Από την αρχή, ο αγώνας του ελληνισμού σχετίζεται με τη θάλασσα. Ο πολιτισμός μας γεννήθηκε στη θάλασσα κι είμαστε ο λαός της θάλασσας από την Αρχαιότητα. Κανείς δεν μας την έμαθε. Με τη ζωή μας τη μάθαμε και με τη μνήμη μας την κρατήσαμε μέσα στο πνεύμα μας. Η πατρίδα μας είναι γη θάλασσας.
Είμαστε φτιαγμένοι από αυτήν την ύλη και μ’ αυτήν την έννοια είμαστε γαλαζοαίματοι. Τα κορμιά μας έδεσαν με τη θάλασσα. Κατά συνέπεια, δεν διεκδικούμε κάτι που δεν μας ανήκει. Εμείς ανήκουμε σε αυτό το απέραντο γαλάζιο. Είναι το παρελθόν και το μέλλον μας, διότι είναι η ζωή μας. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας δεν ήταν μόνο συμβολική.
Ήταν αναγκαία για να σταματήσει η περσική εκστρατεία στην Ελλάδα. Και η Σαλαμίνα έδωσε το σύνθημα σε όλους τους Έλληνες ότι όχι μόνο μπορούσαν ν’ αντισταθούν στους Πέρσες αλλά και να τους νικήσουν με την κατάλληλη στρατηγική ακόμα και αν η διαφορά, σε ποσότητα, μεταξύ των δύο στρατών, ήταν τεράστια.
Το παράδειγμα της Σαλαμίνας έδωσε κουράγιο στους Έλληνες, οι οποίοι κέρδισαν μετά στις Πλαταιές και στη Μυκάλη, αποφασιστικές μάχες εναντίον των Περσών. Μπορεί για μερικούς δικούς μας, και ειδικά για τους ραγιάδες, όλα αυτά να ανήκουν απλώς στην ιστορία και στο παρελθόν δίχως να έχουν καμιά επίπτωση στο Συνέχεια →