Ἑλλὰς 2017…
Ἀνταπόκρισις ἀπὸ Γαλλία.
Μὲ τὴν ἀπόφασι τοῦ Ἀρείου Πάγου, ὅπου «Ἡ μὴ πληρωμὴ μισθοῦ δὲν ἀποτελεῖ βλαπτικὴ μεταβολὴ τῆς συμβάσεως εῤγασίας», κάποιος μὲ ἠρώτησε γιὰ τὸ τί ἰσχύει στὴν Γαλλία.
Εὐχαρίστως νὰ σᾶς πῶ τί ἰσχύει.
Συμφώνως μὲ τὸ ἄρθρον L.3242-1 τοῦ Ἐργατικοῦ Νόμου, ἡ μὴ πληρωμὴ τοῦ μισθοῦ, γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο, μετὰ ἀπὸ ἕναν μῆνα:
- Α. Άποτελεῖ μονομερῆ βλαπτικὴ μεταβολὴ τοῦ συμβολαίου ἐργασίας.
Ὁ ἐργαζόμενος μπορεῖ ὄχι μόνον νὰ ζητήσῃ τὸν μισθό, ἀλλὰ καὶ τόκους, καθὼς κι ἐπὶ πλέον ἀποζημίωσι. Στὸ Ἐργατικὸ Δικαστήριο ὁ ἐργαζόμενος δὲν χρειάζεται νὰ ἀποδείξῃ ὅτι δὲν ἐπληρώθη, εἶναι ὑποχρέωσις τοῦ ἐργοδότου νὰ ἀποδείξῃ ὅτι ἡ πληρωμὴ ἔγινε.
- Β. Ἡ μὴ πληρωμὴ μισθοῦ ἀποτελεῖ ποινικὸ ἀδίκημα.
Ἐὰν μία ἐπιχείρησις δὲν μπορῆ νὰ πληρώσῃ τοὺς ὑπαλλήλους γιὰ ἕναν μῆνα, τίθεται ὑπὸ πτώχευσι. Σὲ περίπτωσι ποὺ ἡ ἐπιχείρησις εὑρίσκεται ὑπὸ πτώχευσι, οἱ ἐργαζόμενοι εἶναι οἱ πρῶτοι ποὺ παίρνουν ἀποζημίωσι (πρὶν ἀπὸ τὸ κράτος, πρὶν ἀπὸ τὶς τράπεζες καὶ πρὶν ἀπὸ τοὺς προμηθευτές).
Αὐτά.
Δημήτρης Βέργος
ἐπιμέλεια κειμένου Φιλονόη καὶ Φίλοι