει νά ἀρχίσουμε σιγά σιγά νά ἐρευνοῦμε σέ βάθος τό τί πρέπει νά γνωρίζουμε πρό κειμένου πράγματι νά μποροῦμε νά ἀπολαμβάνουμε ὅλα αὐτά πού ἔχει νά μᾶς προσφέρῃ; Συνέχεια
Ἡ δικαίωσις τῆς φραπελιᾶς.
Χρόνια πρὶν γίνει τῆς «μοδός» ἡ φραπελιά, ὁ παπποῦς μου ἀντιμετώπιζε ὅλες του τὴς ἀσθένειες, (ἄς μὴ γράψω τὴν κακὴ λέξι…!!!) μὲ ἐλαιόλαδο καὶ …φραπελιά!
Μάλιστα, μία ἀσθένεια ποὺ θὰ τὸν ἔστελνε σίγουρα στὸν τάφο, περὶ τὰ σαρανταπέντε του, ἀντιμετωπίσθη μόνον μὲ τὶς παραπάνω μεθόδους.
Ἀποτέλεσμα; Ὁ παπποῦς μου ἀπέθανε λίγο πρὶν τὰ ἐνενήντα του. Στὸν ὕπνο του, ἀπηλλαγμένος ἀπὸ κάθε Συνέχεια
Φτιάχνουμε ἐλίτσες;
Ἐγὼ τὶς μάζεψα, τὶς ξεπίκρισα, τὶς ἐτοίμασα καὶ τώρα εἶναι μέσα στὸ λαδάκι τους καὶ μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ τὶς γεύομαι!!!
Κι ὄχι, δὲν ἔχω κτήματα καὶ ἐλιόδενδρα… Μίαν ἐλίτσα ἔξω ἀπὸ τὸ παράθυρό μου, ποὺ τὴν φύτεψε ὁ παπποῦς μου πρὸ μισοῦ αἰῶνος. (Κι ἔχει περάσει τὰ πάνδεινα ἀπὸ τὰ φορτηγὰ καὶ τοὺς γείτονες!!!)
Καὶ μάλιστα εἶναι τὸ μοναδικὸ δένδρο στὴν γειτονιά μου!!! (Τόσο πολὺ ἀγαπᾶμε τὸ πράσινο ἐδῶ γύρω…)
Ὑπάρχουν χιλιάδες ἐλαιόδενδρα στὸ λεκανοπέδιο καὶ μάλιστα, στὸ πάρκο Τρίτση, ἐξ ὅσων γνωρίζω εἶναι ἐν τελῶς ἐλεύθερα. Γιὰ ὅσους ἔχουν ὄρεξι καὶ κουράγιο, εἶναι θαυμάσια ἐμπειρία. Ἀφῆστε δὲ ποὺ μπορεῖτε νὰ ἔχετε ὅλον τὸν χρόνο τὶς δικές σας ἐλίτσες!
Ἡ τροφή σου, τὸ φάρμακό σου..
“Η τροφή σου να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου να είναι η τροφή σου”
Αυτό δίδασκε ο μέγας Ιπποκράτης και σίγουρα, ήξερε πολλά για να το λέει.
Άλλωστε σήμερα η επιστήμη καθημερινώς το επιβεβαιώνει.
